Natalie Merchant - Motherland (2001)

Ik kan er maar een woord over zeggen: fantastisch

Groeiplaat, begonnen op 3 sterren maar wederom een halfje erbij en nu inmiddels 4 sterren.

Top cd! Deed me qua stem aan Tracy Chapman denken. Na aantal keer luisteren wordt ie steeds beter (as usual..).

Nathalie Merchant is gewoon een superzangeres. Luister ook naar de CD's van de 10.000 Maniacs.

Heel erg mooi! 1000 maniacs is ook schitterend inderdaad!

Formidabel integere plaat is dit. Eigenlijk ben ik niet zo'n fan van haar tienduizend maniakken, maar deze soloplaat is zo'n mooie prestatie, ik ga ze vanavond opnieuw beluisteren zie, maar voorlopig geef ik ze toch al 4 sterren! Dat ik deze nog niet eerder besprak, nou, dit was effe uit mijn gedachten gegaan!

Iemand deed het aan Tracy Chapman denken, nou geef mij dan maar deze Natalie Merchant, ik vind haar stem niet zo monotoon als die van Chapman, die me gewoon veel te vlug irriteert.

4 zoals gezegd; ****

tell yourself is een prachtig lied

Het titelnummer komt met gemak in m'n top 10 aller tijden. Dit is m'n favoriete werk van Natalie Merchant. I'n Not Gonna Beg is ook werkelijk schitterend.

Echt een geweldig album.
Inderdaad het titelnummer, maar ook Golden Boy, Tell Yourself, Just Can't Last en Not In This Life zijn geweldig. De rest is ook prima. Mijn persoonlijke favoriet van Natalie.

Ik ben het met bovenstaande reacties eens, ik wil daar nog aan toevoegen dat ik het nummer The Ballad of Henry Darger ook een topnummer vind. Dit is toch wel een grote artiest die helaas niet de aandacht krijgt die ze verdient.

Ik weet elke keer niet wat ik er van moet vinden. Mijn vader draait het grijs, maar ik blijf me een beetje ergeren aan haar stem. Ik voel zoiets van een geforceerde poging tot een doorleefde stem, maar gewoon niet puur of oprecht. Toch vind ik Motherland en Henry Darger echt prachtige nummers.

Op mij komt het heel oprecht over, gelukkig.
Maar bij Motherland (het nummer) ben je in staat om er doorheen te luisteren?

Ja, misschien heb ik het zo vaak gehoord in de auto dat ik toch een bepaalde band heb gekregen met dit nummer. Misschien moet ik die andere nummers ook maar eens vaker beluisteren.

Vanochtend nog eens dit mooie sfeervolle album uit de kast getrokken. Mooie stem, sterke songs en prima muzikanten, meer moet het soms niet zijn.
Bijzonder sfeervol plaatje, Golden Boy en The Ballad of Henry Darger zijn me het dierbaarst.
En binnenkort ga ik haar nieuwe plaat zeker aanschaffen.
Natalie's helemaal back!

Leave Your Sleep moest mij de oren openen om Natalie Merchant te ontdekken. Natuurlijk kende ik wel wat nummers van 10,000 Maniacs, maar daar bleef het dan ook wel bij.
Omdat ik haar nieuwe album zo ongelooflijk mooi vind was het niet vreemd om een weg terug naar het verleden te bewandelen en mijn eerste tussenstop is dus Motherland geweest.
Ook hier weer een regelrechte treffer van pure schoonheid. Ik moet qua sfeer een beetje denken aan Dayna Kurtz die ook zulke sfeerschetsen weet neer te zetten.
Het is allemaal heel puur wat Merchant ons voorschotelt. Opmerkelijk dat in één van de andere commentaren bij dit album daar juist een beetje aan getwijfeld wordt. Ofwel: hoe kan muziekbeleving verschillend zijn. Ik besef heus wel dat dit absoluut geen prikkelend album is, maar dat hoeft ook niet altijd.
Dit stimuleert juist op een geheel andere, bescheiden wijze.
Merchant zorgt ervoor dat je plaats neemt in een warm bad waar het goed toeven is en waar je alles om je heen voor een uur kunt vergeten.
Motherland zal het de komende tijd nog even moeten gaan doen in de schaduw van Leave Your Sleep, laat staan dat ik aan andere cd's ga beginnen, maar voorlopig gedijt dit Motherland goed in de schaduw van haar nieuwste en zelfs in de schaduw kunnen bloemen tot volle wasdom komen, alleen duurt dat misschien iets langer. So be it: voor nu al 4* en daar hoeft niemand over te mopperen lijkt me zo.

beste aERodynamic , Tigerlily en Ophelia zijn nog mooiere albums
... geweldige stem , ook aanrader Natalie Live, met cover van Bowie and Neil Young en wat een storyteller tijdens concerten !

de plaat die me Nathalie (& haar 10.000 Maniacs) deed ontdekken! Wederom dank aan MM! Ondertussen vind ik Tigerlily & Ophelia ook net wat beter eigenlijk. Tijdens m'n meest recente luisterbeurt viel 'Golden Boy' & 'Not In This Life' mij op, prachtig toch, die stem. Samen met Emmylou Harris m'n favoriete zangeres van de laatste maanden.

Ik zal dit ook eens gaan opzoeken.
Op ed Mermaid Avenue albums van Bragg en Wilco vind ik haar bijdrage erg mooi.

Werd aangenomen getroffen door de titelsong Motherland die ik op een verzamelaar voorbij hoorde komen. Wat een bloedmooie song is dat zeg. Toch weer eens een poging wagen om Natalie onder de knie te krijgen. Ben nooit verder gekomen dan Tigerlilly.

Da's grappig, dan heb je meteen de laatste ook te pakken Natalie Merchant - Paradise Is There (2015)
zelfde materiaal, andere volgorde, andere uitvoering.

Draaide die van de week, maar met dit herfstweer - hoor de wind waait door de bomen (en die breken af) - de akoestische (fiedel) begeleiding, en haar toch somtijds monotone stem kreeg ik al aandrang om naar de schuur te gaan en een touw te zoeken. Gelukkig had ik alleen een bol paktouw of gummibanden. Dus heb ik maar gauw iets anders opgezet

Voordat ik verkeerd begrepen word: ik heb 4 albums van haar in huis - maar soms, dan ...

Thanx. Beetje experimenteren kan geen kwaad als je maar net met je voetjes bij de vloer kunt

D'r zijn van die dagen daj denkt - bij het horen van haar stem, mens ga ergens anders lopen zeuren en als je dan de afstandsbediening niet zo snel kunt vinden, word je er depri van.

't is mogelijk ook een allergie; een vriendin draaide veel Leonard Cohen - You Know Who I Am: I cannot follow you my love had ook dat effect op me, moest ik gewoon weg - daar werd ik nog meer depri van dan van Day of the Lords.

Viel voor de titelsong maar inmiddels het hele album (en haar overige werk) uitgebreid geluisterd. Vreemde is dat ik haar debuutalbum Tigerlilly al jaren in de kast had staan. Album heeft me nooit zo gepakt. Dat is nu wel anders en geldt ook voor dit album. Met haar karakteristieke stem laat Natalie volwassen popsongs horen. Inspiratie komt van grootheden uit de 70's maar ze is voldoende origineel om een album lang te blijven boeien. Mooie (her)ontdekking.

Iemand hier al eens de link gelegd met de stem van zangeres Sandy Denny ? (Fairport Convention). Klein bereik, maar een prachtige emotionele voordracht die schuurt én troost biedt tegelijkertijd.
Ondanks een continent verschil, putten beide dames uit dezelfde universele folkbron.

Dit is toch wel een album wat verplicht in elke muziekverzameling moet staan. Ik was nooit echt een liefhebber van de Maniacs maar vind de muziek van Natalie Merchant enorm verslavend en dit album is mijn favoriet. Prachtig opgenomen en de zwoele stem van Natalie trekt dit naar een hoger plan zoals Heather Nova dat ook kan. Voor mij heeft Natalie een zelfde soort songwriter kwaliteit als Adrian Borland ook al ligt dat weer in een hele andere hoek. Maar ook Natalie kan gitzwart om de hoek komen over depressies, afgewezen worden, verbitterd zijn etc, maar ik vind persoonlijk dat ze dit erg fraai verwoord en omzet in muziek. Ik moet nog steeds lachen om de tekst van "Put The Law On You", iedereen die wel eens teleurgesteld is geworden in de liefde moet de boosheid herkennen die dat met zich mee kan brengen. Ze brengt dit met een soort Morrissey cynisme naar buiten, echt prachtig.

Ik citeer:
"Do I have to put the law out on you baby, lock you up and throw away the key? For the countless counts of low-down double-cross you’ve been about, have you no decency? Did you really think that you could pull it off, the perfect crime, crime of the heart? Did you really think that you’ll get away, escape my justice until your dying day?"

hoe persoonlijk beleving van muziek is, blijkt wel uit bovenstaande commentaren. voor sommigen is dit haar beste album en voor mij haar minste. prima natuurlijk als iedereen zijn persoonlijke favorieten heeft.

wellicht was de ambitie om er een avontuurlijk, divers album van te maken, maar op mij heeft "Motherland" altijd een wisselvallige en onsamenhangende indruk gemaakt. er staan teveel verschillende muziekstijlen op en de kwaliteit van de composities laat te wensen over. wellicht leg ik vanwege de 2 geweldige voorgangers "Tigerlily" en "Ophelia" die gevuld waren met over de hele linie sterk songmateriaal, de lat te hoog. beide albums hadden een fijne "flow" en voelden als een warm bad. iets wat ik zeer mis op het verbrokkelde "Motherland".

tracks als "This House is on Fire" een fusie met Midden-Oosten muziek, of de groovy beats van "Saint Judas" (een anti-racisme nummer) en "Build a Levee" beide met zang van Mavis Staples kunnen mij niet bekoren en zijn voor mij "skipwaardige" nummers. ook "Golden Boy" een aanklacht tegen door de mainstream media gevoerd geweld en het bluesy "Put the Law on You", willen niet beklijven.

de ballad "Henry Darger" (over de schrijver met die naam) en de sterk aan de muziek van haar eerdere band 10.000 Maniacs herinnerende tracks "Tell Yourself" (een aanklacht tegen de oorzaken van anorexia bij tieners die zij een hart onder de riem steekt) en "Just Can't Last" zijn melodisch sterke songs, evenals "The Worst Thing" en "Not in This Life". dit zijn tracks die de kwaliteit van dit album alsnog een beetje in balans houden. tezamen met de prachtige melodie van het "folky" titelnummer "Motherland" (gecoverd door de Ierse folkzanger Christy Moore en Joan Baez) en het ingetogen, soulvolle "I'm Not Gonna Beg". de 2 hoogtepunten op dit album.

Album werd geproduceerd door Natalie Merchant & T-Bone Burnett
Recorded at "Allaire Studios, Shokan, New York,
Sunset Sound, Hollywood, California,
Clinton Studios, New York, NY
All songs written by Natalie Merchant

uit de liner notes:

"Motherland is dedicated to the victims of the September 11, 2001 attack upon the United States who were lost at the World Trade Centre, Pentagon and Shanksville, Pennsylvania.

May they rest in peace"