menu

The Weeknd - House of Balloons (2011)

mijn stem
3,88 (181)
181 stemmen

Canada
R&B / Electronic
Label: XO

  1. High for This (4:09)
  2. What You Need (3:27)
  3. House of Balloons / Glass Table Girls (6:47)
  4. The Morning (5:14)
  5. Wicked Games (5:25)
  6. The Party and the After Party (7:40)
  7. Coming Down (4:55)
  8. Loft Music (6:03)
  9. The Knowing (5:57)
totale tijdsduur: 49:37
zoeken in:
avatar van midnight boom
4,0
Opeens was daar het uit Canada afkomstige the Weeknd. Ik ontdekte de muziek per toeval ergens op internet, en nu is er dan House of Balloons. De muziek klinkt een beetje als Burial met r&b samples. House of Balloons is daarom een beetje vreemd, maar heel creatief en zeker de moeite waard.

Als je nog nooit van the weeknd (nee, je schrijft het echt zonder e) gehoord hebt, is dat niet erg. Er is namelijk heel weinig informatie bekend over dit project. Wie er achter dit muziek project zit, is onbekend. Wel kun je op de zeer vage foto zien hoe hij er zo "ongeveer" uit ziet. Weinig bekend dus over dit muzikale project en eigelijk is dat wel jammer, omdat House of Balloons Uniek is.

De muziek klinkt als Electronisch/dubstep muziek met veel (glade) R&B zang erover heen. Commericeel botst continu met alternatief waardoor soms ook gemengde gevoelens opkomen. The weeknd combineerd dus dubstep met hitparade. "Ooit eerder gehoord?" ik iniedergeval niet. Op papier staat het als een huis, in de praktijk echter ook.

Somige nummer op House of Balloons zijn beter gelukt dan andere. Met name de eerste 3 nummers openen zeer indrukwekkend, daarna raak ik aan het kunstje gewent en gaat de zang me soms tegenstaan. Maar als ik House of balloons dan even afzet is het daarna weer behoorlijk imposant.
Het hoogtepunt van het album is het nummers What you need. Hierin komt de kracht van weeknd eigelijk heel goed over. Van What you need krijg ik kippenvel, een zeer bijzonder nummer. Het album in zijn geheel weet me niet helemaal te boeien omdat het niet helemaal mijn muziek is. Maar er zit ook iets verslavends in de muziek van the weeknd waardoor ik house of balloons maar blijf opzetten en iederekeer weer onder de indruk ben.

Soms wekt de (soms te) glade zang wel een beetje irritatie. Het is puur een questie van smaak, maar soms worden de Rihanna/Chris brown/Ne-yo achtige zang me wat te veel van het goede wordt. Soms is het iets te 'glad'. Maar ik waardeer dit aan de andere kant enorm, want wat the weeknd doet brengt twee soorten muziekliefhebbers bij elkaar: De top-40 fans en de meer Dubstep Fans (zoals ik).

Ik vind House of Balloons bijzonder. Nog niet eerder had ik dit soort muziek gehoord. Het is heel knap dat Chris Brown/Ne-yo achtige zang wordt gecombineerd met Dubstep. Ook als wekt house of balloons gemengde gevoelens op, de soms erg gladde zang tegenover de coole electronica Het geheel is zeer creatief en gedurft, maar het werkt!

Duister, vreemd, Dubstep, Electronica ... Comericeel, top 40, R&B en glad
I LIKE THE COMBINATION!

van: http://daanmuziek.blogspot....

avatar van Kaaasgaaf
4,5
In mijn wekelijkse radio-rubriek 'De Keuze van Kas' op AmsterdamFM heb ik vandaag dit album besproken, beluister het hier.

avatar van Reijersen
3,0
Het is een hype aan het worden; soul/R&B mixen met electronische muziek. James Blake en Jamie Woon leverden daar al prachtalbums mee af en ook Rahsaan Patterson doet het op zijn laatste plaat. Maar onze aandacht gaat deze week met een recensie uit naar The Weeknd. Een Canadese zanger die luistert naar de naam Abel Tesfaye. Een naam alsof het een band is, maar een eenling dus. Pas 21 jaar oud. Talentje? Het zal blijken.

Opener ‘High for This’ ligt in ieder geval volledig in de lijn van eerder genoemde muziek. Dromerig repertoire met af en toe een dubstep aandoende beat en een zanger die vrij soulvol, ietwat meer R&B-achtig, zijn wijsje zingt. Ik vind het een fijne opener.
‘What You Need’ lijkt de eerste single te zijn geweest. Even dromerig als het vorige nummer, alleen laten ze de dubstep nu afwezig. Best spannend nummer, als is het tekstueel op gegeven moment wat te repetitief. Dat irriteert toch wel een beetje, want daar kan altijd veel meer mee gedaan worden.
De daarop volgende titelsong ‘House of Balloons / Glass Table Girls’ tapt juist weer meer uit het R&B vaatje. Vrij moderne productie, soms fijn opgefokt, maar met de spanning en rust die het nummer sterk maken. De zang bevalt mij hier wat minder. De noten worden vaak wat te zeikerig doorgezongen aan het einde van elke zin. Productioneel sterk, vocaal middelmatig dus.
De dromerige rust keert weer terug met ‘The Morning’. Maar ja, wie wil er nu niet rustig wakker worden. Hiphopbeat erin gegooid, vrij standaard productie maar het stoort totaal niet. Mooi nummer.
The Weeknd lijkt wat minder vrolijk in het nummer ‘Wicked Games’. Dit gezien het “ge-fuck” in de teksten. Maar ach, zolang het perfect past in het verhaal van de song dan hoor je mij niet zeuren. En voeg daar een prachtige productie, goede intensiteit en spanning, een dromerige sfeer aan toe en je hebt één van mijn favorieten van dit album te pakken. Het verhaal van een jongen die schreeuwt om de liefdeserkenning van zijn vrouw.
Wat saaier wordt het weer met het matige ‘The Party & the After Party’. Dit nummer weet simpelweg mijn aandacht niet te pakken. En dan lijkt het “after-party”-gedeelte van het nummer te beginnen, maar dat verander er ook vrij weinig aan.
Bovenstaande lijkt ook wat voor het nummer ‘Coming Down’ te gaan gelden. Vooral het slechte en bijzonder simpele refrein draagt daar aan bij. Kom op zeg! Kan er wat meer inspiratie aanwezig zijn. Verder ook gewoon teveel van hetzelfde. En als dat zelfde niet interessant genoeg is hebben we hier dus weer een matig nummer te pakken.

In ‘Loft Music’ zitten in ieder geval weer mooie zanglijnen. Productie is wel wat standaard, maar het nummer laat je wel lekker je hoofd meebouncen. Leuk verwerkt koortje ook. Het gaat dus hier wel weer wat meer de goede kant op .
En dan is er met het negende nummer alweer de afsluiter ‘The Knowing’. Hierop zingt the Weeknd als een soort Usher/Ne-Yo crossover. Nu zijn artiesten die veel mensen meteen doet afschrikken, maar dan geef je de rustieke productie te weinig kans. Mooie afsluiter.

The Weeknd brengt dus een wat wisselvallig album. Er zit genoeg in maar het komt er niet altijd even goed uit. Dromerig wordt soms saai en mooie zanglijnen worden te zeikerig uitgezongen. Het concept lijkt er te zijn. Zo hier en daar is het album, vooral tekstueel, lekker freaky. En ik kan toch ook wel zeggen dat dit toch weer anders als anders is. Maar over de gehele linie niet constant genoeg.

avatar van ArthurDZ
3,5
De Arthur-Recensies deel 8: de moeilijkste tot nu toe!

Tussen mij en al die dubstep-toestanden zal het nooit wat worden, vrees ik. Ofwel is het te druk, ofwel gaat het gewoon compleet langs me heen. Deze plaat zit in de tweede categorie, de minst erge van de twee.

Nu is ‘minst erge’ ook niet erg flatterend als beschrijving, en ik zal eens proberen uitleggen waarom ik deze House Of Balloons die beschrijving toe eigen.

Ik heb hetzelfde probleem bij zowat elk electronic-album dat ik luister. Het komt op me over als goede achtergrondmuziek, maar puur als luisterervaring doet het me niks nada noppes. Soms kan een leuk stukje even mijn aandacht trekken, maar net zo snel als het gekomen is verslapt het weer.

Helaas is dit album geen uitzondering op deze trieste regel. De Beach House-samples waren wel leuk, en de zang is best ok, maar uiteindelijk pakt het me gewoon niet. Eigenlijk weet ik ook niet goed wat ik verder over deze plaat kan vertellen…

Sorry, maar naar dit album luisteren is als toekijken hoe verf opdroogt

Gast
geplaatst: vandaag om 12:15 uur

geplaatst: vandaag om 12:15 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.