BrotherJohn
Het eerste bericht bij een van de beste albums van een van de meest veelzijdige Amerikaanse bands van de afgelopen decennia.
Veel reguliere albums van Yo La Tengo bevatten een combinatie van lieve pakkende gitaarpopsongs, en meer uitgesponnen tracks met veel noise, en tracks met alles wat daar tussenin zit. Dit album is dan toch heel anders van samenstelling.
We luisteren hier naar een uiterst geraffineerd album met uitsluitend uitgesponnen instrumentale tracks, die een ambient karakter hebben. Yo La Tengo noise-liefhebbers komen hier misschien niet full-time aan hun trekken, maar met name bij de tweede helft van het album is er genoeg noise te horen, al is het niet op de stevige manier die we gewend zijn als op bv. Painful. Liefhebbers van sferische experimentele rock komen wel ruim aan hun trekken. Het album ademt de sfeer uit van het onderwater leven van een oceaan, met een grote diversiteit aan kleurrijke verhalen en klanken, waarbij je het gevoel hebt dat tijd en bestemming geen rol spelen. Een heuse trip dus. Doet me bij vlagen denken aan Tortoise ten tijde van Djed en TNT. Prachtig! De tracktitels verklappen de rest...