menu

Jenny Lane - Monsters (2009)

mijn stem
3,75 (26)
26 stemmen

Nederland
Pop
Label: T2

  1. Say Say Say (4:12)
  2. Fear (3:10)
  3. You Start a Fire (4:19)
  4. Something Beautiful (3:42)
  5. Cannizaro Park (3:06)
  6. You (3:30)
  7. Waiting (3:04)
  8. Moon Falling (3:57)
  9. City Rain (4:38)
  10. Whoopsy Daisy (3:21)
  11. Johnny (3:07)
totale tijdsduur: 40:06
zoeken in:
avatar van Wauzzer
Mijn eerste toevoeging

Ze zat vroeger in de backing vocals van Anouk en heeft dus vanaf 25 september haar eigen CD uit.

Ben benieuwd!

5,0
Ik heb Jenny Lane nu diverse malen live en op TV gezien. Ook op Youtube even gekeken naar haar verleden in het Apollo Theatre in New York. (Winnares) Het is een ontzettend eerlijke, leuke spontane meid met een stem als van een engeltje. Maar dan een engeltje met, daar waar nodig, een hoop power. Bovendien een verzameling erg goede liedjes, die steeds leuker worden als je ze opnieuw draait. Het is niet steeds meer van hetzelfde maar lekker divers. Een compleet album dus.
Een aantal nummers hebben bovendien wat mij betreft een hoge "haren op de arm omhoog" faktor.(You start a fire!) Het album klinkt ook nog eens heel goed. Ik draai hem dan ook graag.
En dat alles van Nederlandse bodem ! Lof, lof, lof !

Peter222

avatar van Editoor
4,0
Peter222 schreef:
Ik heb Jenny Lane nu diverse malen live en op TV gezien. Ook op Youtube even gekeken naar haar verleden in het Apollo Theatre in New York. (Winnares) Het is een ontzettend eerlijke, leuke spontane meid met een stem als van een engeltje. Maar dan een engeltje met, daar waar nodig, een hoop power. Bovendien een verzameling erg goede liedjes, die steeds leuker worden als je ze opnieuw draait. Het is niet steeds meer van hetzelfde maar lekker divers. Een compleet album dus.
Een aantal nummers hebben bovendien wat mij betreft een hoge "haren op de arm omhoog" faktor.(You start a fire!) Het album klinkt ook nog eens heel goed. Ik draai hem dan ook graag.
En dat alles van Nederlandse bodem ! Lof, lof, lof !

Peter222


Hoe ben jij aan de cd gekomen?

avatar van Earthy
5,0
Gisteravond een uur lang een live optreden van Jenny Lane en band gezien. Geweldig! Prachtige, krachtige volle stem. Leuke performance en we hebben met volle teugen genoten. Nummers als Something Beautiful en Say say say zijn echt heerlijk om op mee te swingen. Wat mij betreft een terechte winnaar in het Apollo Theater, nu nog hier in Nederland!!
Na het optreden haar CD gekocht! Echt een aanrader!
Ook via Itunes beschikbaar.

avatar van Niek
Ben hier heel benieuwd naar. Ze heeft iig een prachtige stijl. Albumpje is wel duidelijk aan de korte kant dus er mag eigenlijk geen misser tussen zitten. Iemand een idee waarom de plaat Monsters heet?

RedLightCityBoy
Jeej mijn moeder heeft haar zangles gegeven op haar kleinkunst opleiding.

avatar van Niek
Vet

Mss wordt ze wel bedankt in het boekje

RedLightCityBoy
Zou best kunnen ja.

avatar van Niek
"Extra special thanks to RedLightCityMom.."

RedLightCityBoy
Heheh.

avatar van pjh1967
Wow, talentje hoor !!! Leuke catchy nummers en Jenny is gezegend met een aangename natuurlijk klinkende zangstem.

avatar van revadebe
4,0
Niek schreef:
Iemand een idee waarom de plaat Monsters heet?


Haar verklaring: "Iedereen heeft z'n eigen spreekwoordelijke monsters in z'n hoofd, waarmee we het ons zelf vaak heel moeilijk maken. Op een dag deed ik het licht aan en heb ik kennis met ze gemaakt. Toen bleken de monsters minder groot en eng te zijn als ik dacht."

avatar van Niek
Hmm. Juist. Geen bijster originele gedachte, maar wellicht beter dan het album ook gewoon Jenny Lane te noemen.
Bedankt revadebe.

Heb haar afgelopen zaterdag live gezien in tivoli tijdens de groovalicious tour van boris en de wicked jazz sounds band. Erg leuk live, geen bijster bijzondere liedjes maar het ligt allemaal wel lekker in de oren.
Daarna de cd geluisterd, maar heb bij een aantal nummers wel erg het gevoel dat ik naar natasha beddingfield zit te luisteren.

avatar van Niek
Ik zag haar laatst in Paradiso in het voorprogramma van De Dijk en vond het toch wel wat teleurstellend. Nu vond ik De Dijk zefl ook niet zo goed als ik verwachtte dus misschien lag het aan mij zelf. Maar toch; Lady Linn en Caro Emerald bliezen mij echt omver in de P60. Dat was echt stukken beter.

avatar van Maartenn
4,5
Maartenn (crew)
Wat is dit een heerlijk album zeg!

Zojuist gekocht bij de lokale Plato en nu al niet meer uit mijn cd-speler weg te slaan!

Ik begin even met een 4.0*, maar ik vrees dat deze nog wel eens verhoogd zou kunnen worden

Jack in the Box
Dit is voor mij een van de beste albums van 2009 en in 2010 zit deze CD nog in mijn CD-speler.
Nu vraagt iedereen aan mij 'Anouk, is dat niet die zangeres die ooit met Jenny Lane samengewerkt heeft?'. Ik vind de muziek van Jenny veel liever dan die van haar collega.
Say Say Say en You Start a Fire werden al hits en ik ben benieuwd of Whoopsy Daisy net zo'n knaller wordt.
Johnny is ook zo'n nummer dat regelmatig uit mijn speakers knalt.

avatar van L_T_B
Berichten over concerten verplaatst naar Jenny Lane

avatar van Sjaakspeare
Ik zag haar net op tv. Ze stond op het Museumplein te Amsterdam met een orkest op te treden, als onderdeel van de UitMarkt. Eerst overrompelde ze me met een fenomenale uitvoering van 'Respect' (ja, het was een soulthema), en vervolgens deed ze een duet met Boris. Nu vind ik dat een verwaande kwal, maar ik vind wel dat hij een begenadigd zanger is. Maar deze Jenny Lane -wat een pornoactricenaam trouwens, blies hem weg. Wat een kracht heeft zij in haar stem zeg... Met bovendien een mooi guur randje eraan en genoeg gevoel erin.

En nu luister ik een nummer van dit album. Ik was al geschrokken van het keurmerk 'pop', en dit nummer valt me ook gigantisch tegen. Het is inderdaad gewoon een tam popnummer met een leuke zangeres. Het is dus in de verste verte niet een druk powersoulnummer, zoals ik had gehoopt.

avatar van Angelo
4,0
Deze CD heb ik “gewoon” al een aantal maanden in huis liggen en heb hem vandaag pas voor het eerst in zijn geheel beluisterd. Ik had haar een aantal keren gezien/gehoord en zag dat ze een heel eigen stijl heeft, toen ik las dat dit album een combinatie van pop/soul was, heb ik ‘m blindelings gekocht. Doe ik overigens niet zovaak maar af en toe maak ik een uitzondering. ‘Monsters’ vind ik voor een Nederlands album behoorlijk origineel en bovenal erg sterk. Vooral de funky ‘Fear’ en ‘Cannizaro Park’ zijn mijn favoriet. De vreemde eend op dit album is ‘You’ dat eigenlijk klinkt als een mix van folk, ska en chanson, ook dit nummer behoort tot mijn favorieten. De meeste overige nummers zijn ook erg mooi en klinken erg warm; pop is misschien wel de basis maar ook soul, funk en jazz spelen een belangrijke rol bij ‘Monsters’. Ik hoop dat we nog veel gaan horen van Jenny Lane. Samen met o.a. Dennis en Nikki toch zo’n beetje de meest on(der)gewaardeerde zangeressen van Nederland.

avatar van Emile93
4,5
Werkelijkwaar GE-WEL-DIG!!!!! Ik heb het net voor het eerst beluisterd en ga hem meteen bestellen! Gelukkig is deze cd niet zo duur...!!!

4,5
Een kille vrijdagavond eind maart 2009 zal voor altijd in mijn herinnering blijven, want gedurende die avond was ik getuige van een hartverwarmend live optreden van Jenny Lane in The SugarFactory in Amsterdam. Ik was dermate geboeid geraakt door Jenny’s optreden met haar voortreffelijke begeleidingsband dat ik nog diezelfde nacht een bericht plaatste op de website van De Wereld Draait Door om Jenny te promoten voor een optreden. Of mijn bericht goed bewaard is gebleven bij de redactie van DWDD en Jenny’s optreden bij Matthijs van Nieuwkerk op 21 september daar iets mee te maken heeft, durf ik niet te pretenderen, maar ik vond het geweldig dat een breed publiek met dit geweldige vaderlandse zangtalent kon kennismaken.

De release van het album Monsters heeft langer geduurd dan ik eind maart vermoedde, maar het lange wachten is absoluut de moeite waard geweest. In elf afwisselende nummers op het snijvlak van r&b en pop, deels uptempo en voor een deel ballads levert Jenny Lane met haar debuutalbum een muzikale topprestatie die mijns inziens de basis gaat leggen voor een glanzende in het verschiet liggende carrière. Jenny kreeg, mede door haar optreden in DWDD, veel publiciteit in de media en op internet. Er waren sommige recensenten die Jenny’s stem gingen vergelijken met andere zangeressen. Ik heb zelf als recensent in het verleden ook wel eens een vergelijking getrokken, op zich is daar niets verkeerd aan. Het is echter naar mijn mening niet terecht om de stem van Jenny Lane te gaan vergelijken en zodoende in een hokje te stoppen, want Jenny heeft een uniek stemgeluid dat de luisteraar weet te boeien en te ontroeren. En daar draait alles om: muziek is immers emotie en Jenny is er op Monsters perfect in geslaagd haar persoonlijke emotie over te brengen op de luisteraar.

Say Say Say, het eerste nummer op het album, is een uitstekende keuze als debuutsingle. Fear is een lekker r&b-nummer waar de tracks van Whitney Houston’s nieuwste release maar schril bij afsteken (sorry Whitney). Het album vervolgt met You Start A Fire, een heel mooie r&b ballad, en dan is het weer lekker swingen op het ritmische Something Beautiful (wellicht de volgende single?). Cannizaro Park is één van de songs die na Jenny’s concert sterk bij mij bleef hangen, alleen al vanwege het feit dat het zo’n mooie compositie is met een uitstekende tekst. You is een heel leuk en grappig liedje op reggae-ritme met accordeon ondersteuning en uitstekende backing vocals en vooral in dit nummer kan je horen hoe loepzuiver Jenny’s stem is. Aan afwisseling geen gebrek op Monsters, want Waiting is een aanstekelijke r&b knaller, waarbij de dansvloer tijdens liveconcerten in no time zal zijn gevuld (en weer dat orgeltje, geweldig!). Moon Falling is een ritmisch midtempo nummer dat mij zeer aanspreekt, wellicht omdat het niet zou misstaan op een album van Donald Fagan (één van mijn muzikale favorieten). City Rain boeit al gelijk vanwege de gitaarintro en getuigt voorts van Jenny’s veelzijdigheid: ook in dit wat meer orkestrale nummer komt zij heel overtuigend over. Whooping Daisy bewijst dat Jenny ook een rocksong goed aankan; een song met onverwachte variaties in klankpassages en dan ben je na voornoemde tien uiterst boeiende gevarieerde songs beland bij de afsluiter Johnny, waarbij de luisteraar gelijk weer op het puntje van de stoel zal gaan zitten vanwege de knappe opbouw en muzikale overgangen.

Het zal de lezer niet verbazen dat Muziekwereld tot een hoog waarderingscijfer komt voor het debuutalbum van Jenny Lane. Niet de allerhoogste score, want ik ben ervan overtuigd dat Jenny Lane met dit debuut nog niet het ultieme artistieke hoogtepunt heeft bereikt dat zij absoluut in zich heeft. Dat ligt zonder twijfel nog voor ons in het verschiet. En dan zal deze 9 in een 10 veranderen.

Op haar website staat over Jenny Lane te lezen dat haar muziek opzwepend, warm, melancholiek maar ook krachtig is, rauw, ongepolijst en kleurig. Deze beschrijving dekt volledig de muzikale lading van Monsters en ik kan mij geen mooier slot van deze recensie voorstellen dan dit citaat.

Gepubliceerd op mijn muzieksite Muziekwereld: 11 oktober 2009
Deeplink: http://www.muziekwereld.com/rec-jenny_lane_monsters.htm

Gast
geplaatst: vandaag om 12:12 uur

geplaatst: vandaag om 12:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.