menu

Hooverphonic - The Night Before (2010)

mijn stem
3,24 (86)
86 stemmen

België
Pop
Label: Columbia

  1. Anger Never Dies (3:29)
  2. The Night Before (2:47)
  3. Heartbroken (2:47)
  4. Norwegian Stars (3:09)
  5. More (2:36)
  6. One Two Three (3:00)
  7. George's Café (3:49)
  8. Identical Twin (2:39)
  9. Encoded Love (3:28)
  10. How Can You Sleep (3:50)
  11. Sunday Afternoon (3:25)
  12. Danger Zone (3:07)
  13. Unfinished Sympathy [Orchestra Version] * (3:06)
  14. One Two Three [Live Version Classic 21 Showcase] * (4:54)
  15. The Night Before [Live Version Classic 21 Showcase] * (2:51)
  16. Anger Never Dies [Live Version Classic 21 Showcase] * (3:40)
  17. Harmless Shapes * (3:48)
  18. Norwegian Stars [Original Demo] * (3:00)
  19. Bigger Than Us [Live Version Giel 3FM] * (3:22)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur: 38:06 (1:02:47)
zoeken in:
avatar van CHIEP
CHIEP (crew)
Het album is hier te beluisteren.

avatar van c-moon
Not impressed. Not at all. Jammer!

avatar van ni slecht
de single klingt voor mij als meer van hetzelfde (hij is zeker niet verkeerd, maar toch ietwat weinig vernieuwend vind ik), was de wissel van zangeres dan een gemiste kans?

nuja de trouwe hooverphonic fans zullen misschien opgelucht zijn, en misschien was dit ook wel de bedoeling

ik wil wel benadrukken dat ik alleen nog maar de single gehoord heb

avatar van Premonition
3,5
Anger Never Dies, klinkt als de nieuwe song voor de komende Bond-film. Danger Zone sluit hier mooi op aan.
De single The Night Before is behoorlijk teleurstellend, verkeerde keuze imo niet catchy
De andere nummers zijn nogal inwisselbaar, alleen More en How Can You Sleep steken er boven uit. Hier croont nieuwe zangeres Noemie Wolfs fijn tussen de electric strings en cello door.
Toch beter dan verwacht, gezien de laatste teleurstellende platen. De zangereswissel heeft Hooverphonic goed gedaan.

avatar van sjoersje
2,0
Na het wat flauwe No More Sweet Music vond ik dat Hooverphonic met The President of the LSD Golf Club weer een hele leuke plaat had afgeleverd. Helaas zetten ze de lijn niet door. Met dit album schudden ze de laatste kleine restjes alternativiteit van zich af en zijn ze een relatief saai mainstreambandje geworden. Jammer.

avatar van titan
3,0
titan (crew)
Hooverphonic vind ik één van de leukste bands van de afgelopen 15 jaar. Ik heb al hun reguliere albums in huis en elke nieuwe plaat had de vertrouwde Hooverphonickwaliteit met net weer even wat andere accenten om het voor de liefhebber interessant te houden en herhaling te voorkomen. Dit album zal ik echter niet aanschaffen. Ten eerste omdat het niets nieuws biedt (de liedjes zijn allemaal fletse doordrukjes van eerdere successen) en ten tweede omdat het me allemaal iets te gladjes klinkt. Het lijkt erop dat Geike de band op tijd de rug heeft toegekeerd.

avatar van GrafGantz
Ah, dat verklaart een hoop, ik vond Geike al zo veranderd

2,0
Beluisterd en ik vind er niks aan. Dertien in een dozijn gejank... De elegante sensualiteit van No More Sweet Music is erg ver te zoeken. Niet mijn ding, zonder Geikes stem lukt het niet. Zangeres is ene Noémie Wolfs.

avatar van Flurk
2,5
Een gemiste kans... Na het uitstekende conceptalbum 'The president of the LSD golf club' had ik echt wel meer verwacht.

Dit album begint nochtans goed met de eerste 2 tracks, maar daarna zijn er alleen nog nummers van 13 in een dozijn en lijkt het erop alsof Hooverphonic zichzelf plagieert.

Ik mis ook de warme stem van Geike.

Het is bovendien vreselijk dat de 2 overblijvende bandleden nu ook blijven uithalen naar hun vroegere zangeres, terwijl net hààr stem de kracht was van hun muziek. Ik vrees dat het de verkeerde kant opgaat met deze groep.

2,5
Nooit echt een fan van Hooverphonic geweest. Door het nummer The Night Before altijd op de radio te horen en dit toch wel goed te vinden heb ik dan toch maar eens naar het album geluisterd. Ik dacht met een nieuwe zangeres mss dat ik het dan wel beter vond. Ik vind het een goed ambum maar vind het toch niet echt speciaal.

avatar van LeiNemzer
Mn 1e Hooverphonic en ondanks dat het niet beukt dan wel rockt . . . ik luister hem graag. Fijne melodieën, mooie stem.

Nian
Dit is echt wel een zwak album hoor. Hun single The Night Before draaien ze grijs op de radio en ik ben dit nummer echt beu gehoord.
Het hele circus dat Alex Callier rond Hooverphonic heeft opgebouwd naar aanleiding van deze cd was indrukwekkend en uiteindelijk trekt deze cd op niks ... vrij zielig.

avatar van LucM
3,0
De zang van Noémie Wolfs vind ik op zich nauwelijks minder goed dan die van Geike. Niettemin weet het album mij minder te bekoren dan de vorige Hooverphonic-albums omdat hier teveel op veiligheid wordt gespeeld, de songs zijn bij momenten te voorspelbaar en soms ook doorslagjes van eerdere hits. Al mogen de meeste songs op zich waaronder de hitsingle The Night Before er wel zijn, het is toch te betreuren dat Hooverphonic met een nieuwe zangeres ook geen nieuwe richting is ingeslagen.

4,0
Als fan van het eerste uur toch enorm ontgoocheld met dit album. In tegenstelling tot vele anderen vond ik het vorige album wel nog geslaagd en erg sfeervol. Van de eerste maal dat ik "The Night before" op de radio hoorde had ik een slecht voorgevoel voor het album, en helaas is het ook zo. Heel erg jammer. Het klinkt allemaal nogal bij het haar getrokken, wat "typische Hooverphonic sounds" die als gimmick lijken toegevoegd aan middelmatige tot zwakke popsongs.

avatar van Michel_1985
Over kleuren en smaken worden uiteraard niet geoordeeld, maar deze opvallend negatieve commentaren vind ik soms toch wat kort door de bocht. Ben zelf afgestudeerd aan een conservatorium en werk in het muziekonderwijs, dus muziek is een groot deel van mijn leven. Je moet het eens gedaan hebben; vertrekken van het lege blad en een vanuit die positie een klinkend iets produceren waarbij met alle parameters rekening moet worden gehouden. Wat we op dit cd'tje te horen krijgen, zijn prachtige melodieën met daaronder prachtige harmonieën, die dan op hun beurt gegoten worden in een schitterende klankbeleving van strijkers, gitaren en daar waar past een vleugje elektronica. De rol van de pauken vind ik dus echt een vonst in dit album. En de nieuwe zangeres; klasse. De emoties en kleuren die zij bezit, vind ik niet terug bij de Geike. Dit is de tweede cd uit de Lage Landen in mijn collectie die me doen inzien dat hier muziek met een bedoeling gemaakt wordt: Novastar's Almost Bangor is de andere. Conclusie: The Night Before: voor wie houdt van mooie melodieën, mooie akkoordjes en gloedvolle arrangementen.

avatar van c-moon
ni slecht schreef:

nuja de trouwe hooverphonic fans zullen misschien opgelucht zijn, en misschien was dit ook wel de bedoeling


Opgelucht? Ze zouden beledigd moeten zijn!

Die sufgehypte (hier in Vlaanderen toch) zangeres stelt totaal niets voor.... Hoé goed Geike was, wordt nu alleen maar des te duidelijker...

en dan al die slappe dertien in een dozijn liedjes...
Nou, vaarwel, Alex & co... ik haak bij deze volledig af.......

Michel_1985 schreef:
Over kleuren en smaken worden uiteraard niet geoordeeld, maar deze opvallend negatieve commentaren vind ik soms toch wat kort door de bocht. Ben zelf afgestudeerd aan een conservatorium en werk in het muziekonderwijs, dus muziek is een groot deel van mijn leven. Je moet het eens gedaan hebben; vertrekken van het lege blad en een vanuit die positie een klinkend iets produceren waarbij met alle parameters rekening moet worden gehouden. Wat we op dit cd'tje te horen krijgen, zijn prachtige melodieën met daaronder prachtige harmonieën, die dan op hun beurt gegoten worden in een schitterende klankbeleving van strijkers, gitaren en daar waar past een vleugje elektronica. De rol van de pauken vind ik dus echt een vonst in dit album. En de nieuwe zangeres; klasse. De emoties en kleuren die zij bezit, vind ik niet terug bij de Geike. Dit is de tweede cd uit de Lage Landen in mijn collectie die me doen inzien dat hier muziek met een bedoeling gemaakt wordt: Novastar's Almost Bangor is de andere. Conclusie: The Night Before: voor wie houdt van mooie melodieën, mooie akkoordjes en gloedvolle arrangementen.


Niemand ontkent hoe moeilijk het is om goeie muziek te maken, maar dat wil niets zeggen over de kwaliteit van deze plaat. Theoretisch mag het dan nog goed in elkaar zitten, de inhoud is er gewoon niet. Het klinkt geforceerd en ongeïnspireerd. Ik zag ze gisteren nog aan het werk, en het viel me heel sterk op welke de nieuwe nummers waren, en welke de oudere. Seems like they've lost a gift...

avatar van Thomas91
2,5
Allemaal aardige liedjes zoals Hooverphonic ze goed kan maken, maar echt bijzonder wordt het niet eigenlijk. George's Cafe vind ik een positieve uitzondering, fijn nummertje. Het is niet slecht, misschien ook gewoon goed, maar het kan me gewoon niet boeien. Niets verrassends, een beetje een herhalingsoefening met minder materiaal.

De zangeres vind ik overigens wel prima. Het klinkt ook niet zo heel veel anders. Het probleem ligt denk ik ook niet bij haar, maar meer aan de nummers zelf, ik vind haar eigenlijk wel een heel fijne stem hebben.

MindRuler
Ben ik de enige die Anger Never Dies vreselijk irritant vind? Dat refrein.

avatar van CHIEP
CHIEP (crew)
Imho geen echt slecht nummer, maar net iets te "been there, done that" qua geluid en te repetitief.

avatar van EmDee
Ben ik de enige die in Anger Never Dies moet denken aan It Was Easier van Slut?

avatar van rkdev
3,5
Prima album van Hooverphonic, waarbij vooral de 2 Bondachtige nummers (Anger Never Dies, George's Café) eruit springen. Maar ook het titelnummer en Encoded Love zijn sterk. De rest ligt ook lekker in het gehoor, maar is redelijk gelijkwaardig aan elkaar. Dit is het eerste album dat ik van ze beluister, dus kan het niet vergelijken met eerder werk.

avatar van Cabeza Borradora
4,0
Vandaag gelezen in de krant:

'Anger Never Dies' van Hooverphonic is de meest gedraaide single in Italië. Dat blijkt uit de metingen van Nielsen Media Research, die de airplay op Europese radio's per land opmeet. De metingen vonden plaats tussen 22 en 28 april.

Het liedje van de Belgische popgroep Hooverphonic gaat de Italiaanse zangers Luciano Ligabue en Vasco Rossi vooraf. Zij staan met 'Il meglio deve ancora venire' en 'Eh...Gia' op de tweede en derde plaats.
(bron)

Verder volledig eens met Michel_1985, alleen heb ik nog nooit een conservatorium van binnenuit gezien.

avatar van vandermeulen
5,0
Een goed album na keer op keer beluisteren

2,5
LeiNemzer schreef:
Mn 1e Hooverphonic en ondanks dat het niet beukt dan wel rockt . . . ik luister hem graag. Fijne melodieën, mooie stem.

... Dan kunnen de andere albums van Hooverphonic eigenlijk alleen maar een hele aangename verrassing zijn...

avatar van fromthenextworld
4,5
Door dit album ben ik ook geintresseerd geraakt in het oudere werk van deze band. Ik hoor veel verschillen en maar vind het nieuwe werk goed klinken. Noemi een mooie stem. Ze traden een tijdje geleden op bij Giel Beelen en speelden de cover van White lies Bigger than us. Ik was helemaal overdonderd door deze versie en Giel ook!
Hooverphonic heeft er weer een fan bijgekregen!

avatar van swoon
Wat een gruwelijke singles allemaal stuk voor stuk.. Ze zijn al lang niet meer op niveau, maar met hun nieuwe zangeres is het niveau van hun singles toch nog wel een heel stuk omlaag gegaan.. Ook de clips zijn echt hilarisch slecht!!

4,0
De clips zijn heel knap. Ik was in het begin ook niet echt wild van dit album, maar tegenwoordig begin ik het meer en meer te appreciëren. Ook al klinkt het allemaal nogal als een "formule". Natuurlijk is het not done om een (ex-)alternatieve groep die commercieel succes gekregen heeft goed te vinden op dergelijke sites en muziekfora. Maar daar laat ik me al lang niet meer aan vangen

avatar van JoaMuse
4,0
Of het nu komt doordat ze een nieuwe zangeres hebben of niet, Hooverphonic heeft op dit album weinig risico's heeft genomen. Alex Callier besloot op veilig te spelen, en het publiek rustig te laten wennen aan de stem van nieuwe zangeres Noémie Wolfs. Daar is niets mis mee, zolang het maar goede songs oplevert. Maar helaas, op dit album hoor ik geen enkel nummer dat het niveau haalt van Hooverphonic-klassiekers als 'Eden','Sometimes' en 'Mad About You'. Deze plaat haalt zeker een meer dan behoorlijk niveau, maar blijft over het algemeen wat op de vlakte, zonder dieptepunten of uitschieters. 'Norwegian Stars' is wel een hoogtepunt, het is mij dan ook een compleet raadsel waarom dat nummer niet op single is uitgebracht en hier op Musicmeter amper 2 voorkeursstemmen heeft. Ook 'Sunday Afternoon' en de singles 'Anger Never Dies', 'The Night Before' en 'One Two Three' zijn hele goede nummers. Voor de rest klinkt het wel oké, maar ook niet veel meer dan dat. De intro van 'How Can You Sleep' doet me heel erg denken aan 'No Surprises' van Radiohead, maar het plagiaat noemen zou overdreven zijn.

Noémie Wolfs manifesteert zich op dit album als een voortreffelijke zangeres, maar kan toch net niet tippen aan haar voorgangster Geike Arnaert (wat absoluut geen schande is). Wolfs' stembereik is minder groot, maar ze kan wel gewoon heel mooi zingen.

Al bij al nog wel een goed album, maar volgende keer mag het wat meer zijn.

avatar van Darkzone
4,5
Vroeger hun debuut-cd helemaal grijs gedraaid, ook de jaren daarna veelvuldig opgezet. Om de een of andere reden hun andere albums nooit beluisterd, hooguit wat losse singles/tracks/remixen.

Tot ik afgelopen zaterdag tijdens een aflevering van Entourage ineens 2Wicky hoorde en mijzelf weer naar MuMe sleurde. Door de positieve reacties bij With Orchestra Live deze cd/dvd aangeschaft en via de dvd duur heel wat mooie songs van Hooverphonic leren kennen. Jeetje, wat heb ik gemist zeg, de afgelopen 10 jaar!
Vooral de songs van dit album verraste mij.

Alle albums netjes achter elkaar gezet op cd voor in de auto, en zeker dit album viel mij positief op. Heerlijk warm vol geluid van het orkest. Dan snap ik meteen ook de verhoudingsgewijs lage score niet bij dit album. Het geeft mij een zwoele zomeravond gevoel van.

Ze hadden alleen voor de hoes een leukere pose voor Noémie mogen gebruiken (net als voor With Orchrstra (Live).

avatar van Darkzone
4,5
Op 7 januari komt dit album opnieuw uit op vinyl, bij Music On Vinyl. Voor 15 euro besteld bij Bol. Om de koude wintermaanden op te warmen.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:00 uur

geplaatst: vandaag om 14:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.