Charles Mingus - Mingus Mingus Mingus Mingus Mingus (1964)

Alleen al het nummer "Better Get Hit In Yo' Soul" zou al voldoende moeten zijn tot aanschaf van dit album. Het nummer dat ook op de klassieker "Mingus Ah Um" staat ? Ja, maar het gaat hier wel om een andere versie. Het origineel is wat mij betreft even sterk, maar dat doet er niet toe. Dit swingt de tent uit.
Maar ook de rest van de nummers doen hier niet voor onder de bonus-track "Freedom" bijvoorbeeld).

Heb hem toch maar op eens mijn wenslijst bij www.mailmydisk.com gezet..... ben wel nieuwsgierig geworden!

Wellicht.

Vooralsnog, geef mij maar de originele uitvoering van 'Ah Um': de 'flow' in het origineel is imo onnavolgbaar!

De uptempo Mingus vind ik fantastisch (die break in Better Get Hit met dat handgeklap... heerlijk), maar van trage nummers als (met name) I X Love krijg ik de kriebels.

Mooi album van Mingus. Beetje ter afsluiting van een voor hem succesvolle periode. Op dit album inderdaad een nieuw opgenomen versie van Better get hit, waarbij in deze versie iets meer 'big-band'-gevoel overheerst. Theme for Lester Young is eigenlijk een nieuwe versie van Goodbye Pork Pie Hat; de versie op dit album is iets minder sober en ingetogen en heeft daarom mijn voorkeur.
Hierna ging mr Mingus op tour en het zou pas weer tot de jaren 70 duren voor zijn volgende echte studioalbum uitkwam.

Dit album is op dezelfde dag opgenomen als 'the black saint'.

Briljante plaat!!

Prima muziek, maar als betrekkelijke Mingus-fanboy (zij het niet meer zo erg als een paar jaar geleden) draai ik deze plaat effectief het minst van al zijn bekende platen. Kennelijk was Mingus nogal in zijn nopjes met het Impulse-label, omdat hij daar meer tijd kreeg om zijn ideeën in de studio uit te werken (en op tijd betaald werd). Kan zijn, maar wat kiest hij hier te doen met die vrijheid? Eigenlijk het opnieuw opnemen van oude prijsnummers onder een andere titel. Mooi gearrangeerd, maar je mist toch wel juist de rauwheid en de urgentie die deze composities wel hadden op de oorspronkelijke opnames voor, met name, Atlantic. En juist die rauwheid is, voor mij toch wel een cruciale kwaliteit van ons aller favoriete bassist/bandleider/bullebak.

Waarmee ik niet wil zeggen dat het een brave of mislukte plaat is, maar binnen het oeuvre van Mingus kan ik de meerwaarde ervan niet echt horen.