The Goo Goo Dolls - Dizzy Up the Girl (1998)

Deze plaat is iets rustiger, iets poppier dan zijn voorgangers. Verder doen de Goo goo dolls waar ze goed in zijn: opzwepende poppunkachtige rock maken met pakkende, herkenbare melodieën. Dat klinkt niet meteen verheffend, maar feit is dat ze het wel écht goed doen. Toch vind ik dit wel hun houdbaarste plaat geloof ik. Hoogtepunten: Dizzy, Slide, Black balloon en uiteraard Iris. 4*

Middelmatig poprock album, met "Iris" als ferme uitschieter - een erg goed nummer, zoals al eerder gezegd. De rest is niet slecht, maar ook niet echt goed. Er is echter genoeg muzikaal vakmanschap aanwezig in de groep om verveling te voorkomen. Het bonus nummer "Name" (dat het meest op "Iris" lijkt) is een meerwaarde. Het album zweeft tussen 2,5* en 3*, maar vanwege het bonusnummer toch maar voordeel van de twijfel geven - 3*.

Voor mij is dit niet alleen het album waarop de monsterhit Iris staat. Hoewel Iris uiteraard de reden is waarom ik dit album ben gaan luisteren (of meer waarom ik dit album blijvend heb geleend van mijn grote broer). Hoewel Iris inderdaad is grijsgedraaid, gaat het niet vervelen. Maar daarnaast bevat dit album nog veel meer mooi materiaal.

Wat vooral opvalt is dat The Goo Goo Dolls niet één stijl hanteren. Persoonlijk vind ik dat het bij dit album niet helemaal geslaagd is. Vooral omdat een aantal snelle nummers nogal zwak zijn. Dit geldt vooral voor de nummers die gezongen worden door bassist Robby Takac. De stem van Robby verbleekt bij de stem van zanger Johnny Rzeznik, en daarnaast zijn de nummers die gezongen worden door Robby zeer oppervlakkig.

Een speciaal gevoel zal ik altijd houden voor Black Balloon, het mooiste nummer van dit album. Naast de Load Out/Stay van Jackson Browne, is het namelijk het enige nummer die ik op een bepaald moment heb uitgeroepen tot mijn favoriete nummer. Het is een prachtig opgebouwd nummer, dat een stuk complexer is dan de titel in eerste instantie aangeeft.

Van de snelle nummers is zonder twijfel All Eyes on Me mijn favoriet. Ook Bullet Proof en Dizzy bewijzen dat The Goo Goo Dolls best in staat zijn om te “rocken”. Daarnaast vormen ook Slide, Acoustic #3 en Hate This Place hoogtepunten van dit album.

In feite is het alleen jammer dat het album bevuild is met een aantal zeer zwakke nummers. Hierbij denk ik vooral aan January Friend, Full Forever en Extra Pale. Het is extra jammer dat deze nummers zich bevinden tussen de verschillende parels die dit album rijk is. Toch zorgen All Eyes on Me, Iris en vooral Black Balloon dat ik dit album nooit zal vergeten.

"Iris" is een wereldnummer, maar de rest van de nummers op "Dizzy Up the Girl" van The Goo Goo Dolls mogen er niet bij in de schaduw staan. Wat overblijft zijn nummers die erg inwisselbaar klinken. Typisch een gevalletje van dertien in een dozijn. "Dizzy Up the Girl" blijkt een middelmatig album te zijn, met één uitschieter.