menu

Eric Clapton - Unplugged (1992)

mijn stem
3,70 (467)
467 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Blues / Pop
Label: Warner Bros.

  1. Signe (3:13)
  2. Before You Accuse Me (3:44)
  3. Hey Hey (3:16)
  4. Tears in Heaven (4:36)
  5. Lonely Stranger (5:27)
  6. Nobody Knows You When You're Down and Out (3:49)
  7. Layla (4:46)
  8. Running on Faith (6:30)
  9. Walkin' Blues (3:37)
  10. Alberta (3:42)
  11. San Francisco Bay Blues (3:23)
  12. Malted Milk (3:36)
  13. Old Love (7:52)
  14. Rollin' and Tumblin' (4:12)
  15. Circus * (4:28)
  16. My Father's Eyes [Take 1] * (6:22)
  17. Running on Faith [Take 1] * (6:31)
  18. Walkin' Blues [Take 1] * (3:48)
  19. My Father's Eyes [Take 2] * (6:42)
  20. Worried Life Blues * (5:38)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 1:01:43 (1:35:12)
zoeken in:
avatar van gemaster
2,5
Heb dit album vroeger tot vervelens toe moeten horen. De reden is dat mijn vader en mijn moeder dit allebei erg leuke muziek vinden. Voor de rest loopt hun smaak nogal uiteen(Corry Konings vs Led Zeppelin), maar bij dit album werd ie verenigd. Ikzelf vind het wel leuke muziek, maar niet echt fantastisch. Een nummer als Tears In Heaven doet mij bijvoorbeeld persoonlijk helemaal niets meer. 3,5*

avatar van Thunderball
1,5
Als ik ergens een hekel aan heb is het wel acoustisch en al die artiesten die in de jaren '90 zo nodig een unplugged album uit moesten brengen!

Tears in heaven was gewoon goed in de originele versie en deze voegt er niets aan toe, maar wat ze met Layla hebben gedaan is bijna heiligschennis:
de waanzinnig gave electrische riff vervangen door een saai, tokkelend, voortkabbelende acoustische begeleiding.

Grootste ergernis is wel dat nou net deze unplugged versie voortaan overal te horen is.

Saai, saai en nog eens saai!

avatar van Boermetkiespijn
5,0
Virtuoze gitarist, geweldige plaat. Jeugdsentiment, ben echt opgegroeid met deze plaat... Denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat ik hem honderden keren heb gehoord! Maar hij verveelt (nog lang) niet!

Vooral "Before You Accuse Me", "Tears in Heaven" en "Layla"... Kicken!

avatar van Ronald5150
4,0
Met ”Unplugged” staat Eric Clapton aan het begin van een reeks Unplugged albums, waarbij die van Clapton absoluut een van de besten is. Ik zie ”Unplugged” als de terugkeer van Eric Clapton naar de blues. Hij laat de popliedjes achter zich en keert terug naar zijn roots. Na ”Unplugged” komt Clapton namelijk met het fenomenale ”From the Cradle”. Maar terug naar ”Unplugged”. Clapton vertaalt zijn doorgaans elektrische liedjes naar een warme akoestische setting. Je kunt wellicht stellen dat het gitaarspel op ”Unplugged” niet vlammend of spectaculair is, maar ik hoor in de details en nuances toch behoorlijk veel akoestische virtuositeit. Ook de akoestische solo op ”Old Love” is van grote klasse. Over de stem van Clapton valt te twisten. Hij is zeker niet de beste zanger, maar slecht vind ik het allerminst. Naar mijn mening past het prima bij zijn liedjes en in deze setting al helemaal. Niet alle albums uit de Unplugged hype zijn even goed, maar deze ”Unplugged” van Eric Clapton is een topper: intieme setting, prachtig gitaarspel, bluesy liedjes en een Clapton die teruggrijpt naar het genre waar zijn hart ligt.

avatar van heartofsoul
3,5
Mooi geproduceerd album en fijn om Clapton onder deze omstandigheden te horen spelen. Maar vaak heb ik het album niet gedraaid, en dat gaat ook in de toekomst niet gebeuren. Een groot deel van het repertoire bestaat namelijk uit bluesnummers, en dat gaat Clapton naar mijn mening slecht af. Het bluesgevoel in zijn stem is namelijk vrijwel afwezig - ik hoor het althans niet. We geloof ik graag dat hij een echte liefhebber van het genre is, maar voor mij is dat niet genoeg. Naar zolder met deze cd.

avatar van Film Pegasus
5,0
Zonder Corona had ik dit jaar Eric Clapton kunnen zien, hopelijk komt hij later terug naar België. Zijn Unplugged album is alvast een mooie troost. In een tijd waarin hij vooral opviel door (samen met andere tijdgenoten) de nodige elektriciteit letter en figuurlijk in de blues te steken, was hij een god op de gitaar. Toch als we de graffiti toen mogen geloven. Of God gitaar kan spelen weet ik niet (zal wel zeker?) maar Clapton was in elk geval één van de topmuzikanten in zijn genre.

Jaren later kleed hij diezelfde nummers helemaal uit tot de essentie. Dan hoor je eens te meer hoeveel blues er zit in een nummer als Layla. Bovendien past het wel bij zijn leeftijd en zo te horen heeft hij er ook enorm veel zin in. Er zijn wel meer live optredens, maar dit is zo'n zeldzaam album waar ik bij het horen het gevoel heb mee aanwezig te zijn. Sterke opname en de muziek komt helemaal tot haar recht.

Een mooi geheel van nummer en het stoort me absoluut niet dat het vooral wat rustiger en bluesy is. In tegendeel, hier hou ik wel van. De man met zijn gitaar, enkele muzikanten rond zich en een spot er op. Laat de muziek het woord maar voeren.

avatar van metalfist
Het was toch een kleine goudmijn die MTV ontdekt had: de MTV Unplugged reeks. Voorzichtig gestart in 1989 met onder andere Squeeze, Syd Straw en Elliot Easton en vandaag de dag nog steeds lopende. De meest populaire releases kwamen echter uit in de jaren '90 uit met onder andere Bob Dylan en Nirvana maar ook deze Eric Clapton ging reeds in 1992 voor de bijl. Een akoestische set van om en bij een uurtje met wel wat humor (het monkelende "See if you can spot this one" dat voorafgaat aan Layla, toch één van de meest legendarische gitaarnummers van Clapton en dat in een akoestische versie ook nog altijd als een huis blijft overeind staan trouwens) maar die ook gewoon een aantal van mijn favoriete live uitvoeringen aller tijden bevat. Zo blijf ik een enorm zwak hebben voor deze versie van Running on Faith en Tears in Heaven gaat ook nog altijd door merg en been. Het oeuvre van Clapton is echter zo enorm groot dat je toch altijd wel bepaalde nummers mist, zo had ik graag Badge gehoord en Wonderful Tonight is en blijft één van mijn favoriete nummers aller tijden, maar als dwarsdoorsnede van de kwaliteit van Clapton als artiest is dit wel een geweldige release. Ik ben benieuwd naar welke Clapton ik in 2022 (als alles goed blijft gaan natuurlijk) in het Sportpaleis ga zien. Wordt het het gitaarwonder dat platen als Layla and Other Assorted Love Songs op ons losliet of toch de meer ingetogen variant van deze Unplugged? Ik kijk er alleszins naar uit!

avatar van Queebus
4,5
Een heel lekkere album én een heel andere kant van Slowhand. Virtuoos en bevlogen. Vandaag weer eens beluisterd na aankoop Magnat Zero 8 luidsprekers. De geluidskwaliteit is mede door de prima productie helemaal top. Gewoon genieten van EC zonder stekker.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:14 uur

geplaatst: vandaag om 15:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.