Deze verzamelaar stamt uit 1986 (en niet uit 1990, zoals hier vermeld, ik zal een correctie indienen, ook voor het label). Dat was net voordat Max en - in bescheidener mate - Gli impermeabili hits werden in Nederland. Uiteraard werd het album daarna opnieuw uitgebracht, maar opnieuw zonder die twee hits - waarschijnlijk om de verkoop van Aguaplano niet in de wielen te rijden.
Ik kocht dit album ook pas enkele jaren later, maar vond het een mooie aanvulling op dat hit-album. Dit zijn vooral nummers van enkele jaren voor die tijd, zo'n beetje van 1977 tot 1982. Maar zijn stijl - pure pianojazz, met dat immer rauwe, weerbarstige stemgeluid, was toen kennelijk al helemaal uitgekristalliseerd.
Hoogtepunten te over: het komische liefdeslied Gelato al limon, maar ook Via con me, het uitgesponnen Nord en Alle prese con Una verde milonga maken het meeste indruk.
Natuurlijk is deze verzamelaar lang niet compleet, daarvoor ontbreken teveel bijna-hits als Sotte le stelle del jazz en Come-di. Maar als korte samenvatting van wat vooraf ging aan Max is dit een prima plaatje.
Overigens kregen wij in Nederland in 1988 een exclusief voor ons land samengestelde
verzamelaar waar al die nummers wel op staan. Maar dan nog is deze vroege collectie een prima aanvulling daarop. Want ze 'dubbelen' niet of nauwelijks met elkaar.