menu

Queensrÿche - American Soldier (2009)

mijn stem
3,32 (74)
74 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Metal
Label: ATCO

  1. Sliver (3:09)
  2. Unafraid (4:47)
  3. Hundred Mile Stare (4:31)
  4. At 30,000 Ft. (5:11)
  5. A Dead Man's Words (6:35)
  6. The Killer (5:26)
  7. Middle of Hell (5:28)
  8. If I Were King (5:17)
  9. Man Down! (4:57)
  10. Remember Me (5:00)
  11. Home Again (4:41)

    met Emily Tate

  12. The Voice (5:29)
totale tijdsduur: 1:00:31
zoeken in:
Ozric Spacefolk
Ik vind Home Again echt één van de mooiste en ontroerendste nummers die ik een decennia heb mogen horen...

Mijn god, wat een kippenvel krijg ik van dat nummer... Voorheen was Spoken Words van Shadow Gallery mijn favoriete duet, maar Home Again komt echt zo onwijs eerlijk en sympathiek op mij over.... Ik moet er bijna van huilen...

avatar van petdetect
4,5
Heb 'm alweer een paar dagen in de cd speler en vind het toch een album dat zeer de moeite waard is. Sterke nummers, sterk geheel.

avatar van Metal-D78
2,5
Ozric Spacefolk schreef:
Ik vind Home Again echt één van de mooiste en ontroerendste nummers die ik een decennia heb mogen horen...

Mijn god, wat een kippenvel krijg ik van dat nummer... Voorheen was Spoken Words van Shadow Gallery mijn favoriete duet, maar Home Again komt echt zo onwijs eerlijk en sympathiek op mij over.... Ik moet er bijna van huilen...


Is dit cynisch bedoeld?

Vind dit een prima album. Beste wat mij betreft sinds Promised Land.

Wat mij een beetje tegenstaat op dit album is het (Amerikaans) patriotisme. De citaten van de militairen die in het tekstboekje staan zijn om kromme tenen van te krijgen. Ik moet er bijna van huilen ..... dat er mensen zijn die dit soort teksten kunnen debiteren en er zelf ook nog in geloven. Home Again is in het verlengde daarvan goedkoop effectbejag.

En toch vind ik dit een lekker album! Raar hè?!

avatar van The_CrY
4,0
Metal-D78 schreef:
(quote)


Is dit cynisch bedoeld?


Emily Tate is qua techniek geen geweldige zangeres... vind je het gek? Een klein kind van rond de tien! Maar het mooie in dat duet is juist de emotie in haar stem en die van Geoff, want hetgeen ze uitbeelden in dat nummer is ook van toepassing op hun relatie. Geoff Tate die steeds op tour is met de jongens en die zijn gezin slechts ziet als hij klaar is na een half jaar ofso. Je hoort gewoon dat ze het menen en dat maakt het nummer ontroerend.

Ik spreek niet voor Ozric Spacefolk, maar ik denk er zo wel over in ieder geval.

Ozric Spacefolk
Dat is ook zo ongeveer wat ik bedoel, wat TheCry zegt...

Overigens ben ik tegen oorlog en tegen nationalisme/chauvinisme etc. etc.
Maar ik ben niet tegen soldaten als persoon... Het is ook maar een baan, en voor een velen een uitweg uit een troosteloos en uitzichtloos bestaan...

Ik ben niet zo op de hoogte van amerikaanse militairen en zo goed heb ik de interviewtjes met de soldaten niet beluisterd... Maar ik kan me voor stellen, dat als heel de wereld anti-amerika is, er ook wel een stem mag klinken vóór de amerikaanse soldaat... Het zijn ook maar mensen...

Kut-onderwerp, teveel voor- en tegenstanders die het aan de stok krijgen, hierover...brrr...

avatar van Edwynn
3,0
Je moet het ook een beetje in door de ogen van een Amerikaan bekijken. Ik stoor mij niet zo aan dat patriottisme.
Zo zijn yanken gewoon.

En zo'n vader dochter duet, begrijp ik als vader van 2 jonge kinderen ook best wel.

avatar van Metal-D78
2,5
Edwynn schreef:
En zo'n vader dochter duet, begrijp ik als vader van 2 jonge kinderen ook best wel.


Sentiment begrijp ik wel (heb zelf ook 2 kids), maar echt een zuivere stem heeft de dochter van Geoff natuurlijk niet. Ik vind het gewoon te cheesy. Het mag van mij wel wat subtieler allemaal.

Ozric Spacefolk schreef:
Dat is ook zo ongeveer wat ik bedoel, wat TheCry zegt...

Overigens ben ik tegen oorlog en tegen nationalisme/chauvinisme etc. etc.
Maar ik ben niet tegen soldaten als persoon... Het is ook maar een baan, en voor een velen een uitweg uit een troosteloos en uitzichtloos bestaan...



zo kan je het idd zien, de waarheid is beduidend anders in deze

Ozric Spacefolk
Echt, in de States is het voor vele ghetto-bewoners een zegen dat het leger hen een baan kan geven...
Het leger is in heel veel landen de enige manier voor sommigen om aan de bak te komen...

avatar van Edwynn
3,0
Sterker nog, hele steden danken hun bestaansrecht aan oorlogsvoering. Denk aan de wapenfabrieken die dan als banenmotoren fungeren.

avatar van Alexepex
4,0
Nou ben ik niet zo'n patrioot die trots de vlag in mijn armen neemt en met liefde voor mijn vaderland de parade bewandeld maar dit is toch een vrij aardige schijfje.
Na de ietwat teleurstellende tweede deel van Operation:Mindcrime noemde ik het zelfs een terugkeer naar de goede vorm!

Het concept van het plaat zijn de verhalen van (Amerikaanse) soldaten die voor hun land streden (en we weten allemaal hoe patriottisch de gemiddelde Amerikaan kan zijn) en dat levert aan de ene kant een trotse plaat op maar aan de andere kant ook een verhaal van verlies.
Lees de teksten maar eens rustig door en probeer in de verhalen te kruipen.

Dit is zeker een goede album, ook en misschien zelfs vooral voor de niet-patrioten.

avatar van The_CrY
4,0
Vind het weinig patriottisch uitstralen. Ja, het heet American Soldier, en niet Any Soldier, maar wat ik vooral tegenkom in het album zijn verhalen van soldaten, mensen die worden uitgestuurd door hun land, en de ervaring van hen. Dat het dan toevallig American Soldier heet voegt eigenlijk vrijwel niets toe aan het concept.

avatar van The_CrY
4,0
Heb deze plaat nog eens opgezet met de nieuwste in aantocht. Toch gewoon een lekkere plaat, doordrenkt met de sfeer van het slagveld. Moest bij het begin van The Killer toch even aan U2 denken, maar voor de rest toch een echte Queensrÿche-plaat. Dat deze dan toch weer niet zo super ontvangen is (zie het gemiddelde op Metal-archives.com) is mij een raadsel. Gelukkig raakt het de band niet zo. Weet nog wel dat de band ten tijde van release, en vooral Geoff Tate, helemaal enthousiast was over het promoten van deze plaat en heel gepassioneerd was in interviews. Datzelfde hoor ik nu terug bij de nieuwste, ben dus benieuwd.

Ozric Spacefolk
Mensen willen soms om alles zeiken (hoor mij nou).

Operation Mindcrime II was een terugkeer naar het jaren 80 geluid, inclusief hard gitaarwerk.

American Soldier is een wat volwassener, maar nog immer, vette metalplaat, met goede teksten, vette riffs en een modern productie.

Dedicated to Chaos is een modern klinkende rockplaat.

Wat ze ook doen, Queensryche doet het nooit goed.
Erg jammer, want de drie platen die ik opnoem vind ik echt alle drie zeer goede producten.

MindRuler
Vergeet ook Hear In The Now Frontier niet!
Volgens mij toch hun meest onderschatte plaat
(Hoewel ik American Soldier nog niet volledig heb gehoord)

avatar van The_CrY
4,0
MindRuler schreef:

(Hoewel ik American Soldier nog niet volledig heb gehoord)


Wordt het daar stilletjes aan niet eens tijd voor? Ik zag zo stiekem je 4,5 voor O:M2 en nou vind ik die niet zo super, maar dan denk ik dat er een grote kans is je deze ook kan waarderen.

avatar van Bravejester
3,5
Tijdens het luisteren nu mijn stem verhoogt naar een welverdiende 4 sterren!

Geoff klinkt inderdaad niet meer als vroeger en stiekem had ik ook gehoopt op een harder, steviger en iets meer uptempo album toen ik hoorde waarover het album zou gaan.

Wat het album echter mist in algemeen tempo wordt toch voor een groot deel goedgemaakt door de toch wat duistere en zware sfeer op dit album. De door de soldaten gesproken stukken ( het zijn fragmenten van een aantal van de interviews die Geoff heeft gedaan voor dit album ) hebben daar volgens mij een groot aandeel in en zijn dus ook wat dat betreft voor mij onmisbaar.

Het fraaie gitaargeluid van Michael Wilton is het 2e element wat deze plaat zo mooi maakt voor mij. Het sterkst vind ik dat nog wel op een zelden genoemd nummer en dat is Middle Of Hell. Kippevelmoment is wel het in de achtergrond wegstervende "the'll disappear" tijdens de gitaarpartijen vanaf 2.38 t/m 3.25.... heel mooi gedaan!!

En het 3e element is toch de emotie die Geoff hier weer mooi weet neer te zetten; je voelt gewoon dat hij zich door de vele interviews goed heeft kunnen inleven in de emoties van de soldaten.

Helaas voor mij begint het album met het minste nummer ( en meest irritante ) maar vanaf Hundred Mile Stare t/m Man Down is het een heel sterk album. Van de 2 ballads daarna kan ik Remember Me dan beter waarderen dan Home Again.

Mijn favorieten bestaan uit de vaak genoemde nummers At 30,000 Ft en A Dead Man's Words en de zeer sfeervolle en sterke afsluiter The Voice. Eigenlijk compleet anders dan de rest van de plaat; zoals ook bv I Will Remember op Rage For Order of Somewhere Else op Promised Land.

Queensryche - The Voice - YouTube ( kort stukje uit een interview met Geoff )

queensryche -the voice - YouTube ( live ) Vooral de moeite waard vanwege de op de achtergrond getoonde indrukwekkende beelden.

avatar van AstroRocker
3,5
Hoewel de composities niet meer het niveau halen van de 80er jaren, is dit wel zeker een heel aardig album geworden. Vooral heel sfeervol en donker. Inderdaad zijn de gesproken teksten van soldaten et al een zeer goede aanvulling in die sfeer. Het was/is inderdaad een groeiplaat die je pas gaat waarderen na flink wat keren gedraaid te hebben.
Ik geef 3,5 ster.

avatar van AstroRocker
3,5
Ozric Spacefolk schreef:
Erg jammer, want de drie platen die ik opnoem vind ik echt alle drie zeer goede producten.


Ozric, waarom een 2,5 voor deze plaat als je ze alle drie (je bedoelt dan denk ik OM II, American Soldiër en dedicated to Chaos?) mooi vind?

avatar van namsaap
3,5
Erg fijne plaat dit. Men doet hier geen poging terug te grijpen naar het geluid uit het verleden van de band en dat doet deze plaat goed. Sfeervolle nummers met If I Were King als uitschieter. Nee, het niveau van vroeger haalt QR niet meer, maar deze plaat is alleszins de moeite waard. Dat Geoff Tate hier de hogere regionen niet meer haalt is niet erg. Zijn stem klinkt nog steeds bijzonder aangenaam en past uitstekend bij deze nummers.

avatar van Jelle78
Ik heb deze cd cadeau gekregen van een collega tijdens onze verlate Sinterklaasviering (doen we altijd aan het begin van het jaar omdat de decemberperiode bij ons altijd heel druk is). Ik had op m'n verlanglijstje gezet dat ik me wilde laten verrassen met een cd die degene die mij had getrokken goed vind. Dit was het resultaat.
Hoewel ik (nog) niet omver wordt geblazen moet ik zeggen dat ik dit best een prima cd vind. Een nummer als If I Were King vind ik meer dan prima en ook Man Down! en de opener vind ik prima nummers. Ik ben slecht bekend met het oeuvre van Queensryche, dus ik kan niet zeggen hoe American Soldier zich tot de andere platen verhoudt. Deze plaat is voor mij wel aanleiding mij eens te gaan verdiepen in Queensryche.

avatar van milesdavisjr
3,0
Deze plaat is voor mij wel aanleiding mij eens te gaan verdiepen in Queensryche.


Als je deze plaat al redelijk goed kan waarderen probeer dan ook zeker Operation Mindcrime, Promised Land en Empire, dit materiaal is beter, gevarieerder en bevat uitstekende songs. De albums daarvoor zijn wat harder en meer recht toe rechtaan maar zijn ook prima te noemen.

2,5
inderdaad wat hierboven is genoemd is hun beste(!) werk ( niet te vergeten de eerste EP en hun debuutalbum)

avatar van Jelle78
Operation Mindcrime had ik al wel eens gehoord en gisteravond heb ik die plaat weer eens beluisterd. Dat beviel prima, dus die ga ik zeker meer luisteren. De overige platen die milesdavisjr aanbeveelt ga ik zeker ook beluisteren.

avatar van Metal-D78
2,5
Hoe ik hier ooit 4 sterren aan heb kunnen geven is me een raadsel....

2,5
Metal-D78 schreef:
Hoe ik hier ooit 4 sterren aan heb kunnen geven is me een raadsel....

Klopt één van hun mindere albums...

avatar van The_CrY
4,0
En toch vind ik het statement dat iemand die deze plaat tof vindt Operation: Mindcrime of Empire al helemaal geweldig zou moeten vinden wat misplaatst. Stilistisch liggen American Soldier en O:M toch niet echt naast mekaar, zou ik denken. Iemand die dit tof vindt zou ik eerder doorverwijzen naar Tribe, Kings & Thieves (solo-plaat van Geoff Tate), of heel, heel misschien (vooruit dan) Promised Land. Met de klassieke Queensrÿche uit de jaren 80 heeft American Soldier toch weinig te doen.

avatar van Metal-D78
2,5
Het is allemaal erg gezocht op dit album dat duidelijk een product van Tate is. Het loopt nergens lekker vloeiend. En dan heb ik het nog niet eens over de valse zang van dochter Tate. Wat The_Cry zegt klopt. Dit album heeft niets van doen met alles tot en met Promised Land, maar veel meer met latere misbaksels als Tribe (een album dat mij ook erg teleurstelde, ik had meer verwacht van de terugkeer van DeGarmo) of de soloplaten van Tate.

avatar van lennert
3,5
Ach, het album klinkt beduidend meer als Queensrÿche dan Operation: Mindcrime II. Ik moet toegeven dat ik toen buiten If I Were King en Home Again niet heel veel van dit album had onthouden en na afloop van het beluisteren van dit album moge duidelijk zijn dat dit ook niet de beste songs waren. Grootste pluspunt: de solo's die te horen zijn, zijn erg fijn. Verder ben ik blij met de consistente sound van het album. Klinkt als de logische opvolger van Promised Land als de band nu pas voor het eerst een beetje meer de alternatieve rock er (licht) in zou voegen.

De problemen die ik met het album heb zijn de vele voice-overs, een flink aantal zanglijnen en het feit dat het allemaal niet geweldig is. De algemene kwaliteit is echter wel goed genoeg om te zeggen 'ja, ik vind dit toch best wel lekker wegluisteren'. Het ligt vooral aan de muzikale kwaliteiten van de band en het feit dat de productie lekker levendig is en een hele dikke 3.5 sterren is het zeker niet, maar ik hoor hier toch beduidend meer kwaliteit terug dan bij de albums hiervoor het geval was. Home Again hoeft van mij dan absoluut niet, maar The Voice is wel weer een erg sterke afsluiter.

Tussenstand:
1. Operation: Mindcrime
2. Rage For Order
3. Queensrÿche (ep)
4. The Warning
5. Empire
6. Q2K
7. Promised Land
8. American Soldier
9. Operation: Mindcrime II
10. Hear In The Now Frontier
11. Tribe

avatar van RuudC
3,0
Nou, wat zullen we hier van maken? Het is beter dan de voorganger. De band klinkt weer meer als Queensryche. De songs zijn mooi verpakt in een aantal gevallen, maar het heeft verdomd weinig inhoudelijks te bieden. De productie is goed. De gitaarsolo's zijn fijn. Er blijft alleen niets hangen. If I Were King heeft de meeste potentie en is bij vlagen behoorlijk genietbaar. De rest variert van heel erg matig tot tolerabel. Fijne achtergrondmuziek met soms een goede sfeer. Weer een album dat ik nooit meer zal opzetten.


Tussenstand:
1. Operation: Mindcrime
2. Rage For Order
3. Queensryche EP
4. Empire
5. The Warning
6. Heart In The Now Frontier
7. Q2K
8. American Soldier
9. Promised Land
10. Operation: Mindcrime II
11. Tribe

avatar van milesdavisjr
3,0
Na het 'tussendoortje' Take Cover komen de heren weer met eigen materiaal. Het typisch Amerikaanse patriottisme wat flink doorschemert op dit plaatje moet je even voor lief nemen. Echter de focus van de heren lijkt wel wat scherper, dit levert trouwens niet direct een gedenkwaardige plaat op. Hoewel het album als geheel een wat meer coherente indruk dan enkele voorgangers zijn veel nummers inwisselbaar. Dit zit mede in het feit dat Queensryche veel songs uitsmeert over 5 minuten, het is dan zaak om de spanning en verassing erin te houden maar dat lijkt maar niet te lukken. Dat is ook niet verwonderlijk aangezien de heren na Promised Land in een creatieve impasse geraakten. Het plaatje is niet slecht, vormt een redelijk geheel maar kent geen uitschieters, is vlak en de mannen spelen op safe. Een magere voldoende zit er wel in maar ook niet meer dan dat.

avatar van Arjan Hut
2,0
Van de albums uitgebracht in de jaren dat Geoff Tate het roer in handen had, is dit de meest solide. Als ik hem opzet, denk ik, ja, eigenlijk weinig mis mee. Toch slaat na verloop van tijd de verveling toe, heb er moeite mee de hele plaat in één keer te beluisteren. Vanaf Hundred Mile Stare krijg ik dat vervelende gevoel dat me ook bij Tribe bekruipt, de wandeltempo's, de krampachtige zang, het gebabbel. Telkens als een song lijkt los te komen, wordt er weer teruggeschakeld. Maar ik kan me ook voorstellen dat fans indertijd positief waren: elke song heeft wel iets veelbelovends, de sound is professioneel, de effecten roepen iets van de sfeer van Empire en Rage for Order op. Prettige associaties. Dan, vanaf A Dead Man's Words wordt het pastiche-achtig, een soort hoorspel met Queensrÿche-post-grunge pleisters. Teveel studio-foefjes.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:41 uur

geplaatst: vandaag om 14:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.