menu

Susanne Sundfør - The Brothel (2010)

mijn stem
3,91 (68)
68 stemmen

Noorwegen
Pop / Electronic
Label: Your Favourite Music

  1. The Brothel (6:15)
  2. Lilith (3:35)
  3. Black Widow (3:16)
  4. It's All Gone Tomorrow (6:07)
  5. Knight of Noir (5:02)
  6. Turkish Delight (4:48)
  7. As I Walked Out One Evening (3:18)
  8. O Master (4:21)
  9. Lullaby (4:48)
  10. Father Father (3:22)
totale tijdsduur: 44:52
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
4,0
Heel even dacht ik bij titeltrack The Brothel aan Sia die een soortgelijke stem heeft.
Al bij Lilith werd dat wat naar achteren gedrukt en niet eens omdat ik die stem anders vond, maar mijn aandacht werd even flink een andere kant op getrokken bij dat nummer: wat een spuuglelijke synths komen hier als donderslag bij heldere hemel aanzetten zeg. En toch, hoe lelijk ook, het nummer weet me in een stevige houdgreep te krijgen. Verwonderd luister ik naar wat hier voorgeschoteld wordt. Het is net als met echte donderslagen en de daarop volgende lichtflitsen: je weet dat het gevaarlijk kan zijn en toch wil en moet je er naar kijken.
Het gaat eigenlijk voor het hele album op. Neem een nummer als Black Widow ; aERo in wonderland, lopend in een Tim Burton-decor, zich afvragend of dit nu een sprookje is dat een zeer naar einde gaat krijgen of waar het 'ze leefden nog lang en gelukkig' uitgesproken kan worden.
Sprookjes kunnen vluchtig zijn: It's All Gone Tomorrow wanneer je je ogen weer opent uit een diepe slaap. De strijkers klinken gevaarlijk en dreigend en daarover dan ook nog eens de electronica die dat sfeertje zeker niet afzwakken. Qua zang verkeren we hier in de hoek waar dames als Soap&Skin of Bat for Lashes zich ook begeven.
Een titel als Knight of Noir doet al vermoeden dat dit wel eens majestueus en donker kan gaan worden en dat doet het ook. Als een dark lord schrijdt Susanne Sundfør voort: voornaam en met opgeheven hoofd, haast arrogant, maar wel heel erg mooi met een vet uitroepteken erachter.
Turkish Delight is zoet met een bitter bijsmaakje en dat maakt het een bite om niet snel te vergeten. Dapper zingt de noorse zich door een uiterst grillig muzikaal landschap heen. Zoetgevooisde violen omfloerst door een tegendraads electronisch klanktapijt. Niet alledaags, lastig te doorgronden en tegelijkertijd toch makkelijk in het gehoor.
As I Walked Out One Evening klinkt als verse dauwdruppels vallend op de blaadjes tijdens een nog prille lenteochtend. Hier overigens geen zang om dit serene tafereeltje te onderbreken.
Op O Master begeleidt Sundfør zich op piano dat meer sfeer krijgt in de vorm van toegevoegde lichte, ijle klanken die op hun beurt weer ruw onderbroken worden door zwaar geroffel die Sundfør niet van de wijs weten te brengen. Ze zingt zo dapper voort..... sterker: aan het einde geeft ze haar stem gewoon nog even een flinke zwieper de hoogte in.
Een Lullaby hoort te beginnen met 'hush my baby' en dat doet het dan ook. Toch weet ik niet of kleine kinderen hier nu zo rustig van worden. Jazeker: het is zeker sferisch in het begin, maar wel met een dreigende ondertoon die halverwege het nummer een soort Röyksopp-behandeling krijgt (het zal hem wel in het Noorse zitten). Het nummer werkt haast hypnotiserend en dwingt mij om er naar te blijven luisteren.
Father Father is een dromerige afsluiter. Lichtjes tolt mijn hoofd alsof de bubbeltjes van de champagne nog hun werk doen, maar nee, het is de instrumentatie van dit nummer. Qua zang heeft het iets heel vrooms.

Nog niet eerder had ik van Susanne Sundfør gehoord, maar dit album wist me zeer aangenaam te verrassen. Het werkt vervreemdend en slingert mijn gevoelens alle kanten op. Niet makkelijk en toch ook weer goed te doen.
Heel bijzonder...........

avatar van archangel9
4,0
Zowel Susanne Sundfør als eaRo schrijven poëzie.

avatar van aERodynamIC
4,0
archangel9 schreef:
Zowel Susanne Sundfør als eaRo schrijven poëzie.

En overdrijven is ook een kunst

avatar van aERodynamIC
4,0
Aanvankelijk dacht ik dat dit typisch een 'nachtalbum' zou zijn, maar nu ik het op klaarlichte dag draai boet het totaal niet aan kracht in.
Wat een bijzonder album is dit! Hier kunnen veel users nog een hoop plezier aan beleven als ze hier tenminste niet aan voorbijgaan.

Bekijk de video van de titeltrack en ga er van uit dat er nog meer van dit moois op dit album staat.
Door deze hartstochtelijke, levendige stem moeten meer mensen zich kunnen laten veroveren.

Misschien leuk om te weten is dat dit album is geproduceerd door Lars Horntveth (Jaga Jazzist, The National Bank) die ook veel instrumenten speelt op The Brothel en Morten Qvenild (The National Bank, In The Country, Susannah & The Magical Orchestra), Gard Nilssen (Puma, Bushman's Revenge) plus Martin Horntveth (Jaga Jazzist, The National Bank, KILLL) behoren tot de andere muzikanten die hun bijdrage leveren.

avatar van Chameleon Day
4,0
Een erg mooie, spannende plaat met veel sfeerwisselingen. Verdient veel meer aandacht.

Na twee luisterbeurten: 4*

avatar van barrett
3,5
Deze dame doet me ergens denken aan Florence and the Machine aloewel zij dan meer electronica in haar muziek verwerkt.

avatar van Tha)Sven
5,0
Dat titelnummer is echt geweldig zeg.

avatar van Mjuman
Dat is meer mellow dan Sia - feel good voor 's avonds, wegmijmeren met een goed glas rood - tevens melancholieker dan Sia, in ieder geval de laatste.

Sia lijkt nu wat meer airplay te krijgen en bijv. ook opgepikt te worden door een major als Q-music - helaas werkt dan weer ook de ander kant uit.

Dit is mooi en melancholiek.

avatar van Chameleon Day
4,0
Overigens vreemd dat dit abum zo weinig stemmen heeft. Het is een mooi album met sterke melodieën. Daar moet op MuMe toch een veel groter publiek voor te porren zijn. Jammer.

avatar van aERodynamIC
4,0
Jij doet in elk geval je best dit weer onder de aandacht te krijgen

avatar van Mjuman
Zoiets gaat meestal mooier in een combi. Dit net weer gedraaid, na Tiny Vipers en dat gaat - mij tenminste - een beetje vervelen; net te weinig reuring. Hier gebeurt meer; ik vind mevrouwen met gitaren en minimale begeleiding - meneren ook (for that matter) - al snel iets zeurderigs krijgen.

En da's hier niet het geval. Sia vind ik dan toch een tikje minder.

avatar van Chameleon Day
4,0
En hoewel het album aan de poppy kant is, zijn de arrangementen nooit gemakzuchtig. De nummers hebben vaak een scherp, rafelig randje. Dat zorgt ervoor dat de verveling geen kans krijgt om toe te slaan.

(Zo nu eens zien of er meer stemmen gaan komen; heb mijn best weer gedaan. )

avatar van beruk
4,0
Ijzersterke liedjes, haar stem geeft me echter naar kippevel vanwege haar tremolo... sorry.

avatar van mjvanderels
4,0
Kan niet anders dan mij aansluiten bij de vele 4 sterren die al gegeven zijn. Kwam bij toeval deze cd tegen toen die opstond in mijn lokale muziekwinkel, en heb denk ik een goede 10 minuten geintrigeerd staan luisteren. Na een aantal luisterbeurten blijft hetzelfde gevoel staan, namelijk fascinatie dat het zulke wisselende gevoelens opwekt. Had een aantal momenten het idee dat ik het gewoon lelijke muziek vond & geirriteerd raakte door de manier van zingen, terwijl diezelfde gevoelens alweer 10 seconden later omsloegen in bewondering. Eigenzinnig en sprookjesachtig, wekt bij mij ook gevoelens op aan een donker bebost winterlandschap.

Vind het een heel apart album (in a good way), waarbij ik nog de melodielijn van de strijkers in "Turkish Delight" een bijzonder eervolle vermelding wil geven, was daar direct het meest van onder de indruk.

avatar van muziekobsessie
3,5
voor mijn doen iets te veel electronica maar oh wat is knight of noir een prachtig nummer zeg. Meestelijke koortjes komen voorbij!!

avatar van o0.
5,0
o0.
aERodynamIC schreef:
(quote)

En overdrijven is ook een kunst


complimenten zijn er om ontvangen te worden earo

geweldige muziek dit!

avatar van aERodynamIC
4,0
Sundfør mag ze in ontvangst nemen, niet ik

Nog steeds een boeiende cd trouwens.....

avatar van Madjack71
3,5
Via via de naam van Susanne tegen gekomen en eens uitgepluisd of het ook iets voor mij kon zijn. Gezien het gegeven dat Scandinavie en Noorwegen in het specifiek ons al vele mooie meisjes met een gitaar en/of piano heeft geschonken...denk aan bijv. Ane Brun, had ik er wel wat vertrouwen in. De hoes is i.i.g. al een mooie binnenkomer. Voor mij nog niet zo tergend mooi zoals Brun dat wel kan doen, maar het weet mij wel te boeien.

avatar van venderkets
5,0
Voor mij met gemak beste album van de laatste 5 jaar. Weergaloos van begin tot eind. Sommige nummers nog bij de 30e keer luisteren kippenvel.

avatar van Shinobi
3,5
Dit is toch wel een groot verschil met haar debuutalbum vanwege de vele elektronische geluiden die hier te horen zijn. Desondanks klinkt het best lekker en is het zeker van toegevoegde waarde te noemen.

Dikke 3,5 sterren.

avatar van Fathead
4,0
Met haar nieuwste plaat in de rotatielijst ben ik maar eens begonnen met deze. En het bevalt me zeer goed. Met name de opener is ongelooflijk mooi. Ik moet op een of andere manier aan Wende Snijders denken bij deze plaat, maar dan een veel spannendere versie.

Ik ben nog lang niet uitgeluisterd.

Ozric Spacefolk
Belachelijk mooi, dit.
Ik zal haar vaak draaien, dat weet ik nu al. Knappe artieste, die Susanne.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:07 uur

geplaatst: vandaag om 12:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.