Kyteman - The Hermit Sessions (2009)

alleen is die niet meer te krijgen, alleen de dvd nog,,,,

Daar ben ik het wel met je mee eens. Ben geen jazz-liefhebber maar dat vind ik nou een zeer goed jazz-nummer.

YouTube - Kyteman - IT Circus - Lowlands 2009

dit vind ik ook zeker met sorry het beste nummer van het album.

Tijdens mijn vakantie in Friesland, ik dacht die dag in Bolsward, mij door een jong, mooi, dienstbaar, blond, ontzèttend smakelijk verkoopstertje mooi in de maag gesplitst album.... ik liet me de opgedrongen extra aankoop welgevallen... Dat krijg je met oude bokken en groene blaadjes...

Niet echt vaak naar geluisterd, ik weet dat ik het een beetje schouderophalend in de kast heb gezet toen, maar ik beloof binnenkort toch nog eens een intensievere beluistering te wagen. Wie weet... los van dat verkoopstertje....

Father McKenzie, dan kun je gelijk beoordelen of Kyteman gisteren in Groningen die belangrijke Nederlandse popprijs 2010 terecht in de wacht heeft weten te slepen.

Voor wat ie live neerzet waarschijnlijk wel.

Soms niet helemaal mijn smaak, maar wel een relaxed album om naar te luisteren. Gewoon als je even niks te doen hebt even erin gooien en opeens had ik iets te doen. Ik ging spontaan dingen opruimen enzo!
Dat er Frans inzat vond ik niet zo leuk. Paste niet helemaal bij de muziek vond ik.

Ik mis wel enigszins structuur in dit album. "Kyteman" maakt originele Hip-Hop, maar er mist toch iets. "She Blew Like Trumpets" vind ik een ontzettend irritant nummer. "Une Seule Fois" is het beste rapnummer op het album (überhaupt mooi, die Franse muziek op "The Hermit Sessions"), en "Sorry" is gewoon geweldig. Al bij al ben ik bijna bereid om toetegeven dat het intro van dit album het leukste liedje is. Swingend, origineel, kort maar krachtig. Deze drie dingen zijn nou juist de dingen die Kyteman in de meeste nummers mist.

She Blew Like Trumpets minder, die is nieuw voor mij!

Live zijn die gasten echt geniaal. Echt een bende ADHD'ers Ik heb ze zelf nog niet gezien, maar heb hun nieuwe DVD liggen. Véél beter dan op album. Kyteman is natuurlijk een geweldige trompettist en showman(ik kan geloven dat dat soms kan tegensteken, maar wat moet hij anders doen als hij geen trompet speelt . En hij heeft ook een schitterend orkest bij hem(live dan toch).
Een hype? Geen last van, ik ben Belg

Voor wat er voor de rest van rommel in Nederland geproduceerd wordt wel.



Dat valt te merken. Dat iemand solo op een trompet speelt, betekent nog niet dat het Jazz is. Vind het meer een George Zamfi-soundtrack.

Jammer dat het alleen geen jazz is

Leuke, maar iewat overhypte plaat. Kyteman kiest ervoor om meerdere, en vaak goede, rappers over "knallende", swingende en toegangkelijke beats te rappen. De trompet is zijn handelsmerk, en de rappers weten daar vaak ook wel raad mee, hoewel het solo ook mooi klinkt (Sorry) Kyteman heeft verder het voordeel dat hij vaak wordt bijgestaan door Pax, één van mijn favoriete rappers uit Nederlands. Dat komt vooral door zijn aangename stemgeluid, en ook op deze plaat vervult hij zijn rol naar behoren.

Maar waarom dan maar een 3? Simpelweg omdat sommige tracks niet zo goed zijn. Want spoken word trek ik niet, en Bang Bang dus ook niet (Stand For Something).Verder vallen sommige tracks wat tegen in houdbaarheidsdatum (U-Town University, She Blew Like Trompets), en kan je horen dat andere juist weer erg gemaakt zijn om live te spelen (Blow The Whistle On 'Em). Leuk dat door Kyteman dit soort Hip-Hop in Nederland meer aandacht heeft gekregen, maar als je dit leuk vind zou ik iemand toch aanraden om meer van dit soort (vaak uit de VS) artiesten op te zoeken. 3*

Ik zag gisteren Kyteman op DWDD, het was een speciale muziekaflevering. Ze deden No More Singing The Blues en daar werd ik behoorlijk enthousiast van. Even gekeken hoeveel de cd kostte en daarna naar de winkel gegaan, daar geluisterd en gekocht voor 7,50. Heerlijk album. Lekkere beats, goede raps en de blaasinstrumenten zijn geweldig. Een heerlijke combinatie van Hip-Hop en Jazz met als hoogtepunt Sorry. 3,5*, kan zeker hoger worden.

Gisteren gehoord. Ik vond er niet echt veel aan. Er zaten enkele goede tracks op, maar ook hele slechte ( kan iemand mij uitleggen wat de bedoeling is van stand for something met bangbang? ). Daarnaast houd ik niet zo van franse hiphop maar dat is een kwestie van smaak.

2.5*

Vind het een erg goede cd met een laag gemiddelde.. Hou juist wel van die Franse rap, hoewel ik niet echt van hip-hop hou.. De Engelse rap doet me af en toe wel wat aan de Streets denken..

Hij heeft platinum bereikt met dit album..
Hoe komt het dat de beste man zo bekend is zonder dat ik hem ken.?

Dat snap ik ook niet, de man is het afgelopen jaar vaak verschenen in de media, zijn concerten waren stuk voor stuk allemaal uitverkocht en liedjes kwamen regelmatig op TV en op de radio voorbij.

Het album is goed, maar dit is typisch zo'n album die pas echt live tot zijn recht komt. Als je de CD opzet denk je maar mwoah, maar als je het live ziet, dan wordt je van je sokken geblazen! De live CD is dus een aanrader .

Het album heeft deze week in de album top 100 zijn laagste plaats gehaald (56).

En dat in de 82e week

Wow, staat ie er nog steeds in?

Twee sterren voor Sorry, de rest doet me helaas niks.

Van 3.5* naar 2* gegaan. Alleen Sorry vind ik eigenlijk meer dan 2.5* waard. De rest is ronduit matig.

Ik ben ook erg benieuwd. Vooral naar de liveshows.

Sluit ik me enigszins bij aan, geef nog een sterretje extra voor de positieve sfeer op het album.

Blow The Whistle On Em. Wat een vette track! Geweldig al die mensen die verschillende dingen doen.

Berichten verplaatst naar Kyteman

Wat is She blew like trumpets een geweldige track! Echt een die je ´s morgens vroeg opzet met een glimlach.

De CD is wel leuk, maar niet bijzonder, maar live is het wel echt fantastisch en dat beïnvloedt ook mijn score voor het album.
Sorry is inderdaad wonderschoon, maar Blow The Whistle is mijn favo nummer.

Dit album valt voor mij een beetje tussen wal en schip. Je hoort duidelijk dat Kyteman wel wat in zijn mars heeft en een echte muzikant met een visie is. De nummers waarin de jazz en zijn trompet meer naar voren komen maken dat duidelijk. Tegelijkertijd nemen de hiphop en enkele eentonige composities ook geregeld de overhand en dan haak ik al snel af.