Toch maar eens een wat langer bericht wijden aan één van de fijnste albums die ik de laatste tijd heb ontdekt.
Miike Snow bestaat uit het Zweedse producersduo Bloodshy & Avant, die o.a. werkten met de allerpopulairste zangeressen ter wereld, waaronder Madonna (Confessions...) en Kylie Minoque. Hun finest moment was waarschijnlijk het winnen van een Grammy voor de productie van Britney Spears' Toxic.
Nu zou je denken dat dit plaatje één groot hitjes-festijn wordt, maar dat valt ook wel weer mee. Samen met de mij compleet onbekende Amerikaanse zanger Andrew Wyatt hebben ze een rijk georkestreerd, gesofisticeerd, evenwichtig en vooral volwassen pop-album gemaakt. De licht melancholische ondertoon (toch al iets waar ze in Scandinavië erg goed in zijn, zie ook Annie en Abba) doet het erg goed in combinatie met de zweverige (electro-)pop, die af en toe een vleugje psychedelica meekrijgt.
Hoogtepunten zijn wat mij betreft de fantastische ballad Sylvia, de Junior Boys-achtige electropop van Black & Blue, de piano-pop van Sans Soleil en het zomerse Animal, dat klinkt als Peter Gabriel met Hot Chip als backing band.