menu

La Dispute - Somewhere at the Bottom of the River Between Vega and Altair (2008)

mijn stem
4,14 (92)
92 stemmen

Verenigde Staten
Punk / Rock
Label: No Sleep (I)

  1. Such Small Hands (1:35)
  2. Said the King to the River (4:01)
  3. New Storms for Older Lovers (4:59)
  4. Damaged Goods (2:56)
  5. Fall Down, Never Get Back Up Again (2:45)
  6. Bury Your Flame (4:35)
  7. Last Blues for Bloody Knuckles (5:00)
  8. The Castle Builders (2:46)
  9. Andria (4:20)
  10. Then Again, Maybe You Were Right (1:36)
  11. Sad Prayers for Guilty Bodies (3:46)
  12. The Last Lost Continent (12:02)
  13. Nobody, Not Even the Rain (1:10)
totale tijdsduur: 51:31
zoeken in:
avatar van Gloeilamp
5,0
Daar ben ik het ook echt niet mee eens, de instrumentatie is van zo'n hoog niveau dat een 'bijrol' echt niet het geval is.

Andria

avatar van Bardt1980
3,5
Waar lezen jullie het woord bijrol als ik vragen mag?

avatar van JSPR_G
5,0
De instrumentatie vind ik hier echt wondermooi. Elk detail, elk klapje, elk belletje, alles staat perfect op zijn plaats.

avatar van JSPR_G
5,0
Bardt1980 schreef:
Waar lezen jullie het woord bijrol als ik vragen mag?

arcade monkeys maakt melding van 'een rolletje in de achtergrond'

avatar van kobe bryant fan
5,0
Somewhere at the Bottom of the River Between Vega and Altair

Such Small Hands begint met het geluid van het aanzetten van een versterker ofzo.
En vanaf dat moment word je meegezogen in de wereld, van de Japanse legende over 2 geliefden die gescheiden worden door een rivier.
De teksten zijn dus echt prachtig, de zanger speelt vooral in over het gemis tussen de twee en zijn woede tegenover de Keizer. Degene die ervoor zorgde dat ze elkaar dus niet kunnen zien.
Jordan leeft zich in als de man uit het verhaal.
En ik denk dat niemand het ooit beter zou kunnen doen. Zijn stem is echt geweldig, het varieert van rustige zang, tot hevige schreeuwpartijen of gewoon 'Spoken-Word.'

Maar de band is ook echt geweldig. De twee gitaristen schudden geweldige riffjes uit hun gitaar en zijn zeker niet bang van een expermimentje zoals: de Weissenborngitaar in Andria.
De drummer is ook erg origineel, in plaats van dat hij de hele plaat hard vol timmert, kiest hij voor relatief traag spel maar vele en vooral prachtige fills. Het basswerk is ook erg opvallend voor een Post-Hardcore plaat. Het basswerk staat luid, en klinkt geweldig.

Favorieten:

Fall Down, Never Get Back Up Again voor deze song zijn er al geweldige songs gepasseerd maar deze slecteer ik als eerste omdat hij afwijkt van de rest.
De mooie organische productie van de plaat valt hier het meeste op.
De plaat geeft het gevoel dat je in een grote ruimte buiten staat, er zijn veel bomen rond je en de rivier ligt naast je.
Jordan zingt deze keer, en dat doet hij erg goed. Instrumentaal is het ook allemaal erg mooi. Vooral de piano valt op, samen met de gitaar klinkt dit geweldig.

Andria mijn absolute favoriet.
De emotie die in de zang en instrumenten zit is geweldig.
De gitaristen experimenteren hier het meest, vooral de Weissenborn gitaar is daar een goed voorbeeld van. De tekst ken ik ondertussen vanbuiten, het is één van de mooiste die ik ken. De gesproken intro geeft me kippenvel, om bij dan bij de eerste geschreeuwde vers gewoon echt los te gaan. De tekst gaat volgens mij over de man die herrinneringen ophaalt.
Erg emotioneel. Het gedeelte met 'I've Been Alone' waar Jordan gewoon de longen uit z'n lijf schreeuwt is gewoon geweldig.

Sad Prayers for Guilty Bodies begint met die geweldige intro, waar de drummer de show steelt. Deze song heeft zo'n heerlijk tempo, de riffjes zijn geweldig, en Jordan blijft m'n favoriet in het Punk wereldje. Omdat hij een erg mooi stemgeluid heeft en geweldig met zijn stem en ritme speelt.

The Last Lost Continent kan natuurlijk niet ontbreken, de vele instrumentale passages, de spanningsboog op 3/4e van de song en het geweldige hoopgevend einde zorgen ervoor dat deze compositie geweldig blijft hoe vaak je hem ook hoort.
Het eerste deel is vooral meeslepend en redelijk traag. De instrumentale passage is één van m'n favoriete stukken. Die conga's (?) maken het echt af. De climax op het einde zorgt er ook voor dat je toch wel even stil wordt.

En omdat de plaat zo mooie teksten heeft, vind ik het ook nog eens de moeite om een paar van m'n favoriete regels te posten:

"I have half a mind to make you hurt, to make you bleed, to make you suffer. I swear, if you’ve touched her—oh, heaven, forgive what I would do to you, you monster. And think about your children? They’ll never believe what you’ve done." (New Storms For Older Lovers)

"So tell me, what is there to fear?
You think some seraph up above is trying to rob us of our love
Because the skies not clear?
My dear, you know there’s not—now, listen to the rain upon the rooftop.” (Fall Down, Never Get Back Up Again)

"I remember when I knew that you’d be leaving,
How I barely kept up breathing and I bet,
If I had to do it all again, I’d feel the same pain" (Andria)

"So, dear, no matter how we part, I hold you sweetly in my head.
And if I do not miss a part of you, a part of me is dead." (Andria)

avatar van Gloeilamp
5,0
Mooi stuk Glenn! The Last Lost Continent is inderdaad ook echt prachtig, na Andria mijn favoriet.

avatar van kobe bryant fan
5,0
Bedankt!

avatar van kobe bryant fan
5,0
En deze blijft gewoon groeien, zelfs na al die tijd.
Ik denk dat ik deze (zeker met dit weer) weer beter vind dan Wildlife.
Nummers zoals: Bury Your Flames & Damaged Goods die ik wel geniaal vond maar toch ervoor zorgden dat ik Wildlife als geheel nog beter vond zijn nu ook enorm gaan groeien.

Deze plaat heeft ook meer van die sterke subtiele elementen zoals: handengeklap, de stil gemixte piano in Fall Down, de 'chimes" in sommige nummers die ervoor zorgen dat ik deze toch weer wat straffer vind. Dus deze mag al zeker zijn op weer een torenhoge top 10 plek binnenkort.
Ik ga dan binnenkort nog eens een poging wagen om een stuk te schrijven over deze plaat, ben na een herlezing toch niet erg tevreden over de vorige.

avatar van the crook
4,5
Dit is geen muziek meer, maar pure fitness! Na één luisterbeurt ben je helemaal afgemat, zowel door de muziek als de intrigerende teksten. Wat een plaat!

Heb Wildlife nog niet kunnen beluisteren, maar deze scoort bij mij alvast een 4,5!

avatar van Chungking
Gallow schreef:
Ik wist niet dat Robert Smith in een hardcore band zat.


Dat constante geween van de zanger werkt absoluut niet voor mij, jammer. Een paar nummers en dan gaat het echt gigantisch tegensteken. Kan normaal wel wat hebben qua zang, maar dit is gewoon té emo.

avatar van Forza
5,0
Eigenlijk al vanaf het eerste nummer hoor je het: hier gebeurt iets bijzonders. Het album weet je 50 minuten lang in zijn greep te houden en verveelt nergens. De muziek is dynamisch met veel variatie tussen de nummers. Vooral bij rustigere nummers hoor je hoe geweldig deze muzikanten zijn. Hoewel ik vaak moeite heb met schreeuwerige stemmen, ligt deze stem me wel omdat het oprecht aanvoelt. Direct 5 sterren van mij.

avatar van Forza
5,0
Kleine waarschuwing: bij de remaster voor de 10th Anniversary is het geluid echt totaal verneukt. Het geluid klinkt nu heel erg kil en de gitaar is een stuk minder goed te horen, terwijl het juist een geweldig gitaaralbum is. Ik vind de remaster een vol punt minder waard. Helaas is de originele master niet meer op Spotify te vinden...

Gast
geplaatst: vandaag om 05:50 uur

geplaatst: vandaag om 05:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.