menu

Freddie Mercury / Montserrat Caballé - Barcelona (1988)

mijn stem
3,78 (67)
67 stemmen

Verenigd Koninkrijk / Spanje
Pop / Rock
Label: Polydor

  1. Barcelona (5:39)
  2. La Japonaise (4:49)
  3. The Fallen Priest (5:46)
  4. Ensueno (4:21)
  5. The Golden Boy (6:05)
  6. Guide Me Home (2:40)
  7. How Can I Go On (4:01)
  8. Overture Piccante (6:40)
totale tijdsduur: 40:01
zoeken in:
avatar van lennon
3,5
Dat Freddie niet vies was om zijn muziek te mixen met opera was geen groot geheim. Dat een project als deze dus uiteindelijk de wereld in kwam was ook geen wonder.
Barcelona werd geschreven als verzoek om een nummer voor de Olympische spelen van 1992 te schrijven. Hij wilde dit met Caballé opnemen, en zo geschiedde. De samenwerking beviel Mercury zo enorm goed, dat het nummer uiteindelijk tot een heel album leidde. En Barcelona werd ook gewoon een grote hit. Welke zanger krijgt dat nou voor elkaar? Alleen Fredje toch?

Barcelona (5:39)
Dit nummer maakte een enorme indruk op me. Ik was 15, en had echt niks met opera. Maar Freddie dwong me om er naar te luisteren. Ik was te nieuwsgierig om het niet te beluisteren. De stem van Mercury pakt me meteen stevig vast. Als het Caballé alleen zou zijn, zou ik meteen al afhaken. Ik heb het niet zo op opera, en dan al helemaal niet op een vrouwenstem. Maar deze combinatie werkt goed voor me.

La Japonaise (4:49)
Een nummer met (de titel zegt 't al) een deel Japanse tekst. Alles van Mercury's hand. Erg mooie melodie. Caballé opent het nummer nog in een verstaanbaar Engels. Dat is een van de weinige keren dat ik kan horen wat ze zingt.

The Fallen Priest (5:46)
Een opgefokt orkest introduceert een zeer mooi gezongen nummer. Ik geniet echt van Freddie's stem bij elke track. Ook de achtergrond koortjes die zijn verzorgd door Mercury zijn om van te genieten.

Ensueno (4:21)
Deze track kende ik al als Exercises in Free Love als b-kantje van The Great Pretender. Echter is het wel een nieuwe versie die hier op plaat is verschenen. Hier zingt Mercury vrij laag, terwijl hij op de eerdere versies de hoge zang voor zijn rekening neemt. Geen idee wat ze zingen. Ben niet kapot van dit nummer, maar het is en blijft fijn om zijn stem te horen. Het is wel een mooi verhaal dat Freddie Exercises in Free Love schreef en inzong met het idee Caballé te imiteren, en imponeren. Hij had na het zien van een concert van haar besloten dat hij met haar wilde opnemen, en wilde indruk maken met dit nummer. Uiteindelijk is dat gelukt, want ze heeft 't aangehoord, en de plaat is een feit!

The Golden Boy (6:05)
Een donker intro waarin het gelukkig naarmate de tijd verstrijkt steeds lichter wordt leidt ons naar een opgefokte Mercury. So far het licht dus. Mooi opgebouwd. Zelfs Caballé haar deel vind ik erg mooi. Dat komt door de mooie melodie. Vooral het deel waar het gospel koor verschijnt maakt indruk. Dan komt er een zeer mooi gezongen deel door Freddie. Genieten! Mooie combi tussen Opera en pop.

Guide Me Home (2:40)
Het intro doet heel even denken aan een Queen nummer. Maar al snel is dat gevoel weer verdwenen. Een mooi, en breekbaar nummer. Het loopt ook erg mooi over in How can I go on. Zelfs bij dit nummer krijg ik dat "vuist in de lucht en meezingen" gevoel (zoals beschreven bij veel Queen reviews)

How Can I Go On (4:01)
Dit nummer neigt het meest naar een pop tune. Weer is Mercury vocaal geniaal. Wat mooi gezongen. Op het originele nummer speelt John Deacon bas, dit hebben ze gelukkig bij de nieuwe versie ook zo gelaten. Voor mij samen met het titel nummer de beste track.

Overture Piccante (6:40)
Een soort samenvatting van het album op een nummer gezet. Voor mij geen toevoeging. Maar kan me qua speelduur wel voorstellen dat dit nog nodig was om de plaat vol te krijgen.

I'm moving into opera now, forget rock 'n roll staat er groot op de binnenhoes met een mooie foto van Mecury and Caballé. Het mag dan naar opera neigen, maar Mercury blijft toch qua zang aardig bij zijn leest, en gelukkig doet Caballé dat ook. Hij doet geen poging om opera te zingen (oke, misschien een beetje op Ensueno en Overture Piccante) , en zij niet om pop te zingen. Dat zou ook te erg geweest zijn. Ze combineren het mooi samen zo. Ik heb de originele versie op cd, en de vernieuwde versie op vinyl. Ik moet zeggen dat de voorkeur uitgaat naar de nieuwe versie. Qua instrumenten veel voller, geloofwaardiger en sfeervoller. Jammer dat Freddie het zelf nooit zo heeft kunnen horen. De nieuwe versie zorgt er wel voor dat ik 'm op 3,5 zet, waar de vorige versie nog een 3 kreeg.
De stem van Mercury brengt me in vervoering, of hij nou pop, rock, of opera zingt. Het is en was een tovenaar.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:48 uur

geplaatst: vandaag om 11:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.