menu

Cephalic Carnage - Anomalies (2005)

mijn stem
3,60 (21)
21 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Relapse

  1. Scientific Remote Viewing (2:19)

    met Travis Ryan

  2. Wraith (2:50)
  3. Counting the Days (3:54)
  4. The Will Or the Way (2:11)
  5. Piecemaker (5:35)
  6. Enviovore (3:01)
  7. Dying Will Be the Death of Me (4:42)

    met Dave Otero

  8. Inside Is Out (3:54)
  9. Sleep Race (2:45)

    met Corporate Death

  10. Kill for Weed (2:18)
  11. Litany of Failure (2:25)
  12. Ontogeny of Behavior (9:50)

    met Brian Hegman

totale tijdsduur: 45:44
zoeken in:
avatar van Hemdale
4,5
Geweldig nieuw album van Cephalic Carnage. Veel variatie, van brute death metal en grindcore tot gewoon lekker rustig akoestische gitaar stukken met gezang, dit is niet altijd positief maar zoals deze cd inelkaar zit is meesterlijk.

Dit is gewoon bruuthard. Maar inderdaad toch anders dan hun vorige cd's.Er zijn zelfs wat "emo" passages te vinden. al met al toch wel een gedurfd album.

4,5
Veel te zot gitaarwerk moet ik zeggen wat jij normaal gezien niet bij een grindcore groep verwacht. Maar ik ben benieuwd of dat ze technisch live spelen.

avatar van Aghora
4,5
Deze plaat vind ik tot nu toe hun beste werk. Het begin knalt er lekker hard in met een paar brute nummers waar vooral het heerlijke drumwerk opvalt en er niet op tempowisselingen wordt bezuinigd. Dan valt er opeens een rust en wordt de snelheid ingewisseld voor lekker lome stoner in "Piecemaker", misschien wel mijn favoriete nummer. Het tekent de variatie van deze plaat. Met "Dying Will Be the Death of Me"(mooie titel ) gaan ze zelfs aan de metalcore inclusief cleane vocals en gitaarsolo. Eigenlijk een beetje als parodie bedoeld, maar klinkt nog verrassend goed ook. Die vloedgolf van verschillende stijlen eindigt dan uiteindelijk met een langerekt sfeernummer wat zo op een album van een band als Isis of Cult of Luna had kunnen staan.

avatar van laboomzaa
3,5
3,5**

Lekker voor momenten...meer kan ik er eigenlijk over zeggen!! Dit is voor mij een plaatje wat bij een gemoedstoestand/gevoel hoort....dus som een dikke 4,5 en dan weer een 2....vaag geleuter eigenlijk niet?!

avatar van Edwynn
Uitstekend materiaal van deze klasseband. Grind is de basis, maar wordt overgoten met heerlijke andere sausjes en wordt nergens fragmentarisch. Soms heel druk soms ook heerlijk lomp en recht voor zijn raap. Ik ben er nog niet uit of deze beter is dan opvolger Xenosapien, waar ik de band van ken. Maar enthousiast wordt ik er wel van.

avatar van trebremmit
3,5
Eerste keer luisteren vond ik er weinig aan, maar nu voor de tweede keer bevalt ie al een stuk beter, het ligt aan je gemoedstoestand denk ik. Goeie plaat dat zeker, zit goed inelkaar en wordt nergens saai.

avatar van Sir Spamalot
3,0
Ja mensen, ik heb deze voor de eerste maal beluisterd ... en er staat hier een glas water met een aspirine in, echt waar zonder zever. Heftig, zeer heftig maar ... enorm vermoeiend alweer. Het is nog maar een eerste indruk.

avatar van Sir Spamalot
3,0
Als ik diverse websites mag geloven, dan is dit Technical Grind / Death Metal. What’s in a name? Dit is de nieuwe bijdrage van collega Aghora in onze topic Het Metal Album van de Week en na de eerste luisterbeurt hield ik mijn hart vast want hij ging weglopen.
Wat is dit hevig, heftig, vettig en prettig maar bovenal een betonnen muur van geluid. Deze heeft zijn tijd weer nodig gehad en soms denk ik dat ik gek word, want tot voor vorig jaar ging ik dit nooit beluisteren maar ik draai rapper bij dan gedacht, ook dankzij onze topic en zijn diverse inzendingen. De tragere en uptempo stukken vind ik goed, de blastbeat-gedeelten zullen nooit mijn ding worden, vrees ik. Dit is loeiend hard alweer.
De stem lijkt soms uit de diepste hellekrocht te zijn getrokken maar ik vind het wel ok, zolang er niet geschreeuwd wordt. Geen album om uit te halen als er bezoek is, misschien als de schoonmoeder daar is, maar wel om eens keihard door de speakers of in mijn geval hoofdtelefoon te jagen.
Ik ga geen hevige adept worden van deze muziek maar ik kan het wel waarderen. Dying Will Be The Death Of Me is mijn favoriet op dit album: de korte stukken cleane zang temidden van dit brok geweld is verrassend alsook de gitaarsolo’s. Ontogeny of Behavior als laatste en langste nummer begint tamelijk rustig tot aan de vierde minuut en dan breekt de hel weer los. Inside Is Out vind ik de vreemdste eend in deze bijt.

avatar van wizard
2,5
Deze keuze van Aghora in het kader van het Metal Album van de Week was voor mij een hernieuwde kennismaking met Cephalic Carnage. Een jaar terug heb ik Xenosaphien een tijdje op mijn computer gehad, maar die heb ik uiteindelijk weer weggegooid.
Geen goede voorbode voor Anomalies dus, maar ik ben met schone lei begonnen. Nu, een paar luisterbeurten verder kom ik toch tot de conclusie dat het niets gaat worden met deze plaat.
Belangrijkste reden: ik kan deze cd, net als Xenosapien een jaar terug, niet serieus nemen. Ik neem aan dat de bandleden van Cephalic Carnage heel serieus met hun muziek bezig zijn, maar op mij komt het eindresultaat over als een cd die uit een rariteitenkabinet is ontsnapt. Voor mijn gevoel is een veelheid aan stijlen, zowel qua muziek als qua zangstijlen in een blender gegooid, tien keer versneld en is er toen een cd van gebakken. Ik kan er geen chocolade van maken, en als ik de cd beluister blijft er een nare smaak achter: “Kijk ons eens gek doen.”
Het zal wel aan mij liggen, maar door die gedachte neem ik de cd niet serieus. Bovendien houd ik meer van nummers met een kop en een staart, en hier hoor ik meer een opeenvolging van snellere en langzamere fragmentjes met verschillende zang en gekke riffjes, waar toevallig grenzen in aangebracht zijn zodat het losse nummers worden.

Ik vond deze cd een leuke bijdrage aan het Metal Album van de Week-topic omdat de muziek voor mij behoorlijk onalledaags is, maar de cd zelf vind ik een hele zit. Ik denk dan ook niet dat ik Anomalies nog vaak zal draaien.

2.5*

avatar van Cabeza Borradora
wizard schreef:
[...]keuze van Aghora in het kader van het Metal Album van de Week[...]
zie hier

avatar van Kronos
Een beetje het gevoel van wat wizard beschrijft heb ik hier ook. Maar toch vind ik al die herrie wel redelijk genietbaar. Niet een plaat die ik tig keer ga beluisteren om er meer in te horen dan ik nu hoor, maar zo af en toe zet ik hem nog wel eens op. Peacemaker is het toegankelijkste nummer.

avatar van master-rens
3,0
Geen enkel nummer op dit album blijft me echt bij, maar op zich zijn het allemaal prima nummers.
Ze klinken best oké, maar op één of andere manier kan ik dit album toch niet helemaal waarderen. Ik weet niet waar het aan ligt...

bennerd
Wauw, wordt er op het einde van Piecemaker nu een pitchshifter gebruikt op de vocalen?

avatar van Lau1986
3,5
BIj het horen van de naam van deze band dacht ik, dit word niks, maar het tegendeel is waar! Dit is best gaaf! Waar ik had gedacht dat het alleen maar geram zou zijn, is dit behoorlijk afwisselend en ook nog eens goed in het gehoor liggend.

Ik moet wel zeggen dat ik de eerste 4 nummers het beste vind, daarna vind ik het wat inzakken bij het midtempo en het laatste nummer had wat mij betreft niet gehoeven, laat dat soort nummers maar aan andere bands over.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:20 uur

geplaatst: vandaag om 19:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.