Devendra Banhart - What Will We Be (2009)
mijn stem
57 stemmen
Verenigde Staten
Rock / Folk
Label: Reprise
-
Can't Help But Smiling (2:25)
-
Angelika (3:23)
-
Baby (3:06)
-
Goin' Back (3:44)
-
First Song for B (3:00)
-
Last Song for B (3:02)
-
Chin Chin & Muck Muck (5:25)
-
16th & Valencia, Roxy Music (3:00)
-
Rats (5:08)
-
Maria Leonza (5:51)
-
Brindo (3:42)
-
Meet Me at Lookout Point (3:41)
-
Wiliamdzi (2:11)
-
Foolin' (2:44)
0
geplaatst: 30 november 2009, 12:25 uur
Nuja bij mij passeert hij mij ook volledig iets wat ik Cripple Crow niet had... Dit vind ik gewoon een minder pakkende en boeiende plaat...
0
Nihilisme
geplaatst: 1 december 2009, 18:37 uur
bloempje24 schreef:
Zojuist de bestelling op Bol maar geannuleerd na het horen van de uitgelekte versie. Op het eerste gehoor is er niet veel mis mee. Een leuk en gevarieerd instrumentengebruik en toch, ondanks een grootschaligere productie, een klein beetje het lofi geluid. Maar na het album twee keer geluisterd te hebben lijkt dit een grote tegenvaller te worden omdat er gewoonweg geen leuke liedjes op staan. Swingende freakfolk zoals Chinese Children, Little Boys: ze zijn in de verste verte niet aanwezig. Hetzelfde euvel had de vorige langspeler van Banhart ook al, maar die werd dan nog gered door een paar klappers zoals Seahorse. Ik ben bang dat de inspiratie en het heilige vuur verdwenen zijn en dan blijft er helaas weinig over bij een Banhart plaat.
**1/2 ster. Banhart onwaardig, maar hoger kom ik niet.
Zojuist de bestelling op Bol maar geannuleerd na het horen van de uitgelekte versie. Op het eerste gehoor is er niet veel mis mee. Een leuk en gevarieerd instrumentengebruik en toch, ondanks een grootschaligere productie, een klein beetje het lofi geluid. Maar na het album twee keer geluisterd te hebben lijkt dit een grote tegenvaller te worden omdat er gewoonweg geen leuke liedjes op staan. Swingende freakfolk zoals Chinese Children, Little Boys: ze zijn in de verste verte niet aanwezig. Hetzelfde euvel had de vorige langspeler van Banhart ook al, maar die werd dan nog gered door een paar klappers zoals Seahorse. Ik ben bang dat de inspiratie en het heilige vuur verdwenen zijn en dan blijft er helaas weinig over bij een Banhart plaat.
**1/2 ster. Banhart onwaardig, maar hoger kom ik niet.
Iets met de spijker en de kop. Helaas.
0
geplaatst: 2 december 2009, 18:52 uur
misja82 schreef:
Nou woody, heb hem de afgelopen week vrijwel non-stop op staan en ik moet zeggen dat het wel zeker een echte devendra is en ook zeker een groeiplaat.
Ben benieuwd hoe het as vrijdag gaat worden in paradiso!
(quote)
Nou woody, heb hem de afgelopen week vrijwel non-stop op staan en ik moet zeggen dat het wel zeker een echte devendra is en ook zeker een groeiplaat.
Ben benieuwd hoe het as vrijdag gaat worden in paradiso!
Vrijdag zal het wel weer een mooi feestje gaan worden. Deze plaat doet me nog weinig maar ik zal hem voor vrijdag nog een paar keer goed luisteren.
0
geplaatst: 6 januari 2010, 20:30 uur
Het is absoluut geen Cripple Crow of Smokey, maar hij is inderdaad toch wel goed te pruimen. Minder experimenteel, doet veel denken aan de plaat die hij onder de noemen 'Megapuss' maakte. Wel leuk, niets meer, niets minder.
0
geplaatst: 28 januari 2010, 20:35 uur
kevinhuisman1984 schreef:
Het is absoluut geen Cripple Crow of Smokey, maar hij is inderdaad toch wel goed te pruimen. Minder experimenteel, doet veel denken aan de plaat die hij onder de noemen 'Megapuss' maakte. Wel leuk, niets meer, niets minder.
Het is absoluut geen Cripple Crow of Smokey, maar hij is inderdaad toch wel goed te pruimen. Minder experimenteel, doet veel denken aan de plaat die hij onder de noemen 'Megapuss' maakte. Wel leuk, niets meer, niets minder.
Ik ben allang blij dat deze een stuk minder lo-fi is dan Smokey Rolls Down Thunder Canyon. De productie van dat album vond ik gewoon een stuk minder dan What Will We Be, maar gezegd moet worden dat Smokey qua muzikale stukken toch even wat fijner in elkaar steekt. Een drieluik als Seahorse hoef je niet te verwachten op deze plaat. Maar ik zou What Will We Be ook niet vergelijken met Megapuss, want over die nummers is duidelijk minder nagedacht.
What Will We Be bevat een aantal erg fijne nummers als Rats, First Song for B en Maria Lionza. Maar echt absurd lekker is alleen 16th & Valencia, Roxy Music
. Voor de rest een aardig album, maar helaas niet meer dan dat. Ik blijf desalniettemin een resoluut fan, net als Woody en Misja82 die ik toch iedere keer weer tegenkom hier
.* denotes required fields.
* denotes required fields.