menu

Labelle - Pressure Cookin' (1973)

mijn stem
3,79 (7)
7 stemmen

Verenigde Staten
Soul / Funk
Label: RCA

  1. Pressure Cookin' (3:00)
  2. Medley: Something in the Air / The Revolution Will Not Be Televised (5:50)
  3. Sunshine (Woke Me Up This Morning) (3:18)
  4. (Can I Speak Before You Go to) Hollywoood (6:38)
  5. Mr. Music Man (4:05)
  6. Goin' on a Holiday (3:21)
  7. Let Me See You in the Light (6:13)
  8. Open Up Your Heart (3:25)
  9. Last Dance (4:15)
totale tijdsduur: 40:05
zoeken in:
avatar van kemm
4,0
Van een typisch sixties meisjesgroepje naar een niet zo typisch vrouwencollectief in de seventies. De dames hebben al een lange weg afgelegd tegen 1973 en beginnen steeds meer hun eigen genre te definiëren: eentje waar plaats is voor heavy funk, glamoureuze rock, swinging latin en heel veel soul! Het werpt zijn vruchten af, want hetzelfde jaar nog mogen ze openen voor The Who op diens wereldtournee en niet veel later scoorden ze een wereldhit met Lady Marmalade! Dat hadden ze niet alleen aan hun unieke, eclectische stijl te danken (zowel in de muziek als op het podium), maar ook aan het lef waarmee ze vaak de meest provocerende onderwerpen aansneden.

Een cover van The Revolution Will Not Be Televised, ik zie het een andere meisjesgroep niet snel doen, maar deze dames rappen hun hart uit! Ze halen de boze drums boven en brengen hun eigen eigenzinnige, beetje eigenaardige, versie van dit relaas, zo ontzettend cool gedaan dat ze er makkelijk mee weg weten te komen. Daar waar Patti Labelle meestal de lead op zich neemt, is het leuk hier ook Nona Hendryx en Sarah Dash elk afwisselend leadstukjes te horen doen. Een zeldzaamheid dat op dit album nog een keer herhaald wordt op het prachtige (Can I Speak to You Before You Go to) Hollywood! Met z’n drieën richten ze zich tot een ‘vriend’ die zich overgegeven heeft aan de geneugten van het grote succes en hen de rug heeft toegekeerd. Geschreven naar waargebeurde ervaringen. Of het over Cindy Birdsong gaat, die Patti Labelle & The Bluebelles in 1967 verliet voor de succesvollere Supremes, wordt nergens kenbaar gemaakt... Het mooie aan dit nummer is dat het nooit bitchy wordt, maar iets op een zeer respectvolle manier in vraag gesteld wordt. Zo vermijden de dames het smerige spelletje en weten hun klasse te behouden. De sneren houden ze wel voor het corrupte volk in Gils teksten.

Je hebt nog het geweldige sociaal bewuste titelnummer, maar de rest van de plaat moet je vooral een goed gevoel geven. De muziek is lekker funky en de dames blijven de sterren van de hemel zingen. De bekken die Patti Labelle trekt bij haar snauwen en uithalen, het moet goud waard zijn. Let Me See You in the Light bewijst dat ze het ook zachtjes kan. Dit met zwoele congas doordrenkte nummer plaatst je meteen op een romantisch Latijns-Amerikaans strand bij valavond, als de hete temperaturen weer een beetje draaglijk beginnen te worden. Misschien dat het vorige nummer, Goin’ on a Holiday, mijn hoofd al een beetje op hol bracht. Zowat alle nummers zijn van Nona Hendryx, die zich sinds Labelles debuut steeds meer opwerpt als voornaamste songleverancier. Een eigen songwriter in de groep, alsof een eigen stijl en gedurfde teksten nog niet genoeg was om van deze groep een unicum te maken in de soulgeschiedenis!

Naast het coverduo Something in the Air / The Revolution Will Not Be Televised is er nog één ander nummer niet van Nona: Open Up Your Heart is namelijk van niemand minder dan Stevie Wonder! Om even op te frissen: in 1973 had hij Talking Book uit en was hij met Innervisions bezig/klaar. Akkoord dat dit nummer dan een beetje een leftover lijkt, maar dan nog is het gewoon een bijzonder goeie song, waar het trio uitstekend haar stempel op drukt! De credits op de hoes vermelden stilletjes ‘a friend’ als producer en toestenist van dit nummer. I wonder who...

avatar van Reijersen
3,5
Dit is eigenlijk het eerste volledige album van Labelle dat ik beluister. Veel losse nummers die me wisselend bevielen heeft daar aan bijgedragen. Maar ik moet zeggen dat ik hier toch wel blij van wordt. Vakwerk ten top en een bijzonder lekkere eigen stijl.

avatar van Angelo
3,0
Een album van Labelle die in zekere zin zijn tijd ongetwijfeld vooruit was. Tekstueel en instrumentaal redelijk verfrissend voor het jaar waarin ‘ie werd uitgebracht. Daarmee zal Labelle vast en zeker een voorbeeld zijn geweest voor veel meidengroepen die zouden volgen, want dit is een album met een aantal nummers die je een groep als The Supremes niet zag maken. Toch heeft geen enkel nummer echt indruk op mij gemaakt. Ik kende dit specifieke album al een tijdje omdat ‘ie onlangs is uitgebracht door Reel Music, een label die oude soulalbums -vaak voor het eerst- op CD uitbrengt.

Ik heb dit album in de loop der tijd dan ook al vaker beluisterd, maar het weet vooralsnog niks los te maken. Ik vind dat de vocalen van de twee achtergrondzangeressen Nona en Sarah (?) vaak beter tot hun recht komen dan die van leadzangeres Patti. Dit geldt overigens uiteraard alleen op de momenten wanneer zij te horen zijn. Het soms benadrukken van bepaalde zinnen dat Patti doet, komt soms wat ongeorganiseerd over waardoor de nummers an sich rommelig worden. Dat is jammer, vooral omdat de nummers op artistiek gebied soms erg scherp en goed zijn. Eén nummer op dit album vind ik noemenswaardig en dat is ‘Sunshine woke me up this morning’, lekker ritme, catchy melodie en vooral een gedoseerde stem van Patti maakt dat liedje m’n favoriet. Voor de rest vind ik de funky ‘Mr. Music Man’, ‘Open up your heart’ en het ietwat brutale ‘Going on a holiday’ ook nog wel meevallen, maar het zijn funknummers waarvan je niet echt omver geblazen wordt (vind ik althans) . Ze waren naar mijn mening wat mooier als ze wat ritmischer dan wel bombastischer waren geweest.

Misschien dat een groep als Labelle beter tot haar recht op een podium kwam gezien de dynamiek van hun repertoire. Als album vind ik het oké, maar niet geweldig. Voor de luisteraars die ‘m wel geweldig vinden, raad ik zeker aan de CD-uitgave te kopen, want label Reel Music kenmerkt zich door hele uitgebreide liner notes te verschaffen, met veel interessante informatie en vaak ook niet eerder verschenen foto’s e.d. waardoor een aankoop zeker de moeite waard is, maar dat terzijde.

avatar van jeroentjuhh
4,0
Een fijn SAvdW! Niet wereldschokkend goed, maar het luistert wel lekker weg, ik hou hier wel van.
Als de andere albums van Labelle van hetzelfde niveau zijn, heb ik nog iets te beluisteren de komende tijd!

avatar van principal2000
3,5
Ik vind dit een redelijk goed album van Labelle. Niet ieder nummer heeft een even lange houdbaarheid, maar Mr. Music Man, Something In The Air vind ik leuke nummers. Last Dance en Sunshine Woke Me Up This Morning vind ik de twee topnummers op dit album. Dit album biedt in ieder geval een goede mix van rustige, funky, uptempo, soulvolle, instrumentaal en vocaal (redelijk) interessante nummers. In mijn ogen dus een ruime voldoende waard, zonder echt extreem uit te munten in het genre. Ik kan me wel goed voorstellen dat dit album in de tijd van uitbrengen baanbrekend of in ieder geval afwijkend van hetgeen gangbaar was.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:36 uur

geplaatst: vandaag om 20:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.