Vanaf het moment dat Tori zelf is gaan produceren klinken de albums niet meer naar behoren. Tori in mijn ogen is enkel haar stem en de piano. De vrouw die ondersteboven nog piano kan spelen. Het overvloedige gebruik van een band met drum staat me tegen, werkt me vaak op de zenuwen.
En toch, na flink wat luisterbeurten vind ik AATS een heel fijn album. Het beste album (voor mij) sinds To Venus and back. Met name vanaf de titeltrack zijn de nummers bijzonder. Het gebruik van drums valt ook mee, er is meer gebruik gemaakt van een drumcomputer waardoor het vaak enigzins Choirgirl Hotel-achtig klinkt. Het klinkt (bijna) allemaal weer lekker zweverig zoals ze zou moeten klinken. Durf haast nummers als Fast Horse, Starling en Lady in Blue tot mijn favoriete Tori nummers te benoemen. Al komen ze nog niet helemaal in de buurt van 1000 Oceans, Little Earthquakes of Cloud My Tongue.
Ik krijg weer kippevel van Tori en dat is goed...
Kan niet wachten tot het concert. Vorig jaar hoopte ik dat ze maar weinig nummers van het nieuwe album zou spelen. Dit jaar daarentegen, met dit nieuwe album, heel erg graag!
Can't wait.......