Mew - No More Stories Are Told Today. I'm Sorry. They Washed Away. No More Stories. The World Is Grey. I'm Tired. Let's Wash Away. (2009)

Het spijt me heel erg (vooral voor meneer Pinsnider), maar na Frengers heeft Mew me niet meer kunnen bekoren... Zoals iemand hieronder al zij: er zit geen pit in. Naar mijn idee hebben ze na hun topplaat de sterke opening en afsluiting van Frengers weggestreept en van het zwakkere middendeel hun repertoire gemaakt, al dan niet quasi-opgeleukt met rariteiten. Vast heel knap gemaakt allemaal, maar het raakt me gewoon niet. Ik zet Frengers nog maar eens op en laat het daar verder bij...

Ach, ik weet wie het zegt...;-) Dezelfde persoon die één van de beste popplaten allertijden (Scoundrel Days van A-ha) nog steeds niet heeft erkend als meesterwerk
Maar ik begrijp het wel; zat toevallig gisteren naar Frengers te luisteren en zat me te bedenken dat het toch geweldig zou zijn als ze, in plaats van al die moeilijkdoenerij, gewoon een hele plaat vullen met Am I Wry's, 156-en, Snow Brigades, She Spiders en Comforting Sounds....
Misschien de volgende, nu deze toch veel minder aan lijkt te slaan dan hun vorige platen...

Ach ja, het zei zo. Ik vind hem wel erg fein.

Haha jeeeeezus wat een typevout... en dat voor een vertaler Zal het nooit meer doen Laten we maar hopen dat ik de spraakherkenning aan had toen ik het plaatste, weet ik niet meer...

Erg fijn album, ik heb hem inmiddels zo'n 10 keer gedraaid en elke keer wordt ie weer beter .

zo heerlijk lekker catchy; erg afwisselend ook.

Dit album is simpelweg geniaal! Stuk voor stuk topnummers, met een heerlijke sfeer.

Vooral:
-Beach
-Silas the Magic Car
-Cartoons and Macramé Wounds
-Hawaii
-Sometimes Life isn't Easy

zijn geweldig, episch en ongelofelijk catchy, ken dit album nu al bijna twee jaar, maar het weet me nog steeds elke keer te boeien, en te kalmeren als ik me niet goed voel.

kijk, daarvoor is muziek er toch, om een positieve invloed op mensen te hebben. Als ik zoiets lees ben ik altijd geneigd om het album nog eens opnieuw te beluisteren.

in dit geval ben ik een rondje Mew bezig, intensief ook aan het herbeluisteren, en dat komt dit album wel ten goede. Frengers bleef blinken in mijn gedachten, deze en de vorige stonden altijd wat in de schaduw, maar dit album is eigenlijk wel heel mooi. Ondermeer Silas the magic car: magisch mooi

waar je voordien heel wat agressiviteit had in hun muziek (ook niet slecht trouwens), is dit meer een luisteralbum, ergens op een bankje temidden de wereld bij een ondergaande zon. Meemijmeren met de muziek en ondertussen de wereld zien voorbijglijden...

Na ruim 13 jaar staat deze plaat nog steeds als een huis! Man wat een album!