J.J. Cale - Troubadour (1976)

Wederom een lekker laidback album van de meester zelf. ”Troubadour” is wat dat betreft in lijn met eerdere albums van J.J. Cale. Wel is het tempo op een aantal liedjes wel wat hoger dan ik gewend ben. Helemaal niet erg overigens, want daarmee is ”Troubadour” een mooie mix tussen heerlijke lome voortkabbelende liedjes en wat snellere uptempo liedjes. Persoonlijk houd ik meer van die trage loomheid van Cale, maar dit is allerminst een straf om naar te luisteren. Het gitaarspel van Cale is briljant in al zijn eenvoud. Ogenschijnlijk simpel, maar speel het maar eens na. Zijn spel is sfeerbepalend voor al zijn liedjes en dat is knap. Het bevat een bepaalde losheid die heel aanstekelijk is. ”Cocaine” is een liedje dat vooral door Clapton bij het grote publiek is gebracht. Hoe goed Clapton het ook speelt, het origineel van Cale blijft voor mij de betere uitvoering. Daarnaast vind ik tevens de broeierige afsluiter ”You Got Me on So Bad” een hoogtepunt. Vooral de dynamiek tussen het gitaarspel en de piano vind ik prachtig. Tot nu toe blijft Cale’s album ”Naturally” mijn favoriet van de beste man, maar ”Troubadour” is een bijzonder prettige luisteralbum, net als Cale’s meeste albums overigens. ”Troubadour” misstaat daarom geen moment in het oeuvre van J.J. Cale.