menu

Mike Oldfield - Amarok (1990)

mijn stem
3,78 (116)
116 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Virgin

  1. Amarok (1:00:04)
totale tijdsduur: 1:00:04
zoeken in:
avatar van dazzler
4,0
AMAROK 1990

"Health Warning -
This record could be hazardous to the health of cloth-eared nincompoops.
If you suffer from this condition, consult your Doctor immediately".


Mike Oldfield wond er geen doekje om.
Op Amarok keerde hij terug naar de vorm van de oude dagen.
Muziek om de muziek. Amarok is een ode aan de virtuoziteit
van het multi-instrumentale wonderkind Oldfield.

Om het album te promoten kampeerde hij in een iglotentje
en stond de pers te woord met de opmerking dat hij kiespijn kreeg
van de Kylie Minogues van deze wereld. Nochtans had Oldfield met Earth Moving (1989)
zichzelf nogal bezondigd aan goedkope muzak. Maar dat was om Richard Branson te jennen.
Oldfield wou van zijn platencontract af en had dat album heel vlug opgenomen.

Het feit dat hij zelf het album ambachtelijk promootte was ook een statement.
Virgin had Oldfields werk al langer onder de noemer "nice price" gecatalogiseerd.
Amarok was een plaat waarop de muzikant het tegendeel wilde bewijzen.

Amarok is een zelf verzonnen woord dat van zich afbijt.
Het past fonetisch ook wel bij de artiestennaam: Mike Oldfield - Amarok.
En het woord rock zit er in verborgen. Oldfield wilde weer rocken.
Of nog ... Am a Rock ... Oldfield de Onversaagde die zijn eigen koers blijft varen.

Amarok doet ook aan Ommadawn denken.
Niet alleen in titel, maar ook qua hoes ... Oldfield in close up achter een beregende ruit.
En nog opmerkelijker was dat een aantal gastmuzikanten die op Ommadawn (1975) mee deden
ook bewust op Amarok van de partij zijn. Opper Chieftain piper Paddy Molony bijvoorbeeld
en Clodagh Simmonds die verantwoordelijk was voor de vocale Ommadawn mantra.
Muzikaal klinkt Amarok net als Ommadawn folky, als fris groen lentegras.

Bridget St John brengt een soort Tatcher imitatie.
Meteen is de finale van Amarok voor mij het minst leuke gedeelte.
Dat vocale, weirde verhaal gaat na een tijdje irriteren en botst ook letterlijk
met de tribal drumtrack (ook hier zijn de drummers van Jabula uit Ommadawn terug).
Bij de oorspronkelijke release zat ook een wat moeilijk sprookje, geschreven
door William Murray (ooit tekstschrijver van On Horseback).

Amarok is een prestigieus uurtje Oldfieldmuziek.
Hij trekt werkelijk alle registers van zijn meesterschap open.
En opvallend daarbij is de keuze van de instrumenten. Hij vermijdt bewust
zoveel mogelijk synthesizers (not much synth at all really) en gaat akoestisch.
Tandenborstel, glas, stofzuiger, onderdelen van een vliegtuig modelbouwpakket ...
En onvermijdelijk ook long thin metallic hanging tubes ...

Muzikaal schiet het album echter zoveel richtingen uit
dat het haast onmogelijk wordt om er een soort opbouw in aan te treffen.
Amarok is een collage van virtuoze hoogstandjes, maar zonder duidelijk raamwerk.
Sommige thema's worden wel eens hernomen, maar sterven evengoed vroegtijdig uit.

Toch bevat het album heel pakkende miniatuurtjes, melodieën, vondsten
die echt heel erg lekker klinken en waar je nooit helemaal op uitgeluisterd geraakt.
Oldfield kan er wat van. Ook nu weer vindt hij unieke manieren om zijn gitaren
te laten spinnen, janken, ratelen, piepen, grommen, klateren, noem maar op ...
De plaat zit ook vol humor en zelfrelativering. Een sympathiek gebaar.

Amarok is geen meesterwerk in de muzikale, compositorische betekenis van het woord.
Het is wel een heel indrukwekkende staalkaart van Oldfields virtuoziteit. Voor de fans
is het duimen en vingers aflikken, voor de liefhebbers een beklijvende tocht door
een oerwoud van vaak akoestisch gegenereerde geluiden. Wel een aanrader.

Af en toe weerklinkt het woord "happy" alsof een papegaai je toesnauwt in de jungle.
En wereldberoemd is de morse code in minuut 48 die zich als Fuck Off RB laat vertalen.
Dat RB voor Richard Branson staat is geen geheim meer.

Hoe blij zit Oldfield nog in zijn eigen vel?
Op het moment dat Amarok gereleaset wordt staat Tubular Bells II al in de steigers.
Nog één album en Mike kan weg van Virgin ... eerst Heaven's Open (1991) nog.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:59 uur

geplaatst: vandaag om 11:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.