Aquila schreef:
Na de aanschaf heb ik het album al weer een tijdje terzijde gelegd. Misschien maar eens voor een tweede kans gaan.
citizen schreef:
Een terechte conclusie. Een loei van een groeier, deze plaat!
Nou deze week is het er dan eindelijk van gekomen. Maar na twee luisterbeurten erbij eerder bevestigd dan bekeerd. Ik vind het gewoon een saaie plaat. Ik verwacht niet een nieuwe "My Life...", maar hoewel ik fan was van Talking Heads ben ik bij het solo-werk van Byrne afgehaakt (vanwege: te suf) en daar doet me dit meer aan denken dan een samenwerking met Eno of wat van Eno dan ook maar.
Ik hoor oppervlakkige liedjes (die het stuk voor stuk afleggen tegen de liedjes van de combi Cale/Eno om maar wat te noemen), weinig inventiviteit en te weinig Eno. Met 'Poor Boy' als beste nummer denk ik en 'I Feel My Stuff' (daar wel een beetje iets hoekigs - maar track 4 en vooral 5 zijn zo vreselijk onbenullig, dat je dat snel vergeten bent).
Chameleon Day schreef:
En Byrne zingt voortreffelijk - mss wel beter dan ooit! Hoort niemand dat dan?
Wellicht is dát het probleem. Hoe hoekiger Byrne zingt, hoe beter het is (vergelijk de live-versie van 'Animals' eens met de studio-versie)
Weer een half jaar terzijde leggen en dan misschien nog maar eens proberen. Jammer.