Madrugada, alleen de naam is al geheimzinnig. Ik heb maar liefst drie keer moeten zoeken op de naam, gezien ik het iedere keer verkeerd had gespeld. De uit Noorwegen afkomstige jongens maken het er ons niet makkelijk op. Onlangs verraste ze mij met het openingsnummer van hun in 2005 uitgegeven album The Deep End, The Kids Are On High Streets. Het nummer klonk vrij bekend maar wat dat bekende was, daar kon ik mijn vinger niet opleggen. Het klinkt misschien gek als ik zeg dat dit de Noorse De Dijk is. De stem toont overeenkomsten en ook de mid jaren '90 pop- en rockmuziek zijn van gelijke aard. Dat verklaard misschien ook waarom deze muziek eigenlijk niet eens zo heel vernieuwend is voor de popmuziek. Zo vinden we weinig innovatieve nummers en worden we nooit verrast met diepgaande lyrics of spannende gitaarrifs. Nee, het blijft allemaal op een bepaald niveau hangen, een niveau die niet spanend te noemen is maar die wel degelijk lekker weg luistert. Hier en daar wat leuk klinkende bongo's en andere kleine frutseltjes en een overdaad aardige gitaarpartijen en aanstekelijke drums. Zeker zo slecht nog niet allemaal, maar ik heb de uitvoering elders beter gezien. Zanger Sivert Høyem, bassist Frode Jacobsen en gitarist Robert Burås laten op The Deep End aardige popmuziek met hier en daar lichte rockuitspattingen horen die op een donderdagavond best te verteren zijn. Eigenlijk niets meer en niets minder. Madrugada heeft al meerdere keren Nederlandse podia betreden waaronder Lowlands en Pinkpop, maar het is de heren nog steeds niet gelukt om echt door te breken buiten hun thuisland. Misschien komt daar binnenkort verandering in nu er een nieuw album in de steigers staat.
Dit album is leuk, maar weet nergens te verrassen. Pop- en rockmuziek die we ergens anders in betere uitvoering hebben gehoord. Zoals ik al zei heeft het wat weg van de Nederlandse De Dijk, maar ook van pakweg Live en andere soortgelijke bandjes. Madrugada is als band in een hokje te plaatsen en dat is zeker niet positief op te vatten. Hoewel ik erbij moet zeggen dat dit album nog langer moet blijven doordringen, krijg ik al een goed beeld van The Deep End in haar geheel. Voor nu dus een krappe 3*. Of dat zal stijgen of juist gaan dalen, dat zal de toekomst zeggen.