Madonna - Music (2000)

Wàt blijft dit toch een ontzettend goed album!
Er zijn zo van die platen die je geheel en volledig in je i-pod steekt, omdat echt ieder nummer je pleziert.
Dit is er voor mij zo één.
Geen half minder nummer.
Ik zie niet in waarom ik dit slechts 4.5 gegeven heb, allez,
ik verhoog naar *****

Dit met je koptelefoon (een Sennheiser als het effe kan), dan de lichten uit, lekker languit op je bed.... toch een stukje paradijs op aarde.
Het is "maar" pop,
maar wel hemels mooie pop.

Destijds in de jaren '80 True Blue gehaald, in mijn Top40 tijdperk. Daarna muzikaal niets meer van haar aangeschaft. Maar met Music belande ze weer na lange tijd in de spelert. Niet onverdienstelijk ook, mag ik wel zeggen.
Ze heeft hier om zich heen, de juiste mensen verzameld en speelde prima in op de ontwikkeling die gaande was. Niet zozeer dat zij die in gang heeft gezet. M.i heeft Madonna zeker vanaf die tijd, een neusje om in te haken op trends, dan die, zoals voorheen, zelf te zetten.

Het laatste echt leuke Madonna album. Kabbelt wel een beetje voort op Ray of light, maar blijft wel boeien!

Dit album is ongeloofelijk experimenteel. Madonna dùrft hier echt haar zelf te zijn, en laat weer eens een andere kant van haar sterke gevarieerde persoonlijkheid zien! In 2500 zou dit album nóg vernieuwend zijn!

Favorietje: Impressive Instant.

ja, vooral nu ze gebruik maakt van glitches, ongehoorde noise en uitstapjes naar psychobilly

Weet je zeker dat ze bij de winkel het goede schijfje in het doosje hebben gedaan?

absoluut! Dat is toch net het prachtige aan Madonna! Ze doet waar ze zin in heeft en verkoopt miljoenen platen. Hoeveel artiesten kunnen dat nog zeggen??

Wel experimenteel naar Madonna-maatstaven (hoewel dit album enigszins voortborduurt op "Ray of Light") maar ik ken talrijke albums die nog een stuk experimenteler zijn.

Ik ook, maar zijn die ook zo succesvol? en zeg nu alstublieft niet OK Computer

Dus omdat dit zo succesvol is (logisch want Madonna is bekend bij waarschijnlijk 75% van de gehele wereldbevolking, waarbij andere die bekendheid niet genieten) kan hier niets tegenop?

Ik vermoed van wel Herman. Ik was destijds ook aangenaam verrast door Madonna 's geëxperimenteer op"Music (2000)". Eén van Madonna 's beste albums. 5**** She deserves it.

Begrijp me alstublieft niet verkeerd. Ik zeg absoluut niet dat dit album revolutionair is in welk gebied dan ook. Ik wil gewoon zeggen dat Madonna haar zin kan doen op welk muziekaal gebied dan ook. Scoren zal ze. Omdat ze alles brengt met een enorme overtuigingskracht.

Of omdat de fans het toch wel kopen?

Ik denk dat haar publiek sinds Ray of Light aanzienlijk verbreed is. Ik ken nog mensen die het album music in huis hebben zonder fan te zijn. Ook in de horeca wordt het soms gedraaid.

vanmorgen in de auto maar weer eens gedraaid, de Orbit tracks vind ik wederom sterk, ok American Pie niet zo.
Amazing is Beautiful stranger is Black Coffee maar dat vind ik niet zo storend
Don't tell me heeft me nooit zo kunnen bekoren, WIFLFAG ben ik gewend in de Above & Beyond mix en Music veel te vaak gehoord.

Nobody's perfect of Amazing had op single gemoeten ipv Don't tell me IMHO
Impressive instant en de Orbit tracks de toppers, WIFLFAG album versie gaap

Een van de beter gewaarderde werken van Madonna, denk ik zo.

Toch vind ik niet alles even mooi. Het openingsnummer vind ik eigenlijk totaal niet van hoge kwaliteit. Diverse delen van het album vervelen snel, zoals bij "Amazing", "What it feels like for a girl" en "I deserve it". Overigens is de Above&Beyond remix van "What it feels like a girl" een heel stuk boeiender is misschien wel Madonna's beste liedje en videoclip.

Verder zijn er wel een aantal nummers te vinden die lekker wegluisteren, zoals "Impressive Instant", "Don't tell me" en het verdrietige maar helaas overgeproduceerde "Nobody's Perfect". De versie van "American Pie" is de grond in geboord maar vind ik lang zo slecht nog niet.

Het mooiste nummer op deze plaat vind ik "Paradise", een traag maar emotioneel liedje waar meerdere betekenissen aan te binden zijn.

Best een oké album met een paar flinke topnummers, maar naar mijn mening niet super bijzonder omdat er ook veel materiaal op te vinden is die toch snel verveeld.

Tegenvallende opvolger van Ray of light. De single Music voorspelde al weinig goeds. Dan is dat oude werk van haar mooier. Music heeft slechts twee mooie nummers voor mij: I deserve it & Gone.

ik luister nu naar de instrumental van Amazing-gewoon perfecte Orbit productie
Music is zoveel beter dan COADF en Hard Candy

Naast haar eerste album, True Blue, Ray Of Light en Confessions On The Dancefloor, blijft dit album denk ik toch wel het beste overeind in haar toch al indrukwekkende carriere. Ik moet zeggen dat deze er dan ook nog steeds een is, die ik geregeld opzet. Voor Ray Of Light, omdat het her en der toch wat melacholischer is, moet ik in de stemming zijn. Dit is gewoon lekkere achtergrondmuziek.

Een paar favorieten : What It Feels Like For A Girl, Paradise (heel erg mooi en dromerig), Don't Tell me en Gone. Meestal moet ik echter wel bekenen dat ik het eerste nummer doorskip. Niet omdat het slecht is maar omdat het nummer letterlijk kapot is gedraaid.

3 van de 4 singles van dit album hoor je nog steeds regelmatig voorbijkomen, iets wat met de singles van haar laatste album helemaal niet gebeurd.

En da's ook niet heel erg verassend lijkt me

Ik hoor eigenlijk alleen Music nog wel eens hiervan. Zou de singles van Confessions nog wel eens vaker willen horen, dat blijft toch een meesterwerkje (voor mij Madonna's beste). Dit album vond ik niet zo, al is het lang geleden dat ik het voor het laatst gehoord heb. Amazing is wel een tof nummer.

ongelooflijk dat die bkant van Don't tell me, Cyber Raga, eigenlijk niet op dit album staat, een heel erg sterk nummer dat een brug lijkt tussen Ray of light en dit album en een sick produktie heeft. Had het nooit echt goed beluisterd maar net zo'n actie als met Has to be van ROL, had ze beter American Pie eraf kunnen laten.

Na jaren weer eens opgezet. Nog steeds zijn het behoorlijk goede popnummers en het lage gemiddelde voor dit album kan ik niet plaatsen. Te hoge verwachtingen misschien na Ray of Light.

Eens. Ben zelfs van mening dat deze Ray of Light iets overtreft.

Niet echt mijn cup-of-tea maar er zitten een paar leuke nummers bij. Nu houd ik ook meer van de Madonna zoals op Bedtime Stories.

Na het ontzettend populaire album Ray Of Light is het moeilijk die te overtreffen. Maar dat dit album een flop is? Ben ik het totaal niet mee eens. Ik vind de afwisseling op dit album heerlijk en ik vind zelf deze stijl van Madonna erg leuk.

Jongens, jongens, we weten toch allemaal dat dit de beste volrijpe Madonna is?

Na jaren voor het eerst opgezet!

En ik weet het niet. In die zin, ik weet wel waarom de behoefte aan het ontwijken van Madonna albums altijd groot is geweest. Ik ben geen fan, dat is een beetje het probleem in dit soort zaken, als je bij de start van Madonna 35 jaar geleden haar opkomst mocht meemaken, beter wist en destijds voldoende aanleiding had er een kruis door te zetten.

Maar ik zou dit album onrecht aandoen, het weg te zetten als volstrekt oninteressant en niet van een bepaalde waarde. Ze is hier toch ook weer 15 jaar op weg en heeft zich zeker weten te ontwikkelen.

Inderdaad vind ik niet alle songs even goed, maar slecht zijn ze nergens en bijvoorbeeld de productie van het gehele album is om door een ringetje te halen.

De songs met de bliepjes bekoren mij het minste, dat zal het experimentele karakter wel zijn, maar een track als I deserve it, de opbouw daarvan en de toch beperkte toegevoegde experimentele klanken, daar kan ik wel oprechte waardering voor hebben.

De herhaling van Don McLean's American Pie, de aanpak daarvan, had ik als ik Madonna was geweest achterwege gelaten. Dan brand je je vingers aan iets dat niet had gehoeven.

Wat een tijdsdocument, haha

Na het geweldige Ray of Light waren mijn verwachtingen erg hooggespannen. Helaas was ik destijds nog een diehard Madonna fan, dus verklaarde ik als twintigjarige dit album sowieso al heilig voor het verscheen.
Maar naarmate ik ouder én objectiever werd moest ik toegeven dat dit album niet zo sterk is als zijn voorganger. Het klinkt allemaal prima, daar ligt het niet aan, maar... het gaat veelal nergens over, om maar te zwijgen over Amazing wat gewoon een goedkope Beautiful Stranger rip-off is.
Hoogtepunten op dit album zijn voor mij Impressive Instant en Paradise (Not For Me). En dan heb je ook meteen de enige uitschieters.
Singles Music en Don't Tell Me begonnen mij als diehard al snel te vervelen en doen dit twintig jaar later nog steeds. What It Feels Like For a Girl vond ik destijds alleen te pruimen als videoclip versie, heerlijk wat ze daar deden, maar die album versie... mij te SkyRadio-achtig.

Mirwais is in mijn ogen geen William Orbit en ik heb dan ook nooit begrepen wat Madonna en het gros van haar fans zo bijzonder aan hem vinden. De man kan zeker mooie dingen maken, maar is te eentonig en té in herhaling vallend om een heel album van kwaliteit te voorzien, wat bewezen zou worden met het hierop volgende album American Life.

Inderdaad. De 'Above & Beyond Remix' is veel beter dan de albumversie.