menu

Suzanne Vega - Suzanne Vega (1985)

mijn stem
3,75 (222)
222 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Folk
Label: A&M

  1. Cracking (2:51)
  2. Freeze Tag (2:36)
  3. Marlene on the Wall (3:40)
  4. Small Blue Thing (3:55)
  5. Straight Lines (3:50)
  6. Undertow (3:28)
  7. Some Journey (3:41)
  8. The Queen and the Soldier (4:51)
  9. Knight Moves (3:37)
  10. Neighborhood Girls (3:22)
totale tijdsduur: 35:51
zoeken in:
avatar van Slowgaze
4,5
Soms is er weinig voor nodig om dat hoofd van je eens aan de gang te zetten. Zo kan het lezen van een gedichtenbundel je geestelijke vermogens tijd op tijd weer eens activeren, al dan niet met de bedoelingen die de dichter voor ogen had. Zo struikelde ik tijdens het lezen van "de hand boven het hoofd" van hans kloos (inderdaad, de cummings-spelling) over het volgende mij zo ontzettend bekend voorkomende citaat:
I believe right now if I could
I would swallow you whole
I would leave only bones and teeth
We could see what was underneath
And you would be free then


Ik wist zeker dat het van Suzanne Vega was (kloos gaf er geen bronvermelding bij). "Undertow"? Ik wist het niet zeker. Op zo'n moment is wat je nodig hebt, ofwel een platenspeler en de elpee (niet aanwezig, ik zat in de trein), ofwel een mp3-speler (kapot) het enige wat uitkomst kan bieden aan dat vervelende geknaag, "ik weet het zeker, maar toch". Thuis heb ik het de plaat natuurlijk gelijk weer gedraaid, allemaal vanwege die magische regels, de mooiste regels uit die hele gedichtenbundel, die een soort wrange, vreemde intimiteit en tederheid uitdrukken. Welkom in de wonderbaarlijke wereld van Suzanne’s debuut.

Half pratend, half zingend en sprekend in een combinatie van gewone taal en metaforen, een combinatie die aan Leonard Cohen doet denken en met een speelsheid waarin in de verte die al eerder genoemde cummings wat doorechoot, verkent Suzanne onderwerpen als intimiteit, relaties, de buitenwereld en de psychische gesteldheid van een jonge vrouw. Wat betreft dat laatste: in het op een wonderlijke manier tegelijkertijd verstild en gehaast praatgezongen “Freeze Tag” gaat het om de ik-persoon die op het punt van een emotionele uitbarsting staat.

Zo komt er steeds iemand aan het woord die ze niet honderd procent op een rijtje heeft, nou ja, op die ene soldaat na, maar die wordt door een gekke vrouw een kopje kleiner gemaakt, zo gaat dat. Maar je weet hoe het is met vrouwen die Suzanne heten: “you know she’s half crazy and that’s why you want to be there”. Ook de jij-personen zijn niet helemaal goed bij hun hoofd: ergens klinkt het zelfs verwijtend:
Do you love any, do you love none,
Do you love many, can you love one,
Do you love me?

Zo ontaardt dit in een soort ware samenzwering van idioten, maar zo is het leven en Suzanne laat het leven zien zoals het is, al dan niet ondersteund door sterke beelden.

Het mooiste liedje is “Small Blue Thing”, dat zich makkelijk laat analyseren als een moeilijke beschrijving van een relatie, paradoxaal ook wel, maar dat hoort bij het gevoel van verliefdheid, verlangen en intimiteit. Maar toch, Suzanne’s eigen verklaring dat het een bijna kinderlijk spelletje is van “stel je voor, je bent een klein blauw iets, hoe zou je zijn en wat zou je doen?” werpt een ander, minstens zo sterk, licht op de zaak. Zo blijven de teksten intrigerend en gelaagd en voor je het weet spookt er weer zo’n fragment als dat uit “Undertow” door je hoofd.

avatar van BoyOnHeavenHill
5,0
25 jaar geleden voor het eerst gehoord, maar het lijkt wel of ik er nú pas rijp voor ben. Het speelplein van Freeze tag deed me aan Simon & Garfunkel denken, andere chroniqueurs van lichtneurotische Newyorkers op Bookends. En is er ooit een krachtiger "what if?"-nummer dan Some journey geschreven? Een herfstige klassieker, dit meesterwerk.

avatar van deric raven
3,5
De kracht van Suzanne Vega zit in het verhalende.
Ze is de observator die vanaf de zijkant toe kijkt en haar bevindingen met ons deelt.
Een volksverteller die zittend in een park de omgeving in zich opneemt.
Marlene, Tom en Luka zijn allemaal figuren met hun persoonlijke achtergrond.
Bij Solitute Standing vind ik haar wat betweteriger over komen, met het vingertje van een studente psychologie.
Bij haar debuut overheerst nog de onschuld, het dromerige en de nieuwsgierigheid.
Waarschijnlijk waardeer ik daarom haar eerste album het meeste.

avatar van Film Pegasus
4,5
Het debuutalbum van Suzanne Vega, waarbij je aan de sound nog goed hoort vanwaar ze komt. De singer-songwriter met de gitaar en dat in een tijd dat dit verre van evident was. Die gitaar werd wel ondersteund om het niet te oubollig laten klinken. Maar de producers zetten de zangeres met haar gitaar nog wel centraal. Daardoor komen haar nummers beter uit de verf en krijg je een rustige frisse sfeer.

Hitmatig is door de jaren enkel Marlene on the Wall bij het grote publiek blijven hangen. Maar dat maakt de andere nummers niet minder. Vega zorgt vooral voor sfeer in haar nummers. Om de tekst echt te laten uitblinken, klinkt ze te zacht. Maar je krijgt wel een heerlijk album met nummers die recht in de oren klinken. Het is ook nergens eentonig, omdat op de juiste momenten toch nog een instrument wordt toegevoegd. Zonder het geheel richting pop te duwen met de eeuwige val van overproductie onder druk van een platenmaatschappij.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:48 uur

geplaatst: vandaag om 09:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.