Tori Amos - Under the Pink (1994)

Helemaal met je eens erwinz, dit album had ik ook onderschat en na 22 jaar toevallig weer gehoord en dit is toch echt wel haar beste album. Perfecte dynamiek en inderdaad gedurfd. Ik heb little earthquakes nu wel gehoord maar dit album blijft prikkelen en is gewoon geniaal! Heb haar ook, ik dacht ergens in den haag of scheveningen gezien ten tijden van dit album. Weergaloos optreden.

God is ook mijn favoriete nummer hier, ongelooflijk hoeveel daar muzikaal gebeurt, bijna geen twee maten zijn hetzelfde. En Tori houdt het allemaal bij elkaar met haar stem alsof het niets is.

Verder ook sowieso een heel fijn album dat na al die jaren fier overeind blijft (i.t.t. een aantal andere favorieten van toen). Misschien niet zo intens als Little Earthquakes, maar de liedjes zijn stuk voor stuk erg fraai. Naast God is Past the Mission (met achtergrondvocalen van Trent Reznor) ook favoriet.

Een van haar beste albums, op de samenstelling/volgorde van de tracklist na. Opener en afsluiter zijn perfect op hun plek maar alles ertussen had ik persoonlijk anders ingedeeld. Ik had graag iets meer cohesie willen horen, maar op "Little Earthquakes", "Boys for Pele" en "Choirgirl" na is ze eigenlijk nooit erg sterk geweest in het samenstellen van haar tracklists.
Muzikaal, tekstueel en vocaal haar meest geslaagde plaat, de spanning in de productie begon al een beetje te "borrelen" maar kwam pas echt tot haar recht op de albums die hierop volgde.

4,5 sterren. Halfje eraf voor de sequencing.

Onvoorstelbaar wat deze vrouw op dit album met haar stem en piano doet. Ze weet mij heel diep te raken.

Inderdaad blijft een geweldige artieste.

Vanavond weer eens Cornflake girl opgezet, toch een stuk sentiment uit de jaren 90. Verliefd is een groot woord, maar man wat was ik destijds weg van Tori Amos. Werd ook de hemel ingeprezen in Oor en stond vaak prominent bij de Plaatboef en Plato boven de toonbank met de keuze van de winkelmedewerkers. Mooie sound en nee het lijkt niet op Kate Bush.

Het 2e album van Tori Amos die hoofdzakelijk haar stem en de piano laat klinken, waardoor de nummers beter tot hun recht komen. Maar aangevuld met andere muzikanten waar nodig om het wat aan te kleden. Daardoor zijn het niet zomaar wat popnummers geworden, maar krijg je een album vol singersongwriter nummers met een klein rockgehalte. Je kan wat zeggen dat het deels aansluit bij de MTV Unplugged sessies, maar verder staat het haaks op de gangbare genres van die tijd.

Tori Amos klinkt heel zelfzeker waarmee ze alvast overtuigd dat ze alles muzikaal onder controle heeft. Ook al klinkt het vrij intiem is het nooit een verlegen zangeres die fluistert om wat aandacht. Een heerlijk album van deze zangeres.

Via Studio Brussel hoorde ik Cornflake Girl. Wow, dat vond ik zo goed dat ik blindelings deze plaat kocht.
Het is niet bij deze aanschaf gebleven . Ik heb ze gevolgd tot "Abnormally Attracted to Sin ". Daarna heb ik ze een beetje uit het oog verloren.
Niettemin Tori is een straffe madam. ( ook live absoluut dé moeite )