Sugababes - One Touch (2000)

Sugababes – One Touch

Deze eerste release van de Sugababes is destijds helemaal langs mij heen gegaan. Logisch, denk ik, want ik was nog maar acht jaar oud en niet met muziek bezig.

Nadat ik bekend werd met de Sugababes heb ik dit album met terugwerkende kracht ooit eens in huis gehaald. De sticker zit er nog steeds op.

‘’An irresistible R&B/Pop crossover with soulful vocals unlike anything in recent memory’’ - NME
‘’A debut album of a class beyond their years’’ – Time Out
‘’A fantastic album with enough attitude, style and originality to mesmerize us all’’ – The Guardian
‘’The classies new pop act of the year’’ – Music Week

Deze lovende woorden zijn naar mijn mening geheel terecht, vooral de zin van Time Out. Want ondanks dat je er duidelijk aan af hoort dat wij te maken hebben met meisjes van 15/16 klinkt het album toch enorm volwassen.

Dit album is een mix van popmuziek met invloeden van trip-hop en R&B en een gladde productie. De singles geven een goede weergave van de rest van het album. Heerlijk om te draaien tijdens een regenachtige dag.

Debuut single ‘Overload’ was een schot in de roos en wordt door velen nog als hun beste plaat beschouwd. Vooral de gitaar en de middle 8 vind ik goed.

’One Foot In’ was helaas geen single, maar is over de jaren heen wel uitgegroeid tot wellicht mijn favoriete Sugababes nummer. De korte instrumentale bridge die gevolgd wordt door drie keer het refrein en een fade-out laat je achter met het gevoel dat je meer wilt. Replay dan maar.

In ’Lush Life’ komen de dromen van drie tienermeisjes naar boven. ‘’I want the lush life’’. Wie wil dat niet? Heerlijk laid-back, loom nummer met een luide drum dat, naast 'One Foot In', een persoonlijke favoriet is. Door het grootste deel van de fans wordt dit echter vaak als het slechtste nummer van het album bestempeld.

Nergens op het album krijg je het gevoel dat de Sugababes zich willen voordoen als iemand die ze niet zijn. Aan de teksten is ook echt af te horen dat wij met tienermeisjes te maken hebben – zie bijvoorbeeld ’Look at Me’, ‘One Touch’ of ’Real Thing’. Ze hebben zelf dan ook meegeschreven aan 9 van de 12 nummers.

Wat de Sugababes met ‘One Touch’ afleverden was een consistent en geslaagd alternatief popalbum. Time Out heeft gelijk gekregen. Ze waren op dat vlak inderdaad hun leeftijd ver vooruit. Helaas waren positieve woorden en waardering niet genoeg voor hun platenmaatschappij, die ze uiteindelijk ontsloeg wegens tegenvallende, niet eens beroerde, verkoopcijfers. Siobhán verliet de groep vanwege depressie en ruzies met de andere meiden en kreeg bij het label wèl een solocontract aangeboden.

Er is nog het verhaal dat Siobhán tijdens een interview in Japan zou zijn ‘’ontsnapt’’ door een WC-raampje, maar of het waar is weet ik niet. Hoe dan ook, Siobhán was weg, en de Sugababes moesten verder zonder haar.

In mijn Sugababes album rank zou ik 'One Touch' op de derde plaats (van zes) zetten.

Super goeie zang muziek, heerlijk !!!!!!!!

Niet dat ik een kenner ben van dit 'genre', maar Overload is in mijn beleving toch wel het hoogtepunt van het hele girls groep gedoe in de jaren '90 (oh fuck het is al 2000 nouja), van wat ik ken dus. Prima nummer. Verder geen idee wat de cover van dit album moet voorstellen. Is dat een poef gemaakt van katten? Ze lijken er net zo voldaan mee te zijn als met hunzelf. Gelukkig zorgt de typografie voor nog wat nuttig contrast. Ik wil dit godverdomme aan mijn muur hebben.

Ja, erg vrolijk kijken ze inderdaad niet.

Als je er lang genoeg naar blijft kijken wordt het eigenlijk gewoon eng. Heeft een hoger horrorgehalte dan het verhaal van the expressionless.

''Overload'' en ''Run for Cover'' zijn en blijven de beste nummers van 't album