menu

Between the Buried and Me - The Parallax: Hypersleep Dialogues (2011)

mijn stem
4,00 (27)
27 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Metal Blade

  1. Specular Reflection (11:21)
  2. Augment of Rebirth (10:19)
  3. Lunar Wilderness (8:22)
totale tijdsduur: 30:02
zoeken in:
avatar van Don Cappuccino
Hier ben ik echt enorm benieuwd naar! Hopen dat deze net zo goed of misschien wel beter is dan het soloalbum van de zanger. De eerste 6 minuten van Specular Reflection heb ik gehoord en de cleane zang was echt heel erg goed.

avatar van phantasia
3 nummers, klopt dat?

avatar van Don Cappuccino
Ja, dat klopt zeker. Het wordt een EP van 30 minuten lang.

avatar van knoltor
4,5
Oooh, nice! Ik wil dit!

avatar van Nakur
Nou, super nieuws. Dit wordt een blinde bestelling.

avatar van Don Cappuccino
Nog geen beoordeling voor dit album maar wel een hele goede eerste indruk. Het album is namelijk al te streamen en het zijn weer 3 geweldige nummers. Ze gaan weer alle kanten op zonder de draad kwijt te raken en daardoor krijg je nummers die geweldig in elkaar zitten. Tommy Rogers zingt nu nog beter dan op The Great Misdirect en Colors en dat hoor je vooral als hij clean zingt. Ik ben hier heel lang zoet mee samen met het soloalbum van de zanger. Wat een heerlijk muziekjaar is 2011 tot nu toe.

avatar van Alarum
4,0
2 woorden: Geweldige EP.

avatar van AOVV
4,0
Ik ben 'm nu voor de eerste keer aan het beluisteren, en ik wordt toch wel lichtjes achterover geduwd. 3 songs, maar wat voor songs! Geweldige zang, de beukstukken zijn ook echt enorm energiek, en de rustigere gedeeltes zorgen voor een mooi evenwicht. Deze zou wel eens hoog terecht kunnen komen in mijn voorlopige toplijst van 2011!

avatar van AOVV
4,0
Die opener alleen al.. Wat een monster!

avatar van AOVV
4,0
En die tweede.. En die derde.. Halfuurtje muziek, maar zo intens, binnenkort maar eens een wat uitgebreider stukje neerpennen, een score is ook nog niet voor nu (gaat wel hoog zijn!).

bennerd
Iets te veel van hetzelfde eigenlijk, waardoor ik sneller geneigd ben Colors, Alaska of The Great Misdirect op te zetten. Maar meer van hetzelfde is nog steeds verre van slecht, dus voorlopig een 3.5*.

avatar van AOVV
4,0
Deze EP duurt ongeveer 30 minuten, en is ook een ideale instapper om te beginnen aan de discografie van Between the Buried and Me; het geeft meteen een mooi beeld van hetgeen de band is anno 2011. Drie lange nummers, brutale grunts worden afgewisseld met mooie cleane zang; knotsgekke passages worden afgewisseld met bijzonder sfeervolle stukken muziek. Between the Buried and Me is meer dan een metalband, daar ben ik van overtuigd. Ze gebruiken ook veel meer dan alleen bruut, lomp geweld om de luisteraar mee te drijven.

De titel van de plaat had evengoed ‘Three Monsters’ kunnen zijn, want dat staat u ook precies te wachten; drie monstersongs. ‘Specular Reflection’ begint creepy, met donkere keyboardtoetsen van Tommy Rogers, tevens de man die met z’n stem onnavolgbare toeren uithaalt. Het stevige gitaarwerk is te danken aan Paul Waggoner en Dustie Waring, en zij doen meer dan hun job. Het gitaarwerk draagt bij aan de donkere sfeer, en de riffs zijn soms zo loodzwaar dat je dreigt in te storten.

Daarbovenop is ‘The Parallax: Hypersleep Dialogues’ een enorme energieboost, altijd gebeurt er wel wat dat je aandacht erbij houdt, dat je wakker houdt, alsof het een magistrale droom betreft, die zich afspeelt in de realiteit. Dertig minuten lang wordt je van het ene razendsnelle stuk naar het andere afgeschoten; met daartussen ook af en toe een adempauze, vooral opgesmukt met cleane zang, en ongelooflijk belangrijk, want, de sfeer hangt voor een groot deel daar van af.

Ik merk ook een zekere speelsheid op in hun muziek van tijd tot tijd. Het keyboardspel helpt daarin een handje, maar ook meer externe geluiden, zoals de “kinderboerderij” in ‘Augment of Rebirth’ (als je de song te horen krijgt, weet je vast wel wat ik bedoel). Dat staat dan weer helemaal haaks tegenover de bruutheid, lompheid en razernij die het merendeel van de plaat overheersen; een stevige whisky, met een vleugje fruit. Zo smaakt de plaat mij toch.

Ik heb het soms niet zo begrepen op cleane zang bij dit soort muziek, maar hier pakt het echt geweldig goed uit. Elke song bezit minimum 1 geweldige passage met cleane zang, en dat zijn voor mij dan ook de absolute hoogtepunten op deze plaat. Het drumwerk van Blake Richardson is ook erg goed, maar ach, op deze plaat is gewoon alles erg goed. Tot slot nog even de bassist vermelden: Dan Briggs. Hij legt een solide basis, zoals elke goede bassist dat kan, natuurlijk. Rogers heeft dit jaar trouwens al een soloplaat uitgebracht, ontdek ik nu net. Bezig baasje.

Maar, dit is dus een EP, en het blijft wachten op een echte opvolger van ‘The Great Misdirect’. Die vind ik net wat minder dan ‘Colors’, maar ‘Colors’ is dan ook een pijler in de metalwereld van de 21ste eeuw, als je ’t mij vraagt. Een EP waar ik vooraf van dacht: dat wordt een geinig zoethoudertje tot de volgende langspeler, maar meer ook niet, blijkt dus gewoonweg een sterke, op zichzelf staande plaat te zijn, die nog veel draaibeurten gaat krijgen van mij.

4 sterren

avatar van james_cameron
3,5
Prima EP, met drie songs die samen 30 minuten klokken. Dit is de band op zijn best: woeste, avontuurlijke technische death metal, afgewisseld door van alles en nog wat. Het klinkt in ieder geval allemaal heerlijk meeslepend en overweldigend. Gevolgd door een volwaardig album: The Parallax II: Future Sequence.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:56 uur

geplaatst: vandaag om 10:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.