Bloompje schreef:
Ik vind de nieuwe single (The Love for Richard Nixon) en de bijbehorende videoclip al helemaal geweldig.
De single
The Love for Richard Nixon vind ik nou eerlijk gezegd nog niet echt super en ook niet echt representatief voor de rest van het album wat toch veel meer naar de 80's refereert dan dit nummer doet.
Het luisteren naar dit album blijkt een heuze verslaving! Dit album komt (als het hoop ik niet gaat vervelen) op het ereschavot van mijn albums van 2004, dat kan bijna niet anders. Nog nooit te voren heeft een
heel album van de Manic Street Preachers in mijn ogen enkel goeie nummers bevat zoals deze doet. Een paar dagen al schroom ik om te opperen dat dit album (na de enkele geweldige albums die de Manics al afleverden) misschien wel de beste is tot nu toe - de 4,5*-recensies elders op het internet onderbouwen deze gewaagde stelling toch wel degelijk.
The Holy Bible blijft altijd een verhaal apart, maar het nog enigszins te vergelijken album
Everything Must Go wordt hier wel met gemak geëvenaard, hoewel vergelijkingen moeilijk blijven door onder andere de veranderde stijl (toch steeds minder 'pure' rock en meer pop).
De 5,0* nummers zijn voor mij sowieso:
Empty Souls, I Live To Fall Asleep, To Repel Ghosts, Glasnost, Solitude Sometimes Is, Fragment en
Cardiff Afterlife. (Ik ben benieuwd wie de eerste mede- en tegenstanders worden hier.
)