Snowing - Fuck Your Emotional Bullshit (2009)

Ik vond hier in het begin ook vrijwel niks aan.
De zang was voor mij ook een ferme domper op de feestvreugde.
Na een tijdje word je het wel een beetje gewend.
Als grote fan van Jeff Mangum zou ik het nog een paar luisterbeurten geven.
Want die kan er ook wat van.

Weet je wat?
Ik doe er zelf nog een halfje bij.

Deze zanger doet me eigenlijk meer aan de zanger van Andrew Jackson Jihad denken (luister en vergelijk, erg leuk bandje trouwens ) dan aan een screamozanger. Ja goed, af en toe schreeuwt hij een beetje, wat dan ook gelijk verreweg de sterkste momenten zijn, af en toe zelfs vrij goed, maar doorgaans vind ik er nog niet al teveel aan. Het gitaarspel is overigens inderdaad origineel en op zijn minst aardig, maar het weet deze EP niet te redden. Niet vreselijk, maar zo geweldig als enkelen het hierboven het vinden vind ik het niet. Doe mij maar de door merg en been gaande schreeuwen vol wanhoop of woede van mijn favoriete screamobands Overigens vind ik hem al wel beter dan eerst, dus wie weet wordt het nog wel wat. Minor Threat vond ik eerst ook niets en kan ik inmiddels zeer goed hebben.

Inderdaad, sommige stukjes zijn erg goed en complimenten voor de gitaarsound verder. Toch blijft het een EP die niet al teveel indruk op me maakt wat nog altijd vooral met de vocalen te maken heeft, al heeft ook de zanger zo zijn momenten (het laatste stuk van Important Thing bijvoorbeeld ). Toch best leuk dus, maar de genialiteit die sommigen van jullie erin schijnen te horen heb ik er nog niet uit gehaald. Derhalve begin ik met 3*.

Jaja, er gaat gewoon een halfje op dit werkej hoor! Helemaal geweldig, een bonk energie en enkele prachtige gitaarmelodieen. Vooral het gebeuk op het einde van Methuselah Rookie Card is zalig. Dikke middelvinger naar de wereld en beuken maar!

Nielsie jongen, met je verlaging doe je deze EP echt te kort hoor!

Ik heb deze laatst - voor de zoveelste keer - herbeluisterd. Ik vind de EP niet 'slecht', vooral instrumentaal is het prima te pruimen (al doet ook dat gedeelte me vrij weinig om de één of andere manier). De zang blijf ik prut vinden en dat zal vermoedelijk niet veranderen. Geen EP waar ik me aan erger, wel één die telkens volledig langs me heen gaat. 3* is dan nét te veel.

Vette EP, waar ik gemakkelijk 3,5* of 4* aan kwijt kan. Het had een aantal draaibeurten nodig, maar de muziek lijkt mij uiteindelijk heel erg te liggen. Alleen heb ik niet het gevoel dat het 'af' is, terwijl ik dat bij veel EP's juist wel heb. Hier mis ik het echter.

Goh, nog een aantal keren draaien dus en die full-length van Snowing eens opzoeken.

Toch maar die vier sterren he? Op naar de 4,5.

Ja, want de tracks zijn echt sterk, in een genre waarbij ik door vooroordelen ver van weg wou blijven. Alleen mis ik hier het albumgevoel. Maar wie weet groeit het nog.

Deze Ep wordt steeds beter en beter.
Hoewel ik de zang in het begin niks vond, kan ik er nu al veel meer mee.
Het mocht misschien ietsje cleaner gezongen worden en iets meer op de voorgrond komen.
Maar aan de andere kant zou dat misschien af doen aan de overtuiging.
In ieder geval vind ik dit zeker de moeite waard en zoals eerder gezegd is het gitaar- en drumwerk prima.
De korte tijdsduur is trouwens zo slecht nog niet. Een volledig album van dit zou me waarschijnlijk te veel worden en er is niks mis met een 12-minuten-durende adrenaline rush.

Iemand die nog vergelijkbare groepjes kent?
Cap 'n Jazz ken ik al.

Hier de gehele EP op youtube.

Tsja, dit is toch een enorme teleurstelling. Ik verwachte een geweldig interessante ep, helaas volg ik Niels zijn voorbeeld. De zang is echt onprettig, instrumentaal wel goed, maar echt geen genialiteit. Helaas. Stomme emo pubers.

Nee, ook in de zang zit veel meer dan emo gepeupel.

En hij blijft maar groeien.
Ik kom van 2,5 denk ik.
Zeer moeilijk om favoriete tracks aan te duiden.

Ik luister hem nog altijd driemaal per dag, voor de maaltijd. Het blijven gewoon vijf knettergekke, stuiterende emo-uitspattingen die gewoon smeken om meegebruld te worden.

Sterk plaatje. Vooral de laatste twee nummers zijn erg sterk. Vind de EP ook beter dan 't album.

Dit is eigenlijk gewoon keihard een emo-klassieker. Een kleine dertien minuten energieke ellende, zonder melodramatisch te worden. Deze 'nieuwe' versie van Pump Fake is trouwens ook fantastisch (uit 2012). Tevens het laatste dat de band opgenomen heeft. Het laatste concert van Snowing is trouwens ook makkelijk online te bootleggen (de First Unitarian Church), geweldig hoe het publiek elk nummer van begin tot einde meeschreeuwt (ze coveren zelfs Guided By Voices' Game of Pricks!).

Thanks for sharing!
Erg leuke versie idd!

Als ik 6 sterren kon geven zou ik dat doen. Weergaloze EP die ik een miljoen keer kan luisteren zonder dat het vervelend wordt