menu

Foreigner - Foreigner (1977)

mijn stem
3,57 (148)
148 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Atlantic

  1. Feels Like the First Time (3:49)
  2. Cold as Ice (3:19)
  3. Starrider (4:01)
  4. Headknocker (2:58)
  5. The Damage Is Done (4:15)
  6. Long, Long Way from Home (2:53)
  7. Woman Oh Woman (3:49)
  8. At War with the World (4:18)
  9. Fool for You Anyway (4:15)
  10. I Need You (5:09)
  11. Feels Like the First Time [Demo Version] * (3:40)
  12. Woman Oh Woman [Demo Version] * (4:14)
  13. At War with the World [Demo Version] * (5:00)
  14. Take Me to Your Leader [Demo Version] * (3:40)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 38:46 (55:20)
zoeken in:
avatar van Metalhead99
4,0
Een erg fijn in het gehoor liggend album. Alle toppers zijn hierboven al (meerdere keren) voorbij gekomen en ik moet zeggen dat ik me daar alleen maar bij kan aansluiten. Ik twijfelde tussen 3.5 of 4*. Ik heb uiteindelijk voor het eerste gekozen. Vooral omdat ik de productie wat 'raar' vind klinken. Ik kan het niet anders omschrijven dan dat ik het soms wat plat of vlak vind klinken. Vooral wanneer ik het album in zijn geheel beluister krijg ik dat gevoel.

5,0
Hé Metalhead dit album ligt een straatlengte voor op hun andere albums.
Dat is meestal met het debuutalbum (Foreigner, Boston, Van Halen). Daar wordt dan al die jaren de energie in gelegd en staat er nog geen platenmij achter deur opm weer een volgende te maken.

avatar van De buurman
3,0
Foreigner heeft betere platen gemaakt, hoor.

5,0
De buurman schreef:
Foreigner heeft betere platen gemaakt, hoor.


Ja met poppy topveertig singles erop, maar nooit meer zo sterk als hun wereldse debuuralbum. De rest is veel minder en veel te commercieel een heeft nooit meer dit peil gehaald. Deze nummers zijn stuk voor stuk goed, dat vind je niet meer terug om een enkel nummer na, maar niet meer het gehele album. (Net zoals TEN van Pearl Jam, ook dat peil is nooit meer benaderd. Toevallig allebei hun debuurlabum met veel vuurwerk, waar jaren aan is gewerkt) Tegenwoordig zonder de zanger van het eerste uur vind ik de groep helemaal niks meer (helaas)

avatar van Bluebird
4,5
Die nieuwe zanger benadert wel heel sterk de stem van het eerste uur moet ik zeggen. Het nieuwste materiaal gaat er idd niet op vooruit maar live heeft het wel een boost gekregen met een ook niet misselijke drummer.

avatar van iggy
4,0
Eigenlijk wel hun beste ja.

avatar van Broem
3,5
Via het hitje Cold as Ice destijds begonnen aan dit Foreigner album. Ben nooit een die hard fan van de band geworden maar dit debuutalbum is gewoon goed. Prettige in het oor liggende nummers die de AOR stroming vanuit de VS destijds een geluid gaven. Na I want to know What love Is, is mijn liefde voor de band op een laag pitje komen staan.

5,0
Mijn stem met een halfje verhoogd. Op dit album klop alles. Beresterke nummers met een perfecte zang en - voor die tijd - een prima productie. Helaas werd het daarna per album minder

avatar van Metalhead99
4,0
Ook ik doe er na opnieuw beluisteren een halve punt bij. De plaat bestaat uit sterke composities waarvan "Cold as Ice" uiteraard de bekendste is, maar persoonlijk vind ik "The Damage is Done" en "At War with the World" nog twee sterke nummers.
Prima debuut.

5,0
Eigenlijk staat hier geen zwak nummer op

avatar van vielip
3,5
Aardig debuut van Foreigner. Heb 'm na alle loftuitingen alhier toch maar eens in huis gehaald. Vind het eigenlijk een nogal standaard Foreigner album eerlijk gezegd. Steekt niks boven bijvoorbeeld '4' of 'Head games' uit. Album opent zeer sterk met de eerste 3 nummers. Daarna een aantal wat mindere nummers. Bij Long long way from home gaat de lijn weer omhoog om redelijk consistent te blijven. Ga 'm de komende tijd maar eens wat vaker luisteren. Maar Head games maakte bij z'n eerste luisterbeurt wat meer indruk dan deze.

5,0
Dat is jouw keuze vielip. Ik vind Headgames aardig, maar minder dan hun debuut.
Dat gevoel heb ik ook bij Boston. Ongeveer tegelijkertijd opgekomen met allebei een ijzersterk debuut ( m.i. althans)

avatar van vielip
3,5
Ik vind de albums die ik tot nu toe in huis heb van Foreigner (debuut, Head Games en Agent Provocateur) ongeveer van hetzelfde niveau. Het ontloopt elkaar niet zo heel veel. Het luistert allemaal lekker weg. Op elk album staan ook telkens een paar ijzersterke singles.

avatar van matthijs
DutchViking schreef:
Dit was het allereerste album dat ik kocht, het zal zo´n 11 jaar geleden zijn. Nog immer kan ik songs als Feels Like the First Time, Headknocker en vooral Long, Long Way from Home prima aanhoren, maar ik draai het album hooguit vijf maal per jaar.
Vind je 5 x per jaar weinig voor een plaat die je 11 jaar hebt? 11 x 5= 66 . Betekent dat dat je favoriete platen hebt die je aanzienlijk meer dan 66 x gedraaid hebt?

avatar van Casartelli
4,0
Casartelli (moderator)
matthijs schreef:
Vind je 5 x per jaar weinig voor een plaat die je 11 jaar hebt? 11 x 5= 66 . Betekent dat dat je favoriete platen hebt die je aanzienlijk meer dan 66 x gedraaid hebt?
Je vraagt het aan iemand die hier (helaas) al heel lang niet meer ingeschreven staat.

Maar 66 luisterbeurten is ook voor mij een aantal wat ik misschien net haal bij de eerste tien cd's die ik ooit kocht, maar verder niet.

avatar van lennert
4,5
De eerste bewuste keuze voor een AOR-band in onze muzikale marathons! Ik heb zeker drie lp's van deze band, maar heb volgens mij nooit een enkel album na Agent Provocateur gehoord en ben vooral benieuwd hoe het Gramm-loze materiaal klinkt. Het debuut klinkt nog steeds zoals ik het me herinner: vroege AOR, wat betekent dat de band bij vlagen echt nog goed symfo klinkt met overstuurde toetsensolo's en dat het af en toe ook nog lekker mag rocken zonder dat het 'te hard' wordt. Melodieus, catchy en toch nog een rauw randje.

Wat de band buiten gitarist Mick Jones natuurlijk als grootste blikvanger heeft is zanger Lou Gramm. De beste man heeft een fantastische strot en zorgt er zodoende met gemak voor dat de hits Feels Like The First Time, Cold As Ice en Long, Long Way From Home zich met gemak in je geheugen nestelen. Favoriete track blijft echter het spacy Starrider, een nummer dat zo magistraal is dat ik het stiekem jammer vind dat de band deze sound nooit heeft voortgezet. Ook de afsluiter I Need You is werkelijk fantastisch te noemen met zijn lange gitaarsolo waarbij Jones even echt los mag gaan en laat zien dat hij een prima gitarist is.

Slechts Headknocker en Fool For You Anyway doen mij iets minder, maar de rest van het songmateriaal is dermate aanstekelijk en sterk dat ik Foreigner als plaat met een flink hoge score beloon. Als het hele genre dit soort materiaal zou hebben, zou het waarschijnlijk beduidend meer geliefd zijn dan het nu is.

5,0
Hé Lennert luister dan ook maar naar de formatie "Shadow King" waar Lou Gramm lead vocalist is ( zeg maar een stevige Foreigner met Vivian Campbell op sologitaar)

avatar van De buurman
3,0
Ik begrijp de euforie over dit album niet zo. De hits vind ik heel goed, en The Damage Is Done vind ik ook uitstekend. De rest van de nummers.... mwah. Starrider heb ik altijd een oubollig nummer gevonden, echt een zeiknummer eigenlijk. Ik vind Foreigner vanaf 4 echt stukken beter. Mogelijk ben ik de enige.

avatar van Jelle78
Ik ken Foreigner natuurlijk van hun twee grote hits, Cold As Ice en I Want To Know What Love Is. Dat eerste nummer vind ik meer dan prima (en staat ook op deze plaat), maar van het tweede nummer krijg ik kotsneigingen en dus zag ik geen aanleiding om me meer in hun oeuvre te gaan verdiepen. Nu ik dan eindelijk deze debuutplaat luister moet ik zeggen dat het me al met al prima bevalt. Nog niet zo glad als het op latere platen ongetwijfeld wel gaat worden en de stem van Lou Gramm is erg goed. Hij is toch wel de smaakmaker van deze plaat. De stevigere nummers vind ik het beste en hierop etaleert Foreigner zich nog als rockband. Ik ben benieuwd of het rockgehalte de komende platen intact blijft, want ik ben nu eigenlijk wel benieuwd geworden hoe deze band zich gaat ontwikkelen. Gezien het vreselijke I Wat To Know What Love Is vrees ik echter voor het ergste.

avatar van vielip
3,5
De buurman schreef:
Ik begrijp de euforie over dit album niet zo. De hits vind ik heel goed, en The Damage Is Done vind ik ook uitstekend. De rest van de nummers.... mwah. Starrider heb ik altijd een oubollig nummer gevonden, echt een zeiknummer eigenlijk. Ik vind Foreigner vanaf 4 echt stukken beter. Mogelijk ben ik de enige.


Ik had het zelf geschreven kunnen hebben. Helemaal mee eens!

avatar van RuudC
4,5
Dit bevalt mij ook erg goed. Ik sta ook niet bepaald bekend als liefhebber van AOR, maar het debuut van Foreigner heeft nog wel een aantal fijne rauwe randjes en de kwaliteit van de songs spreekt voor zich. Ook ben ik nooit echt een liefhebber geweest van Cold As Ice, maar nu valt me wel op hoe gaaf de gitaarsolo is en de keyboardsectie heb ik voor mijn gevoel nooit eerder gehoord. Zelfs een beetje vergeten dat het van Foreigner is. Verder ben ik dol op het avontuurlijke Starrider en vind ik het heel tof hoe de keyboards worden ingezet op Long, Long Way From Home en At War With The World. Dit debuut is een heerlijk frisse plaat die de tand des tijds moeiteloos doorstaan heeft. Het steekt opvallend sterk in elkaar. Het heeft wel wat mindere nummers, maar die zijn zeker niet vervelend.

avatar van jorro
3,0
Sommige nummers vind ik heel aardig zoals bijv, The Damage Is Done en Woman oh Woman. Maar daar staat dan een misser als Long, Long Way from Home tussen. Dat is jammer want door zulke nummers (ook Fool for You Anyway) kom ik tot slechts een magere voldoende.
3 * derhalve voor dit album dat in de jaarlijst 1977 van Oor op plaats 45 staat.

Wrathchild1
PWeer met jorro eens

avatar van Hakuna
4,0
Dit album kon ik al van het nummer Cold as Ice. Verder had ik alleen enkele CDs uit de jaren '80 van ze. Nu heb ik via Discogs toch maar eens dit oudje op een zg Target CD aangeschaft (eerste CD uitgave) en de eerste indruk is dat ik deze muzikaal gezien toch wel beter vind dan hun opeen volgende albums. In commercieel opzicht zijn hun jaren '80 albums beter, in muzikaal opzicht weer de albums van voor 1981.

Voorlopig score 4.

avatar van Mssr Renard
3,5
Heerlijk dat ik deze op lp heb gevonden. Niks-aan-de-hand hardrock met een mooie sound, goede songwriting en goed gespeeld. Alles meezingen, heerlijk. Heb nu ook een lyric-sheet. Het valt me nu trouwens pas op hoe Queenesque Cold as Ice eigenlijk is.

avatar van RonaldjK
4,0
In de herfst van 1976 ging ik fanatiek naar popmuziek luisteren met een van mijn ouders geleend transistorradiootje. Het was in dat najaar dat in Londen punk losbrak, wat afgezien van enkele ronkende stukjes in (pop)media nog weinig effect in Nederland had. Veel onopvallender ontstond tegelijkertijd een ander genre: AOR, adult oriented rock. Daar merkte deze beginnende puber het jaar erop meer van op de enige popzender Hilversum 3 én op tv bij Toppop.

Ik maakte wekelijks een eigen Top 15. Deze noteerde ik in een oude agenda van mijn vader, luisterend naar de Nationale Hitparade op vrijdagmiddag met dj Felix Meurders. Mijn favorieten in 1977 waren de eurodisco van Boney M en de hese meezingpop van Smokie. Maar al spoedig begon ik scheurende gitaren ook interessant te vinden. En zo noteerde in dat jaar namen als Boston, The Babys en Foreigner.
Vanaf augustus 1977 klonk Cold as Ice op de radio en ik was meteen verkocht. Prachtig intro (nog altijd!), bescheiden scheurende gitaren en veel melodie, gedragen door de vol-emotionele stem van Lou Gramm. De single haalde in oktober #10.
Aangezien ik was gericht op radio en hitparade, ging de elpee aan mij voorbij. Bovendien haalde deze in ons land niet de albumlijst.
Rond 1983 zou ik uit de bieb de Foreignerverzamelaar Records lenen. Hierop staan onder andere de eerste single van dit album Feels Like the First Time (voorjaar 1977 Tipparade in Nederland, te horen op de vroege vrijdagmiddag bij de NCRV, het liedje had ik gemist) en de met blazers opgeluisterde derde single Long, Long Way From Home, die in Nederland zelfs de Tipparade niet had gehaald.

Was Foreigner indertijd mijn springplank naar steeds harder scheurende gitaren, de laatste jaren herwaardeer ik veel popmuziek uit de tweede helft van de jaren ’70. Aangezien het met streaming makkelijk is om die tijdreis te maken, kwam dit album vanzelfsprekend aan de beurt.
Het is een sterk album. Buiten de genoemde liedjes valt er veel meer te genieten. Zoals Starrider en Woman oh Woman, beiden deels door gitarist en bandbaas Mick Jones gezongen en gedrenkt in die typisch warme jaren ’70-sound met knusse koortjes. Ook The Damage is Done, At War with the World en I Need You (B-kant van single Cold as Ice) worden bij iedere draaibeurt beter, hier en daar klinkt een uitgebreide gitaarsolo.
De overige tracks zijn meer popgericht en nog altijd op niveau. Troeven van het album zijn naast die heerlijke stem van Gramm ook de toetsenpartijen met hun typische jaren ’70-geluiden. Ja duhuh, 1977, alleen de hoes al! Een groeiplaatje. Hoe vaker ik 'm afspeel, hoe beter hij wordt.

Het genre werd indertijd niet altijd begrepen: recensenten vonden de instrumentale stukken soms te beperkt. Maar dit was geen hard- of symfonische rock met muzikale spierballerij, het draait hier om de liedjes, de melodieën. Herkenbaarheid met een rockend randje. Ik vind het (weer) heerlijk.

Duco van Deugen
Van deze band bezit ik drie LPs uit de periode 1978 - 1981. Daarna ben ik ze helaas enigszins uit het oog verloren. Melodieuze hardrock van hoog niveau in nummers als: "Hot Blooded", "Blue Morning Blue Day", "Head Games" en talloze andere.
De tragiek van veel van dergelijke bands is dat zij pas dankzij ballads doorbreken bij het grote publiek. Bij Foreigner viel dat wel mee, want ook een stevig nummer als "Cold as Ice" was in 1977 een flinke hit over de hele wereld.
Binnenkort maar eens een verzamelaar aanschaffen...

avatar van Twinpeaks
4,0
Meer dan goed debuut. Rock wat makkelijk weg luistert . Niks hoogstaands maar uitermate verzorgd. De vocalen van Gramm mogen er altijd zijn en ook muzikaal staat de band zijn mannetje. Favorieten zijn Cold As Ice en Long , Long Way From Home . 4 sterren

avatar van Kronos
4,0
Tip voor de liefhebbers die nog wat albums missen. De cd box met de eerste zeven studioalbums kost momenteel maar 15 euro op Amazon (is minder dan een tweedehands exemplaar op Discogs).

Fijn om dit debuut nu ook weer te hebben. Ik had alleen Unusual Heat en The Definitive nog op cd. Op lp Agent Provocateur en 4. Met deze box erbij kan ik mijn collectie als compleet beschouwen.

Wat een geweldige zanger was Lou Gramm in deze tijd toch.

avatar van viking1
4,0
Gelijk maar ff in mijn Amazon.nl mandje geplaatst!! En binnenkort bestellen.
Heb reeds 2 van de 7 albums op cd. En foreigner 4 op vinyl plus wat live albums op cd en foreigner live at the rainbow '78 ook op vinyl. Maar op deze cd box de eerste 7 studio albums. N koopie te mooi om te laten lopen.
Thanks Kronos voor de tip!!!

Gast
geplaatst: vandaag om 11:31 uur

geplaatst: vandaag om 11:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.