menu

Raphael Saadiq - Stone Rollin' (2011)

mijn stem
3,74 (101)
101 stemmen

Verenigde Staten
R&B / Soul
Label: Columbia

  1. Heart Attack (3:03)
  2. Go to Hell (4:20)
  3. Radio (2:31)
  4. Over You (2:31)
  5. Stone Rollin' (3:37)
  6. Day Dreams (3:20)
  7. Moving Down the Line (4:25)
  8. Just Don't (5:17)

    met Yukimi Nagano

  9. Good Man (3:46)
  10. The Answer (9:30)
totale tijdsduur: 42:20
zoeken in:
avatar van Reijersen
4,0
Eindelijk! Ja, dat kunnen we wel zeggen. Eindelijk is het dan zover. De nieuwe cd van Raphael Saadiq is uit en het toch zeker een album waar de hele soulwereld reikhalzend naar uitgekeken heeft. Helemaal door het geprezen ‘The Way I See It’ uit 2008. Maar Saadiq maakte natuurlijk al eerder furore. Was het niet met Tony!Toni!Toné! in de jaren 80 en 90? Zekers. En Lucy Pearl dan, met die ene plaat uit 2000? Ja dat was ook van hem. En natuurlijk niet te vergeten zijn andere solo-albums ‘Instant Vintage’ en ‘As Ray Ray’. Maar nu dan ‘Stone Rollin’

Op de energieke opener ‘Heart Attack’ is meteen al te horen dat Saadiq wederom voor de retro-sound gaat. Hetzij met wat meer gitaren. Want zonder twijfel is het te zeggen dat dit een wat steviger nummer is als we gewend zijn van zijn topalbum uit 2008. Daarmede niet minder fijn. De energie en de vakmanschap spat er van af. Er is ook hoorbaar plezier geweest in het opnemen van dit nummer. Dit belooft veel goeds voor de rest van de plaat.
‘Go to Hell’ vat dan weer uit een ander vaatje. Het tempo is er wat meer uit, Saadiq zingt veelal de hogere octaven en de ritmiek is wat intiemer. Wat dit nummer vooral zo boeiend maakt is het fijne achtergrondkoortje. Dat gospel in de soul zit wordt maar weer eens bewezen. En dat koortje zorgt er eerlijkheidshalve ook wel voor dat het nummer niet als teveel voortkabbelend ervaren wordt.
‘Radio’ was het eerste nummer van dit album waar we een clipje bij zagen. We kennen hierin de combinatie van rhythm & blues en rock & soul. Een nummer over een vrouw die onze Saadiq wil versieren terwijl hij toch duidelijk aangaf al bezet te zijn. Energieke en vrolijk sfeer in dit nummer. Blijft ook lekker hangen en al snel willen we proberen mee te zingen met de snelle frame “See that Girl is so fast. She’s Rollin, Smokin and Makin Cash’.
Ook ‘Over You’ vat qua stijl uit hetzelfde vaatje als ‘Heart Attack’ en ‘Radio’. De zang van Saadiq is hier wat meeslepender, alsof hij op zijn knieën de dame bezingt waar het nummer over gaat. Haar met die zang over wil halen naar hem te luisteren. En wij luisteren mee, dat doen we zeker. Want het is een erg lekker nummer.
Dan is er plaats voor één van de beste nummers van dit album. De titeltrack. Vooral muzikaal is dit nummer erg goed in elkaar gezet. Mooie lagen, mooie sfeer. Het is moeilijk neer te pennen waarom dit nummer zo goed is. Misschien omdat je het gewoon moet horen en moet voelen. Uitstekend vakwerk.

In ‘Day Dreams’ horen we duidelijk de gospel. Tenminste dat is de sfeer die het nummer uitdraagt. Één van de meest aanstekelijke nummers van dit album. Lekker gitaartje, goede backings, goede ritmiek en sfeer ook. Clap Your Hands!
‘Movin Down the Line’ is een nummer dat toch wel in het verlengde van zijn vorige album te zien is. Duidelijk hoorbaar is het Motown-sausje dat over dit nummer gegoten is. En eerlijkheid gebied mij te zeggen dat dit niet het meest geïnspireerde nummer van het album is. Het kabbelt mij iets teveel voort zonder echt spannend te worden. Ik mis wat extra’s. Iets wat ik van Saadiq toch eigenlijk wel vaak verwacht.
Bij de eerste gitaarfrases van ‘Just Don’t’ moet ik opeens denken aan het pophitje ‘Kiss Me’. Ja die van Sixpence None the Richer. Nummer is vergelijkbaar met ‘Go to Hell’. Ook nu wordt het nummer aan het einde pas wat spannender gemaakt. Ditmaal door de begeleidende vrouwelijk vocalen. Het nummer is muzikaal wel aardig rijk, maar ook nu moet ik zeggen dat Saadiq beter kan.
En als we het dan toch over vrouwelijk vocalen hebben. Een nummer waar toch zeker de aandacht naar deze vocalen mogen is ‘Good Man’. Ook al zo’n nummer dat voor het album op het internet circuleerde om men warm te maken voor deze plaat. Het nummer is vrij kaal gehouden, maar bewijst daarmee dat de term less is more nog altijd geldt. Dit is gewoon één van de beste nummers van deze plaat! De beste dame op backings heet by the way Taura Stinson.
Met ‘The Answer’ zijn we dan alweer bij het laatste nummer beland van dit album. En eigenlijk kunne we vrij kort zijn over dit nummer. Tekstueel is dit nummer uitstekend, misschien wel behorende tot de beste van dit album op dat vlak. Instrumentaal willen ze het graag spannend houden met de marcherende drum, maar echt imponeren doet dat niet. Wel een sfeervolle afsluiter.

Alhoewel, afsluiter. Als je cd nog wat minuten door laat lopen komen we nog een verborgen nummer tegen. Om precies te zijn op 5 minuten en 43 seconden begint een nummer waarvan ik de titel helaas niet weet. Nummer valt wel in de lijn van de muziek van Saadiq te plaatsen. Een neo-soulnummer met een wat retrovibe.

En zo zijn we dan echt aan het einde gekomen. Ik vraag me nu af of de verwachtingen te hoog waren, maar ik mis toch wat. Toen ik de cd voor het eerst opzette was ik wat overdonderd en heb ik zelfs geroepen dat het beter is als ‘The Way I See It’. Maar na meerdere keren luisteren is dat toch wel een stuk afgevlakt. De nummers blijven gewoon minder lang imponeren, maar blijven wel onveranderd van kwaliteit. En natuurlijk zijn er uitschieters als de titeltack en ‘Good Man’

avatar van Angelo
3,5
Reijersen, grappig dat we de nummers bijna exact hetzelfde ervaren én omschrijven! Alleen ben jij toch een stuk positiever ingesteld dan ik. Ik heb de CD vandaag nog eens beluisterd, en zou bijna een half puntje omlaag willen gaan. Hij verveelt behoorlijk snel. Op de Stone rollin' en Good man na dan.

avatar van Music_
5,0
Echt een heerlijk swingend album, lekker in de tuin luisteren met het warme zonnetje!

avatar van kemm
4,0
Logisch dat Raphael Saadiq verder borduurt op het grote succes van z'n vorige plaat. Ik zeg expres "verder borduren" want het is allerminst een herhaling van het kunstje.

Terwijl in dit genre de gelegenheidsgroepjes als paddestoelen uit de grond schieten, is Saadiq bezig geweest met het verder uitdiepen en onderzoeken van zijn geliefde sound. De rock 'n roll, de blues, het zijn rake toevoegingen tot een rijker geluid. De uitwerking is gevarieerder, origineler en daarmee ook een pak 'moderner' dan op The Way I See It. Vast een vreemd woord voor velen om hier te lezen, maar het zit 'm in de opbouw van zijn nummers, de eigenzinnige combinatie met de zangeres op Good Man, de finale van Just Don't, ... niemand doet het zoals Raphael Saadiq, niet de sixtieszangers en zeker niet die gelegenheidsgroepjes. Dat de songs an sich minder imponeren is geen struikelblok, de uitwerking is namelijk behoorlijk indrukwekkend. De soul zit hier niet in een ontroerende falsetto of een reeks prachtige ballades, maar in het hart voor het vak. De energieke precisie, dat is de "échte soul" van Stone Rollin'.

avatar van Poeha
Angelo schreef:
Op de Stone rollin' en Good man na dan.


Die zijn echt fantastisch

avatar van Mark17
4,5
kemm schreef:
Terwijl in dit genre de gelegenheidsgroepjes als paddestoelen uit de grond schieten, is Saadiq bezig geweest met het verder uitdiepen en onderzoeken van zijn geliefde sound. De rock 'n roll, de blues, het zijn rake toevoegingen tot een rijker geluid. De uitwerking is gevarieerder, origineler en daarmee ook een pak 'moderner' dan op The Way I See It. Vast een vreemd woord voor velen om hier te lezen, maar het zit 'm in de opbouw van zijn nummers, de eigenzinnige combinatie met de zangeres op Good Man, de finale van Just Don't, ... niemand doet het zoals Raphael Saadiq, niet de sixtieszangers en zeker niet die gelegenheidsgroepjes. Dat de songs an sich minder imponeren is geen struikelblok, de uitwerking is namelijk behoorlijk indrukwekkend. De soul zit hier niet in een ontroerende falsetto of een reeks prachtige ballades, maar in het hart voor het vak. De energieke precisie, dat is de "échte soul" van Stone Rollin'.


Prachtig gezegd. Dat mag ook eens gezegd worden over sommige gebruikers hier.

avatar van Silky & Smooth
4,0
Raphael Saadiq gaat hier niet verder met de sound van The Way I See It. Hij kiest er wel weer voor een 'ouderwets' soulgeluid te gebruiken en in een eigen en modern jasje te steken. Ditmaal wat minder ingetogen, meer knallend. De toon wordt al neergezet na de eerst tonen van Heartattack. Hij neemt ook hier weer allerlei genres in zijn muziek mee wat zorgt voor een vol en krachtig album. Een van de beteren van 2011 tot nu toe! 4*

avatar van thgryda
4,0
Ff checken deze release, vond em altijd vet als featuring al ben ik geen hardcore soulfan

edit: halverwege best oner de indruk, radio en over you vond ik wat minder. Maar stone rollin, heart attack en movin down the lane (weinig genoemd hier maar goed nummer)... Ik heb trouwens een extra nummer denk ik: the perfect storm?

avatar van FlyLo
4,0
thgryda schreef:
Ik heb trouwens een extra nummer denk ik: the perfect storm?

Zit verborgen in The Answer denk ik? Hoewel ik daar niks in hoor over "the perfect storm".

avatar van Silky & Smooth
4,0
Ik heb hem ook. Als losstaand nummer inderdaad.

avatar van UmindC
4,0
Bij mij zit hij na The Answer en een hele lange stilte.

avatar van Rhythm & Poetry
3,0
Ik heb het niet zo met moderne soul die ouderwets aandoet. Ik vind het altijd wat 'gemaakt' overkomen en ik voel het ook niet. Het raakt niet. Toch kan deze meneer wel zingen, dat lijkt me een understatement. Meer dan een kleine voldoende zit er toch niet in.

BobbieMarley
Rhythm & Poetry schreef:
Ik heb het niet zo met moderne soul die ouderwets aandoet. Ik vind het altijd wat 'gemaakt' overkomen en ik voel het ook niet. Het raakt niet. Toch kan deze meneer wel zingen, dat lijkt me een understatement. Meer dan een kleine voldoende zit er toch niet in.


Misschien moet je dan eens naar Lee Fields "My world" uit 2009 luisteren. Die past misschien beter in je straatje!?

avatar van Thomas91
4,0
Dit klinkt zeker niet verkeerd. Ik vind de tweede helft van het album overigens wel een stuk mooier, bij de eerste luisterbeurt. Aanvankelijk twijfelde ik over de hoge gemiddelde score, maar ik kan er wel inkomen eigenlijk. Ik ben vrij onbekend in de soulwereld en dit is denk ik het eerste soulalbum uit 2011 dat ik luister. Zeker niet verkeerd, maar ik ben ook niet weggeblazen.

avatar van UmindC
4,0
Weggeblazen ben ik wel, binnenkort meer.

avatar van panjoe
4,0
panjoe (moderator)
Ik doe er een halfje bij. Saadiq weet me echt te raken met zijn stem, en dat is iets waar de meeste zangers van tegenwoordig niet toe in staat zijn. Bovendien betrap ik me er vaak genoeg op liedjes van Stone Rollin' in mijn hoofd te hebben . Een erg leuke, aanstekelijke en vooral goed uitgevoerde mix van soul, pop, en rock'n'roll.

3,5* -> 4,0*

avatar van FlyLo
4,0
Ik was net van plan hetzelfde te doen, om exact dezelfde reden

Poa
Volgens mij ben ik een van de weinigen hier die Stone Rollin' tegen vind vallen. Aardige tot prima nummers, maar het komt allemaal niet eens in de buurt van zijn vorige album.

Hoogtepunt: Heart Attack. Day Dreams is wat mij betreft niet om aan te horen.

avatar van jassn
3,5
Het klinkt allemaal wel aardig maar als ik klaar ben met luisteren kan ik alleen maar denken , nu wil ik iets horen wat wel iets teweeg brengt bij mij, hier kan ik niks mee.

Toch nipt een voldoende omdat ik the answer wel nog tamelijk goed vind.

Poa
Tijdens mijn vorige bericht heb ik The Answer een beetje over het hoofd gezien, ook een zeer sterk nummer (de bonustrack niet meegerekend). Ik doe er stiekem nog een halfje bij.

avatar van The SS
kan niet wachten om het album te beluisteren, Saadiq is toch wel een van mn favoriete artiesten geworden.

avatar van UmindC
4,0
Met het geweldige The Way I See It uit 2008 maakte ik voor het eerst kennis met meneer Saadiq, tenminste, Tony Toni Toné en Lucy Pearl kende ik wel maar ik heb nooit geweten dat hij daar onderdeel van was. Anyway, de verwachtingen voor dit album waren torenhoog, helemaal toen ik de single Good Man voor het eerst hoorde.
Hij heeft die verwachtingen meer dan waar gemaakt. Het album begint met Heart Attack, een ongelofelijk lekker uptempo nummer waarmee de toon van het album meteen gezet is. Hierna gaat Saadiq in volle vaart door met stuk voor stuk prachtige nummers, met als absoluut hoogtepunt de prachtige afsluiter The Answer.
Raphael Saadiq heeft mij met deze plaat dus voor een tweede keer volledig weggeblazen, van mij mag hij deze stijl aanhouden.

avatar van Thomas91
4,0
Toch wel een erg lekker album. Ik had hem al vrij snel na mijn vorige bericht verhoogd naar 4 sterren. 4,5 is vooralsnog aan de hoge kant, maar het is wel erg fijne muziek. Het hele album lang. In het begin wat meer rock, later wat rustiger. Prima!

4,0
Ik vind het een heerlijk plaat om naar te luisteren. Pas geleden ook de video van good man gezien en ik vond hem toch wel redelijk heftig.

avatar van LeRoi
3,0
Gisterenavond live in een uitverkocht Paard van Troje (Den Haag). Zaal was al flink opgewarmd toen rond 21.30 de eerste tonen van 'Can You Feel It' (The Jacksons) klonken. Dat beloofde veul goeds.....en ja de eerste 3 nummmers gingen als een tierelier, de zaal flink enthousiast en Charlie (Saadiq) op (slag-)gitaar had er zin in. De soul-rock nummers waar hij mee startte zijn de type nummers die mij het meest aanspreken en, als ik aan de zaal kon aflezen, zijn publiek in meederheid ook. Maarrr, ben zelf niet zo van de R&B, wat volgde waren meer downtempo nummers. Weliswaar zwoel gebracht door prima artiesten, maar ik had toch niet het gevoel dat dit nu de grootste kracht is van de band om live neer te zetten (leuk voor op de achtergrond in de huiskamer). Ook de languitgesmeerde instrumentale nummers konden mij toch minder boeien. Kortom, met een meer rock-soul georienteerde set-list, wellicht een paar oude uit de motteballen getrokken soulclassics (I Can't Turn You Loose bijv.) zou de band imo kunnen uitgroeien tot een Killer-band.
Overigens ben ik alleen in het bezit van het (voorgaande en PRIJS)album 'The Way I See It'; deze Stone Rollin' kon mij, in de breedte, toch minder boeien (en dat zag ik ook bij vertrek vanuit het Paard: ondanks gesigneerd vlogen deze nieuwe CD's nu bepaald niet de deur uit...) hoop dat deze tendens voor Charlie Ray Wiggins niet doorzet dat zou hem,en zijn band, wat ze aan potentie in huis hebben te kort doen..

avatar van Lambchop
4,0
Bij dit album gekomen via netflix serie luke cage, vette plaat dit mooie volle sound

Erwin72
Mooi album met heerlijke soulvolle muziek. Wat zijn 'Good Man' en 'Stone Rollin' toch prachtige nummers. Helaas 6 jaar te laat ontdekt. ?

Gast
geplaatst: vandaag om 09:46 uur

geplaatst: vandaag om 09:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.