menu

The Durutti Column - Vini Reilly (1989)

mijn stem
3,88 (25)
25 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Factory

  1. Love No More (2:47)
  2. Pol in G (3:00)
  3. Opera I (2:13)
  4. People's Pleasure Park (4:59)
  5. Red Square * (3:12)
  6. Finding the Sea (9:48)
  7. Otis (4:17)
  8. William B * (2:15)
  9. They Work Every Day (3:57)
  10. Opera II (2:58)
  11. Homeage to Catalonea (2:04)
  12. Requiem Again (4:04)
  13. My Country (3:00)
  14. Paradise Passage Road * (2:15)
  15. Les Preger's Tune * (2:42)
  16. Buddhist Prayer * (3:01)
  17. Misere * (2:29)
  18. Real Drums-Real Drummer * (2:42)
  19. Pathway * (2:18)
  20. Rob Grey's Elegy * (4:02)
  21. Shit No. 7 * (2:28)
toon 10 bonustracks
totale tijdsduur: 43:07 (1:10:31)
zoeken in:
avatar van Chameleon Day
5,0
De waardering die hier op MuMe aan dit album wordt gegeven, is echt beschamend laag. Het is niet minder dan het grote meesterwerk van Vini. Prachtig sfeervol album vol met in melancholie doordrenkte parels. Op dit album komt naar mijn mening het gitaarwerk van Vini - dat uit duizenden te herkennen is - het best tot zijn recht. Luister vooral naar 'People's Pleasure Park' en het drieluik van 'Finding the Sea'. Werkelijk adembenemend. Hij maakt ook heel mooi gebruik van samples (o.a. van Tracy Chapman) die de muziek een extra emotionele lading geven.

Het oorspronkelijke album hield het na nr. 13 overigens voor gezien. Ik vermoed dat de overige nummers outtakes betreffen van de opnamesessies, maar zeker weten doe ik dat niet. Een aantal outtakes is ook te vinden op het album 'Dry'.

skyline
Tja. Ik ken dan ook alleen de eerste drie platen van de DC. Vond de eerste verreweg de beste. En kan dus niet op deze stemmen als ik hem niet heb gehoord. Maybe one (Chameleon) Day

avatar van Chameleon Day
5,0
Ik zou zeggen: even pindakazen. Zoiets moois mag je je oren niet onthouden.

De eerste DC is inderdaad ook erg goed. Heel knap hoe Vini (met hulp van Hannet) met minimale middelen - enkel gitaar, 'delay' en een drum computer - een welhaast surrealistische sfeer weet neer te zetten.

Hoewel het huidige werk van Vini Reilly niet meer zo opwindend is, was zijn 'sound' destijds toch wel volstrekt uniek en vernieuwend. Alleen al daarom - en vanwege het hier besproken meesterwerk - verdient hij meer erkenning dan nu het geval is. Zijn muziek bevindt zich nu toch wel een beetje in het land van vergetelheid. Ten onrechte!

P.S. De verzamelaar 'Lips that would kiss' - die op MuMe overigens niet wordt vermeld - is ook een aanrader.

avatar van Chameleon Day
5,0
Mmm...volgens mij is dit album destijds niet onder de naam The Durutti Column uitgebracht, maar onder de naam 'Vini Reilly'. Zeker weten doe ik het echter niet.

O ja, track 5, 8 en de tracks na nr. 13 zijn bonustracks die niet op het oorspronkelijke album stonden. Ze verpesten nmm de hemelse sfeer van het album, skippen dus!

zalwelnikszijn!
Buitengewoon origineel en virtuoos. Een hele belevenis.

avatar van Gyzzz
4,5
Fantastisch album en een intuïtieve voorloper van Burial voor mij.

avatar van Chameleon Day
5,0
Gyzzz schreef:
...en een intuïtieve voorloper van Burial voor mij.


Interessante opmerking. Kun je toelichten? Inwelk opzicht een voorloper? 'Burial' hoor ik niet in dit album...

avatar van Gyzzz
4,5
Het gevoel viel me zelf pas op na vele keren luisteren, maar het schetsmatige, sterk op gevoel leunende en melancholische geluid zonder al te veel traditionele structuur, flarden van vocalen zonder context, etc. doen me erg denken aan de aanpak van Burial.

Zelfs de hoes heeft wel wat weg van die van Untrue nu ik er over nadenk

avatar van Chameleon Day
5,0
Ah, ik begrijp het. De manier waarop de composities worden benaderd en vormgegeven. Ik ga Untrue weer eens beluisteren. Nou is dat wel een echte winternachtplaat. Dit album klinkt daarentegen heel zomers, maar met een weemoedig gevoel van 'saudade'.

En nu je het zegt, die albumhoes...

avatar van Gyzzz
4,5
Mee eens - Burial is de nacht/winter variant terwijl deze juist vrij zwoel is. Daarnaast allebei geweldige platen, waarbij deze zo te zien een stuk meer onder de radar gebleven is bij velen..

avatar van Noere
4,5
Deze gisteravond weer eens opgelegd en gelijk weer in een DC mood.. zou het door de warmte komen.. Dit blijft wel mijn favoriet met Otis als hoogtepunt. Briljant als gitaarplaat maar zoveel meer dan dat. Niet te veel lullen verder, gewoon luisteren.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:38 uur

geplaatst: vandaag om 11:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.