The Afghan Whigs - Black Love (1996)

Gentlemen en Black Love zijn toch wel de beste Whigs platen. Als je die kunt waarderen zal Dulli's werk met The Twilight Singers je ook zeker bevallen. Alleen het slappe coveralbum She loves You kun je rustig laten liggen. De rest is goed tot briljant
Dulli = held

Vandaag aangeschaft! Heb gentlemen en congregation van deze mannen en door de goede commentaren hier ook deze maar blind gekocht Going to town en Honkey's ladder zijn de enige nummers die ik ken op dit schijfje.

Fuck dit is goed

en nu met wat meer diepgang...
Na gentlemen dacht ik niet dat ik ooit nog een plaat beter ging vinden dan die van de Whigs maar na 1 luisterbeurt vind ik dit al ongelofelijk sterk, iets wat ik bij Gentlemen minder had. die gaf pas na een paar draaibeurten zijn schoonheid prijs. kon hem ook perfect in 1 ruk uitluisteren zonder te denken dat er mindere nummers tussen zaten, integendeel, hoogtepunt na hoogtepunt hoorde ik voorbijkomen! Nog eens afspelen met koptelefoon maar nu al een 4*

Faded ..........

Hoewel Gentlemen mijn meest geliefkoosd(e) Whigs-nummers bevat, vind ik Black Love in zijn geheel nog net dat klein tikkeltje sterker - vooral in het tweede gedeelte van de plaat.

Met zaken als dat funkgitaartje in Blame etc., het losgeslagen orgeltje in Bulletproof en het subtiele pianowerk in Faded bewijzen The Afghan Whigs nog maar eens dat ze zoveel meer zijn dan het gemiddelde grungebandje. De intensiteit die je hoort op dit album is bijna niet te evenaren, zo blijft dit aan je ribben kleven...
Een langerekt hoogtepunt werkelijk: met de dubbele inkomer Crime Scene Part One en My Enemy is het meteen heerlijk binnenkomen in de donkere, rauwe, zweterige, beklijvende, gekwelde wereld van dit album en de plaat zakt niet in tot en met de klap op de vuurpijl Faded (die het kwartje definitief in het voordeel van Black Love doet kantelen).

Maar al dat vergelijken met Gentlemen is eigenlijk oneerlijk, want het zijn gewoon twee monsterlijk goeie platen die ook vandaag nog fris en origineel klinken. Horen thuis in de collectie van elke muziekliefhebber!

Als je hun drie laatste platen naast elkaar legt behoren ze wat mij betreft gewoon tot een van de allerbeste bands ooit. Vergeet de grote namen uit de jaren 90 maar, dit is de band die er toe doet.

4 laatste platen! Congregation wordt onterecht onderschat
Maar over deze Black Love heb je gelijk, als album vind ik hem consistenter dan Gentlemen omdat de 2de helft hier nog sterker is! Going to town tot Faded is gewoon af ! De Die-hards zullen blijven dwepen met Gentlemen die gekender en uiteraard ook fenomenaal goed is maar zowel de voorloper (congregation) als de opvolger van gentlemen, deze black love dus, hebben de laatste maanden enorme sprongen vooruit gemaakt bij mij. Moet enkel nog 1965 aanschaffen om aan de heilge 4 te komen van de Whigs

Grote pre van Gentlemen en Congregation is het fenomenale drumwerk van Steve Earle, dat maakt deze Black Love iets toegankelijker, maar ook meer doorsnee, de enige reden ook dat ik deze niet de volle 5* toebedeel.... fijne plaat nochthans.... laat daar geen twijfel over bestaan....

Ik vond Gentlemen hun beste, waarschijnlijk omdat ik in 1993 deze plaat kapot gespeeld heb en mijn leven toen min of meer een weerspiegeling was van wat Dulli zong (behalve de drugs dan).

De laatste weken heb ik deze Black Love "herontdekt". Nu vind ik hem beter dan "gentlemen". Waar Gentlemen waanzinnige uitschieters heeft en enkele mindere momenten is deze Black Love van een constant hoog niveau.

Ik begrijp het enthousiasme voor deze plaat niet. Gentlemen is oneindig veel scherper, gemener, beter, zowel op muzikaal als op tekstueel vlak. Op Black Love zoeken The Whigs te vaak de stadiongrandeur op, wat resulteert in het brullerige bombast van Summer's Kiss en de Bon Jovi-draak Faded. Ik ben blij dat het recente 'Do to the beast' weer aansluit bij het Gentlemen-geluid.

De wannabe rock poedels van Bon Jovi zouden zo een schitterend nummer niet eens kunnen maken

Ik vind deze juist zo goed omdat ie net als Gentleman harde songs heeft maar ook die typische zachte Afghan Whigs sound op Step into the Light, double day & Night by Candlelight.
Ik ben blij dat ze hier wat variatie op hun geluid hebben gebracht, het orgeltje in bulletproof, funky gitaren en een door merg en been snijdende ballad genaamd faded

Het stadiongeluid hoor ik hier ook niet echt op. Ze klinken ietsje anders, soulvoller maar ze doen me zeker niet denken aan stadionbands

Gentlemen is niks bij Congregation, en die laatste mag nog niet eens de veters van Black Love strikken.

Een album dat veters strikt...

Het moet niet gekker worden.

Het concert van de Whigs afgelopen dinsdag in de Melkweg werd afgesloten met de mooiste afsluiter Aller Tijden en dat is Faded.
Ik was erbij, en m'n ruggegraat is nog aan het bijkomen van alle rillingen die er overheen hebben gelopen. Thank you Greg.

Tegenwoordig gooien ze Faded vaak in de mix met 110th Street (zie hier), erg mooi. Deden ze ook in Brugge onlangs. Altijd wel fijn resultaat vind ik die combo's met klassiekers, andere waren I Am Fire met Tusk en Lost In The Woods met Getting Better.

Heerlijke afsluiter idd!

Tijd om boete te doen.

Ach, misdaden geven de wereld dat extra beetje kleur.

En dan mag je met de botte bijl tekeer gaan?

Zolang hij het enkeltje richting Siberië aanvaardt wil ik het nog door de vingers zien ja.

Hele fijne plaat die me na een paar luisterbeurten gegrepen. Ik vind de zang van Dulli bij vlagen wel zwak. Dit album is een stuk toegankelijker dan Gentleman. Of ik deze beter blijf vinden dan Gentleman zullen we over enkele jaren weten.

Gentlemen*

Het album uit '93 handelt niet enkel over Dulli mijn beste. Hij spreekt over wij mannen en de achter zoetgevooisde glimlachen verpakte klootzakken die we zijn.

She wants love, and I just want to ......
Ach, wij mannen begrijpen wat Greg zingt.

Ik heb de omgekeerde situatie nochtans ook meegemaakt.

Greg zingt als iemand met een flinke kater, vanwege drank of vanwege vrouwen.

Zingt Greg wat begrijpen mannen wij, ach?
Klinkt als een hoogstaande Obelix uitspraak.

Is de 20th anniversary edition ook in Nederland verkrijgbaar? Iemand?

Ik begrijp de vraag niet goed. Je kan toch gewoon bestellen op het beruchte wereldwijde web?

Ja maar niet op Europese sites. Althans, ik kan het niet vinden. En aangezien het pakket niet door de brievenbus past bestel ik het liever niet op bijv. cdwow Franck Maudit

Is dit geen Europese site? Klikkerdeklik

Al lost mijn link uiteraard het brievenbusprobleem niet op

oh ja, natuurlijk! Thanks Franck Maudit . Het zal niet de eerste keer zijn dat ik douanekosten moet betalen bij ontvangst van een pakket van buiten europa.. maar dit is (nog) europa idd.

Is see what you did there

Helemaal met je eens. Dulli zingt hier met de regelmaat van de klok onvast en vals! Jammer, want instrumentaal is deze plaat verder prima in orde. Gentlemen en Do the Beast zijn óók mijn favorieten.