menu

Elvis Presley - Aloha from Hawaii Via Satellite (1973)

mijn stem
4,05 (108)
108 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: RCA

  1. Introduction: Also Sprach Zarathustra (1:17)
  2. See See Rider (2:59)
  3. Burning Love (2:56)
  4. Something (3:57)
  5. You Gave Me a Mountain (3:19)
  6. Steamroller Blues (3:01)
  7. My Way (4:08)
  8. Love Me (1:54)
  9. Johnny B. Goode (1:43)
  10. It's Over (2:08)
  11. Blue Suede Shoes (1:16)
  12. I'm So Lonesome I Could Cry (2:17)
  13. I Can't Stop Loving You (2:48)
  14. Hound Dog (2:27)
  15. What Now My Love (0:56)
  16. Fever (3:17)
  17. Welcome to My World (2:50)
  18. Suspicious Minds (1:55)
  19. Introductions by Elvis (4:30)
  20. I'll Remember You (1:39)
  21. Long Tall Sally / Whole Lotta Shakin' Goin' On (2:32)
  22. American Trilogy (2:05)
  23. A Big Hunk O' Love (4:44)
  24. Can't Help Falling in Love (2:10)
  25. Blue Hawaii * (2:31)
  26. Ku-U-I-Po * (2:04)
  27. No More * (2:28)
  28. Hawaiian Wedding Song * (1:54)
  29. Early Morning Rain * (2:53)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 1:02:48 (1:14:38)
zoeken in:
avatar van EmDee
4,0
See See Rider


avatar van J.Bell
4,5
See See rider. Ik moet ook altijd aan een frisdrank reclame denken. Maar oke. Had Janis Joplin dat nummer ook niet? Volgens mij is die tekst wel iets anders.. hmm ff googelen dan..

avatar van avdj
4,0
Wel een leuk verhaal laatst in de Veronica gids. De hoes is gemaakt vóór het optreden, de riem is anders en Elvis is ook langs de kapper geweest in de tussentijd.

5,0
Persoonlijk vind ik het beste live album ever! Topper is american trilogy.

Father McKenzie
Het beeld van de jonge swingende mooie Elvis uit de fifties is zoveel mooier dan dat van de steeds vetter wordende en van spuuglelijke pratserige clownspakken dragende FAT ELVIS, maar muzikaal gezien is dit natuurlijk een hele goeie liveplaat.
Vandaag voor een prikje op een marktje gevonden. Kende de plaat natuurlijk al langer!

avatar van devel-hunt
3,5
Eigenlijk heeft de top periode van Elvis maar drie jaar geduurd, daarna ging hij in het leger, en toen hij terugkwam was hij verandert, hij ging mierzoete platen maken en verschikkelijke B-films. Achteraf gezien heeft hij een opleving gehad in de periode 1968-1973, hetgeen te horen is aan deze plaat. Helaas ging het daarna heel snel achteruit, zowel muzikaal als persoonlijk, met dank aan meneer Parker!

avatar van papsie
5,0
In 1973 heeft Elvis ruim drie jaar live-concerten gegeven in heel de V.S., en natuurlijk in Las Vegas. De verveling begint toe te slaan, en in zijn privé-leven staat Elvis onder druk van zijn aanstaande scheiding van zijn vrouw Priscilla. Dit heeft zijn weerslag in zijn muziek, en de hits zijn er nog wel, maar in steeds langere tussenpozen. Een nieuwe uitdaging wordt gevonden in het allereerste live-concert dat wereldwijd via satelliet wordt uitgezonden. In die dagen een technisch hoogstandje dat vooral in Azië zeer goed bekeken wordt. Europa ziet de special met enige uren vertraging om met prime-time samen te vallen. In de VS wordt de special echter pas na enkele maanden uitgezonden, aangezien Elvis' laatste film Elvis on Tour dan nog in de bioscopen draait. Colonel Parker's mediamachine draait op volle toeren en de totale kijkcijfers (geschat tussen 1 en 1,5 miljard kijkers) wordt uitgebuit om een nieuwe Elvishype te creëren en zo krijgt Elvis zijn derde comeback via TV.

De bandleden op de betreffende 12 en 14 januari:

James Burton (sologitarist)
Glen Hardin (pianist)
Ronnie Tutt (drummer)
John Wilkinson (ritmegitarist)
Jerry Scheff (bassist)
J.D. Sumner & the Stamps Quartet (achtergrondkoor)
Kathy Westmoreland (achtergrondkoor)
Charlie Hodge ('harmony'/tweede stem)
Sweet Inspirations (achtergrondkoor)
Joe Guercio & his Orchestra

Deze info vond ik op Wikipedia.

Ikzelf zat toen op het puntje van mijn stoel om het life-concert rechtstreeks te volgen op onze toen nog zwart-wit TV. Ik heb het dubbel-album nog diezelfde week gekocht in de platenzaak.
Nu jaren later bezit ik ook de DVD en kan ik het geheel in home-cinema suround beluisteren. Het blijft beklijvend

avatar van floris013
papsie schreef:
Ikzelf zat toen op het puntje van mijn stoel om het life-concert rechtstreeks te volgen op onze toen nog zwart-wit TV. Ik heb het dubbel-album nog diezelfde week gekocht in de platenzaak.
Nu jaren later bezit ik ook de DVD en kan ik het geheel in home-cinema suround beluisteren. Het blijft beklijvend



het laatste klinkt toch een stuk killer dan het eerste...

avatar van Sir Spamalot
TV-tip voor de liefhebbers: zondag 3 januari 2010 op BBC2

22u00 "Elvis in Vegas": documentaire (2009) van Jeremy Marre met concertfragmenten en archiefmateriaal over hoe Elvis' komst Las Vegas veranderde, maar ook hoe de stad hem ten gronde richtte.

23u00 "Aloha from Hawaii": opname van het concert uit 1973 in de Honolulu International Center Arena waarin Elvis enkele van zijn grootste hits bracht in het eerste televisieconcert dat tegelijkertijd bekeken werd in 40 landen.

AddictedToElvis
Voor dit concert dat over de hele wereld werd uitgezonden was Elvis zeer nerveus, wat ervoor zorgde dat het niet zo'n spectaculaire show was zoals we van hem gewend zijn (That's The Way It Is, Madison Square). Wel zag hij er erg goed uit voor dit concert en zong hij perfect.

Strakke versies van See See Rider, Burning Love, Johnny B. Goode en I Can't Stop Loving You, maar waar het liveconcert het echt van moet hebben zijn nummers als You Gave Me A Mountain, My Way It's Over, I'm So Lonesome I Could Cry, What Now My Love (wát een finale!) en An American Trilogy. Onderhoudend concert, die misschien wat braafjes is, maar wel prachtig gezongen. Liveplaten van Elvis doen het bjina altijd goed, en ook hier; erg sterke (dubbel)plaat.

avatar van BB King
4,0
fantastiche live plaat en mijn favoriete Elvis album, vooral You Gave Me a Mountain is grandioos !

avatar van bikkel2
3,5
Dit was toendertijd een sensatie van jewelste . Elvis in zijn nadagen ( achteraf gezien ) maar nog wel in uitstekende vorm . 40 landen waren getuige van dit legendarische concert .
Elvis en de band gaan in een moordend tempo aan de slag . Het tempo ligt af en toe te hoog , want vooral de oude up tempo hits ( de rock and roll nummers) leveren qua beleving nogal in ,door de speedy vertolkingen ervan .
Feit is en blijft dat hij uitstekend staat te zingen . Iets wat 'm eigenlijk tot zijn dood nooit heeft tegengewerkt . Een song als American Trigoly weet hij naar grote hoogten te zingen , echt een kippevel moment .
Een degelijke registratie , wel erg geregisseerd , maar wel geladen .

avatar van Madjack71
3,5
Dat er door heen razen van de nummers viel mij ook op bij het beluisteren van deze registratie. Die ik trouwens in een andere cover ken.

avatar van Spock2011
4,5
Deze plaat mag er zeer zeker zijn, mijn favoriet van Elvis Presley na zijn debuut.

sugartummy
ik heb ergens gelezen dat heel de band dronken op het podium stond en zich niets meer van het concert kan herinneren. dit zou de prestatie des te groter maken, want het is een goed concert. ik prefereer deze versie van johnny b. goode boven die van berry of hendrix! elvis haalt het tempo van het hank williams nummer omlaag, wat voor dit nummer beter is, terwijl hij voor bv your cheatin' heart juist het tempo opvoert, wat voor dat nummer weer beter is. elvis is interpretatie-king!

avatar van heartofsoul
2,5
Sorry, maar ik vind dit album een beetje overgewaardeerd. Het klinkt weliswaar professioneel, maar ook routineus. Het geluid is erg kitscherig (al zijn de begeleidende musici natuurlijk gewoon goed). De stem van Elvis is al erg gesleten, ook op de aardige bonusnummers (zoals het mooie Early Morning Rain van Gordon Lightfoot) kun je dat duidelijk horen. Dit album heb ik (ook in verband met ruimtegebrek) moeten verbannen naar zolder. Als ik Elvis wil horen komen is dat doorgaans zijn wat oudere werk.

avatar van spinout
4,5
Een goede dubbelaar, waar Elvis af en toe wat nummers afraffelt, maar andere zeer intens brengt. De duur van enkele nummers hierboven klopt trouwens niet.

avatar van Droombolus
3,5
Ik ben beslist geen fan maar dit vond ik een goeie show. Hij werd integraal nog een keer uitgezonden ergens in 1979 en toen heb ik er nog een keer van zitten genieten in het goede gezelschap van de aanstaande mevrouw D., die overigens wel fan is ..........

avatar van uffing
Op mijn cd duurt American Trilogy 4:42. Heb ik soms een andere versie. Weet iemand hoe dit zit?

avatar van Drs. DAJA
3,0
Ik begrijp de legendarische status van dit album eigenlijk niet. Ik ben er volledig van overtuigd dat Elvis Presley een fantastische artiest is met heel veel sterke nummers maar volgens mij ligt de essentie van zijn succes in zijn energie. En laat energie nou net iets zijn wat ik op deze live-show volledig mis. Ik heb het gevoel naar een artiest te luisteren die iedere avond snel zijn kunstje doet. Deze registratie heeft veel meer te maken met zijn uitgebluste Las Vegas dagen dan met de frisse optredens uit de jaren '50 of zijn '68 come-back special.

avatar van Droombolus
3,5
Denk dat dit typies zoiets is waar je de beelden bij moet zien om er in te kunnen verdwijnen.

4,5
Zeker niet Elvis' beste concert, maar wel het meest iconische.Niet op de laatste plaats doordat het als eerste concert wereldwijd via satelliet werd uitgezonden. Er schijnen meer mensen naar dit concert te hebben gekeken dan naar de landing op de maan. Met de wetenschap dat er dus ook vele niet Elvis fans zouden kijken, hield Elvis zich overduidelijk in. Desondanks een van mijn favoriete live registraties.
Mocht de lezer dezes op zoek zijn naar wat minder gepolijst live werk, hierbij de volgende suggesties;
-the '68 comeback special (aka Elvis tv special)
-Elvis person (1969)
-That's the way it is (1970)
-As recorded on Madison square garden (1972)
-Recorded live on stage in Memphis (1974)
Uiteraard is er nog veel meer te vinden!

Let op, van voornoemde albums zijn er legio uitvoeringen verkrijgbaar. Ik geef de voorkeur aan Japanse cd's. Op lp zijn er zoveel variabelen waardoor het moeilijker is gericht een lp-versie aan te wijzen.

avatar van AbleMable
3,0
De Elvis van eind jaren 60- begin jaren 70 is mij erg lief en ook zijn beste periode voor mij. Maar hier gaat het toch al mis en dient zich eerlijk gezegd de vrije val aan die zich later nog meer zou doorzetten.
Ik luister dan liever naar het live album On Stage uit 1970.

avatar van Egoistico
4,0
Groeten uit Hawaii…

De Elvis die je hier ziet en hoort is niet Elvis de rebelse rocker, de filmster of de uit de as herrezen podiumtijger gehuld in leer. Nee, dit is het mythische wezen zoals velen Elvis op het netvlies hebben. ‘Larger than life’ en gekleed in een met juwelen behangen jumpsuit. In dit geval de ‘American Eagle’, zijn meest decadente ‘pakje’. De befaamde live tv-special waarvan dit album een verlengstuk is, is in meer dan 40 landen uitgezonden en door minimaal 1 miljard mensen bekeken. Van het album zijn miljoenen exemplaren verkocht wereldwijd. Kijkers zien een artiest die de belichaming is van ‘The American Dream’; een jongen van simpele komaf die is uitgegroeid tot een ongrijpbare muziekgod. Ik luister of kijk (afhankelijk van het betreffende medium; cd of dvd) niet zozeer naar de kwaliteit van de gespeelde nummers, maar meer naar waar dit album/deze special voor staat. Elvis’ laatste echte gloriemoment. Dé gebeurtenis die hem voorgoed in het collectieve geheugen van de wereld heeft gegrift.

Een kritische luisteraar of kijker zou kunnen opmerken dat Elvis niet op alle momenten even zeker overkomt en dat hij zijn woorden her en der inslikt. Ook rafelt hij sommige nummers af. Maar dat alles doet er m.i. niet toe, want desondanks weet hij zijn wereldpubliek een veelzijdigheid aan nummers voor te schotelen. Liedjes van hemzelf en liedjes van anderen waarin hij zijn emoties volledig kwijt kan. Rock, blues, pop, country en een vleugje soul in een onmiskenbaar Elvis-jasje.

Ik geef dit album mogelijk een te hoge sterrenbeoordeling, maar voor mij als grote Elvisfan en algehele muziekliefhebber is dit een mijlpaal in de geschiedenis van de popcultuur en dus iconisch. 4*

avatar van gigage
In de cult hit film wild at heart gaat Nicolas Cage helemaal los op Laura Dern met Love Me ( treat me like a fool) Geweldige scene. Het is jammer dat het hier in een medley zit.

avatar van spinout
4,5
Dit is Elvis' best verkochte live album. 5,366,370 verkocht het.

avatar van spinout
4,5
Dit verkoopcijfer geldt slechts voor de verkoop in 4 landen, Japan, Canada, de VK en de US. Wereldwijd zijn er tot 2002 10 miljoen van verkocht.

4,5
Aloha once more............update* (betreft de CD box van RCA / FTD uitgebracht in 2022)

Van audioapparatuur, variërend van low tot high end, heb ik aardig wat kennis. Weet op de zere plekken de vinger te leggen en ook aardig wat pleisters te plakken indien nodig.
Ofschoon ik een grote variëteit aan opnames, persingen, producties ken, reikt mijn kennis niet ver genoeg om het geluid altijd te verklaren. Ik ben geen geluidstechnicus en heb evenmin de apparatuur of software om zaken te meten.
Toch denk ik in deze de belangrijkste zaken wel voldoende te kunnen duiden…..
Een lange, misschien te lange inleiding voor sommigen die gewoon mijn oordeel willen horen, maar ik vind het relevant. Wil namelijk niet te kort door de bocht vliegen.

Voor mij is deze CD (baseer me op CD 1, het wereldwijd uitgezonden concert) als ik het positief uitdruk een mixed bag. Dat wil zeggen dat er wat goede dingen zijn te melden, maar helaas vallen deze voor een groot deel weg afgezet tegen de tekortkomingen in deze productie.
Positief is dat de geluidstechnicus een meer logische mix heeft gemaakt. Instrumenten, plaatsing van uitvoerenden, het is allemaal wat makkelijker te volgen en aan te wijzen. De midrange is duidelijk aangezet, met name Elvis is hierdoor meer naar de voorgrond geplaatst en op het eerste gehoor heeft het geluid een veel voller en warmer karakter gekregen.
Heel snel valt bij nadere beluistering echter op dat er nauwelijks dynamiek is als gevolg van letterlijk keiharde compressie.
De nuance in het geluidsbeeld is nagenoeg verdwenen, de materialen van instrumenten klinken niet meer natuurlijk en door de afwezigheid van de dynamiek is het geluid platter dan nodig is...........

Een gemiste kans, omdat deze CD zeker potentie had. Deze "brickwall" mastering, want dat is het uiteindelijk, is een duidelijk resultaat van kiezen voor het zogenaamde lossyformaat. Met andere woorden; zodanig masteren dat het geweldig imponeert en goed klinkt via Spotify en afgespeeld op soundbars en soortgelijke apparatuur.......
Daarmee is deze CD box commercieel gezien heel handig in elkaar gezet en zal hij bij 9 van de 10 luisteraars geweldig klinken en met veel enthousiasme ontvangen worden.
Voor mij geldt dat ik gewoon mijn oude CD's , LP's zal kiezen en zo af en toe de heel goed klinkende DVD.

*Deze recensie schreef ik op 9 augustus 2022 voor de Facebookgroep van de Elvis fanclub "It's Elvis Time".

Gast
geplaatst: vandaag om 10:52 uur

geplaatst: vandaag om 10:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.