Deze gisteravond weer eens gedraaid. Letterlijk 'uit de oude doos', want dit moet toch wel een van de eerste CD's geweest zijn die ik ooit heb aangeschaft. En het pleit voor het medium CD dat-ie nog steeds 'als nieuw' klinkt. Puur geluidstechnisch is deze ook in orde. Het geluidsniveau is wat laag, maar dat was gebruikelijk voor CD's van toen. Gewoon de versterker wat harder zetten, dan heb je geen problemen.
Destijds, in 1986, was dit een CD met een bijzonder lange speelduur. Achterop het doosje geven ze dat ook aan: 'More than 70 minutes of playing time'. Dat moet in die beginjaren van de CD een zeldzaamheid geweest zijn en ik sluit allerminst uit dat het voor mij een van de redenen was om hier om en nabij de vier tientjes voor neer te tellen (in guldens gerekend natuurlijk). Want zo duur waren die dingen toen nog.
Ik vind de samenstelling overwegend goed, al zou ik hier en daar wat andere keuzes gemaakt hebben. Met name In the midnight hour hoort naar mijn idee echt niet thuis op een 'Best of' van Roxy Music. En door de evolutie van de band en de zanger luistert het af en toe wat ongemakkelijk weg, alsof je naar verschillende artiesten zit te luisteren. Maar voor wat het waard is, is dit een goed verzamelalbum, waarop met name vroege hits als Virginia Plain, Do the strand en de losse en daardoor vaak vergeten single Pyjamarama op mijn goedkeuring mogen rekenen.
Deze vroege CD kreeg later in mijn collectie gezelschap van
The Ultimate Collection (1988) - die ondanks enkele doublures een goede aanvulling vormde - en uiteindelijk van alle afzonderlijke Roxy Music-albums op CD (een aantal had ik al op LP - en ook die heb ik nog steeds).
Voor beginners is overigens
The Platinum Collection (2004) de meest volledige verzamelaar van Ferry + Roxy. Die geeft met drie CD's een vrij compleet overzicht. Al bestaat de kans dat je, net als ik, uiteindelijk eindigt met het volledige oeuvre, in elk geval van de band, en een flink deel van het solowerk van de zanger.