En dan, zoveel jaren later, vind ik Ballbreaker eigenlijk een stuk beter dan ik dacht. Ik vind de productie van Rick Rubin juist wel goed. Geen loudness war en alle instrumenten en de zang precies goed op zijn plek. De sound is wat meer retro AC/DC en daar is (dus) niks mis mee. Angus is natuurlijk in vorm, dus dat is weer genieten. En ik denk dat dit wel eens het album kan zijn waar Brian het beste op zingt, samen dan met Back In Black. Verder speelt de band weer zo strak als wat. Er staat eigenlijk geen minder nummer op. Wel springen er een paar uit: single Hard As A Rock, titelsong Ballbreaker, The Furor, Boogie Man, Hail Caesar, The Honey Roll & Burnin' Alive. Prima plaat, dat Ballbreaker!