Demians - Mute (2010)

Kijk hier erg naar uit, Building an Empire was een geweldige plaat en een nog mooier debuut.

Mooie hoes, doet mij denken aan Frames van Oceansize.

-Swing of the Airways is als edit op de myspace pagina te horen.

Oef, benieuwd. Ik wacht even tot 'ie helemaal te luisteren is. Staat in m'n top 10 beste platen ooit dat debuut, hopen dat 'ie de verwachtingen inlost.

ik ben benieuwd

Nummer 1 is in ieder geval prachtig..!

Geen lange nummers helaas.

En hij is gelekt.. Hesitation Halt als voorlopig hoogtepunt.

Spannend! Vanavond even zoeken.

Is de kwaliteit wel een beetje te pruimen? Vond de kwaliteit op zijn myspace al tegenvallen, hoop niet dat de productie was.

Nog niet helemaal perfect maar wel stukken beter dan op myspace..

Een stuk zwaarder zeg, totaal ander geluid dan het debuut. Veel instrumenten gebruikt (waarvan een gigantisch deel door Chapel zelf) en dat zorgt voor een zeer interessant en divers album. Wel uniek dat moet ik toegeven, maar tot nu toe doet het me niet zoveel. Typisch zo'n album wat moet groeien.

Off topic bericht verwijderd.

Black over Gold vind ik erg fraai. Voor de rest vind ik het redelijk. Niet heel verheffend allemaal. Maar dat gevoel had ik ook al bij het debuut.

In vergelijking met het debuut klinkt het mij allemaal wat moderner, en ik hoor wat minder progmetalclichés. Het lijkt meer of Monsieur Chapel wat op de newprog-trein wil springen. Voorlopig zeker geen verkeerde indruk.

Toch jammer dat dit hele nostalgische gevoel dat zo sterk bij het debut aanwezig was, hier totaal onbreekt. Hier hoor ik gewoon 9 (sterke) prog nummers. That's it.

Maar begrijp me niet verkeerd, het is duidelijk dat men een nieuwe richting in gegaan is met dit album, en het klinkt ook erg goed.
Of het 't debuut voor mij zal overtreffen? Hoogst waarschijnlijk niet. Al hebben we er in ieder geval wel een nieuw Demians album bij van hoge kwaliteit!

Het debuut verbleekt tot een beetje bij dit kleine feestje. Hier straalt duidelijk meer zelfvertrouwen van af en qua gitaarsound klinkt het een stuk beter. Met een nummer als Tidal worden er grenzen verlegd. Als deze ontwikkeling zich doorzet is er een mooie toekomst voor Demians.

Ik vind het debuut net iets beter, maar deze plaat mag er best zijn. Veel variatie wederom (soms iets teveel), met veel aandacht voor de dynamiek tussen sfeervolle rustige songs en meer heavy passages. De stevige nummers hebben mijn voorkeur. Net als op het eerste album zeuren bepaalde songs te lang door. Ook worden de meeste songs mooi opgebouwd, maar eenmaal op stoom gaan ze niet echt ergens naar toe. Ik mis soms een climax. Blijft een knappe plaat, dat zeker, waarbij de verveling niet snel zal toeslaan. Een song als Tidal doet denken aan Queens Of The Stone Age, terwijl andere songs weer richting Porcupine Tree gaan. Afwisseling troef dus.

Ik heb precies hetzelfde gevoel inderdaad, maar het debuut vond ik ook echt overdonderd.

Wat doe je op een vrij warme dag?
Vooral als je niet zo'n zon-aanbidder bent?

Juist, dan schrijf je 's een recensie.

Het lijdend onderwerp is dit keer Mute van Demians.

Ik weet niet wat u aan de andere kant van deze pen er van vindt, maar over het algemeen levert een Multi-instrumentalist toch vaak wat rauwe muziek af, wat her en der wat rammelt.
Multi-instrumentalist zijn is een gave maar niet iedereen beheerst dat voor de volle 100%.
Virtuoos in vrijwel elke instrument maar nooit echt uitblinkend in één specifiek instrument.
Zoiets van 'als ik maar overal wat van kan, dan klinkt het wel'.
Dat dat niet altijd het geval is, is misschien wel bekend al vond ik Building an Empire een prima plaat!
Het had het nadeel dat in hetzelfde jaar, 2008, ook het debuut van Amaseffer uitkwam anders was het voor mij toch het debuut van het jaar geworden. Ook hier, rauw met een bot randje maar de nummers zaten goed in elkaar, ondanks dat ik tekstueel de schijfje niet altijd sterk vond.

Maar Building was succesvol, hoopgevend. Bewijs dat Nicolas Chapel, de muzikale brein achter Demians, het mooi voor elkaar had.
Op Building kon hij doen en laten wat hij wou, hij was toch alleen.
Vanwege de afgelopen tour, had hij toch behoefte aan versterking.
Op de bühne vier instrumenten bespelen, is ook zo wat.
Dan zou je haast gaan denken dat Nicolas de nieuwe cd ook met zo'n band zou opnemen.
Niet dus, de nieuwe cd Mute is wederom een solo project geworden, dus alle instrumenten zijn door Chapel zelf bespeeld en uiteraard ook ingezongen.

Why change a winning team?

Mute dus, gezegend met een naar mijn mening oerlelijke hoes, uitgekomen op 28 Juni in Europa en ietsjes later in de VS.
Vergelijkings materiaal zou bijvoorbeeld Dredg kunnen zijn, of een Karnivool.
Lekker dreigend met een goede opbouw. De nummers die volgen zijn gevarieerd al heb ik soms het 'net niet' gevoel. Soms wacht je op een moment van YES, nu komt het!
Maar net zo vaak gebeurt er dan niet veel meer dan wat je hoort. Wat dat betreft vond ik Building an Empire toch wat beter. Wat opvalt zijn de vele oer-metal/rock geluiden die ik hoor, het is wat zwaarder, wat logger dan het debuut. Sterker nog, er zijn momenten dat het muzikaal wat neigt naar Doom-metal.
Al met al is Mute een afwisselende cd geworden die zich niet geheel onderscheid van Building an Empire, maar siert het Chapel dat hij door te kiezen voor een andere geluid niet terug is gevallen op het wat meer prog geluid van het debuut.

Toch is het eigenlijk wel jammer dat Chapel alles alleen heeft gedaan. Vooral op het tekstueel gebied had hij toch wat meer kunnen winnen.
Aanraders op deze cd zijn de openingstrack Swing of the Airwaves, Porcelain, de ietwat punkachtige Tidal, het logge Hesitation Waltz en het afsluitende Falling from the Sun.

Kortom, een goede opvolger maar het wachten is toch op de oh zo belangrijke derde cd.
Dan kunnen we pas zeggen of Chapel een blijvertje is of eentje van de zovelen.

Feel Alive is echt een inspiratiekiller van formaat. Het lijkt wel de Smashing Pumpkins, niet gedacht dat Chapel met zoiets aan zou komen zetten.

Vond hem onwijs op ashes dIVIDE lijken.

helaas vind ik de 1ste plaat van deze Fransman beter.

Al bij al degelijke plaat met lekkers als 'Swing of the Airwaves' en 'Black over Gold'. Tijd om het debuut maar eens te gaan ontdekken!

3 sterren

Het laatste nummer is bovendien ook een aanrader als je van melancholie houdt!

Helaas niet zo goed als Building an Empire.

Ik vind het niet slecht, maar ben er ook niet erg kapot van.

Misschien gaat het kwartje ooit nog eens vallen.

Porcelain daarentegen is wel erg mooi (doet een beetje aan Oceansize denken).