Whitey - Canned Laughter (2010)

Aparte kerel blijft die Whitey. Dit gaat ook weer alle kanten uit: van Holy Fuck-achtige electronica tot post-punk-achtige zaken tot een nummer als Count Those Freaks, dat weer klinkt als jaren '30 swing. Erg leuk album!

Het catchy piano riedeltje van [And When Your Sun Goes Down You'll Know] is verslavend leuk.

Valt dit dan te vergelijken met the Yeah Yeah Yeahs uit de beginjaren?

Totaal niet.

geweldig vervolg op the light...jammer dat dit waarschijnlijk zijn laatste plaat is. 4*

Whitey is een artiest die een en al mysterie is. Zijn gezicht is niet erg vaak gespot, concerten worden in donkere zalen gegeven en hij heeft nog maar één keer een interview afgegeven.
Met deze gedachte in mijn achterhoofd ging ik dan ook dit album beluisteren, en waar ik mysterieuze rockmuziek met onheilspellende electronische beats verwachtte, kreeg ik precies het tegenovergestelde.

Dit album valt echt niet in een hokje te proppen. Waar de eerste twee nummers elektronisch zijn, is Count Those Freaks een antiek aandoend nummertje die wel lijkt alsof hij in de jaren dertig is opgenomen. De afsluiter is een wat jazzy aandoend nummertje, maar het middenstuk is gewoon kwaliteitspop.
Hoe zou je dit omschrijven? Jarendertig-elektronischepop-jazz-rock?

Één ding hebben alle nummers gemeen. Ze zijn ongelooflijk, ongelooflijk, maar dan ook echt ongelooflijk catchy. Ieder nummer barst van de vrolijkheid, goed in elkaar stekende melodietjes met een vleugje elektronica en een heerlijke baslijn.
Neem I Had A Wonderful Night (It Just Wasn't This One). Alleen al naar dat baslijntje zou ik al uren kunnen luisteren. Tel daarbij op het stuwende drumritme en de heerlijke xylofoontjes en ik ben ongelooflijk vrolijk.
Ook heeft deze mysterieuze Whitey een heerlijke stem die lekker in het gehoor ligt.

Maar waar sommige nummers alleen gewoon catchy zijn, zijn andere nummers echt van grote klasse.
Bij The Genius Of The Crowd heeft Whitey erg goed naar Radiohead geluisterd, en dan vooral naar Fitter, Happier. En dat is een compliment.
Ook hier hoor ik verbittering in een met computer vervormde stem. Fitter Happier pt. 2?
Send Out The Clowns is een geflipt stukje muziek, waar zelfs een kermisorgel (?) aan de pas komt. En toch klinkt het fantastisch.
Dinosaur is een even geflipte opener met een geweldige melodie en idem dito voor het drumwerk. Één van de beste dansvloernummers die ik kan bedenken.

Het enige minpunt dat ik zou kunnen bedenken is het gebrek aan diepgang. Maar daar is ook niks mee, dit album maakt gewoon erg vrolijk.
Al deze dingen bij elkaar opgeteld kom ik tot een ruime 4,5* uit, met nog kans op verhoging. Één van de beste releases van 2010.

Zeldzaam geniale muzikant die al jaren het onderspit delft in release- en rechtenruzies met de foute labels in de muziekindustrie. Helaas is zijn materiaal dus vrij slecht voorhanden en als je z'n facebookpagina af en toe leest begrijp je dat je 'm niet echt een plezier doet door tracks of albums te kopen via iTunes, laat staan met Spotify. Sterker nog, hij heeft liever dat je ze illegaal download dan Apple en Spotify er rijk mee maakt. Gelukkig komt ie binnenkort met een goed alternatief: hij gaat al z'n materiaal (oud en nieuw) releasen op Bandcamp.

En wat dit album betreft: lees de recensie hieronder van hoi123. In tegenstelling tot de accountnaam snijdt de recensie wel hout ; )

Gelukkig heb je ongelijk en komt er – hopelijk binnenkort – heel veel nieuw materiaal uit op Bandcamp. Check z'n Whitey op Facebook.

**


** update!!
vanaf 23 maart is alles van Whitey op Bandcamp beschikbaar:

Whitey | Facebook

En het is geweldig zoals altijd!