Bluebird schreef:
Tracks die er duidelijk uitspringen zijn voor mij Turbulence, Before The Angels Fell, de prachtballad For All The Wrong Reasons, het heftige en confronterende Nobody Wins, Glass Bottom Boat en het statige en indrukwekkende Brothers In Rhyme. De rest bestaat uit de ''liedjes'' die Ton en Pim weer eens teveel op de plank hadden liggen maar de herkenbare Kayaksound en kwaliteit is als vanouds weer alom aanwezig.
Juist Bluebird, helemaal met je keuze eens over welke liedjes er uitspringen. Ook ik vind dat er net eventjes teveel nummers op de cd staan waardoor je een wat minder 'super-gevoel' aan deze cd overhoudt. Maar de bovengenoemde nummers houden de kwaliteit wel weer overeind.
Over de titelsong het volgende: De kayak-fans mogen dit dan niet tot hun favoriete nummers schrijven, maar het is nou net weer een nummer waar mijn echtgenoot voor warmloopt. En dat doet ze niet snel voor Kayak. Hoewel ze wel een aantal keer vrijwillig is meegegaan naar een concert, zal ze bij deze cd snel doorzappen naar dit laatste nummer.
Persoonlijk vind ik deze cd meer kwaliteit hebben dan CUFA en even hoog komen te staan als de laatste ABH.