Ja, wat moet je hier nou mee? Een volwaardig album kan je het eigenlijk nauwelijks noemen. Het is dan ook de soundtrack van een film, en eigenlijk maar een rommeltje. Het bestaat voor de ene helft uit Beatles-nummers, en voor de andere helft uit nummers gecomponeerd door producer George Martin, speciaal voor de film. Het is dan ook echte filmmuziek, maar daar kom ik later op terug. Het Beatles-gedeelte is natuurlijk het interessantst, het is immers een Beatles-album. Van de zes nummers zijn er echter twee al ouder, waardoor er nog maar vier nieuwe Beatles-liedjes resteren. Nieuw als in: nog niet uitgebracht.
De twee oudere Beatles-liedjes zijn helaas niet echt hoogtepunten uit hun oeuvre. Het ene is Yellow Submarine, een vrolijk maar ietwat flauw liedje van Revolver, dat ik in de context van dat album nog prima kan hebben, omdat het wordt gecompenseerd door een voor de rest zowat perfect album. All You Need Is Love is natuurlijk verpest door de Robert ten Brink-praktijken, want verder vind ik dat best een geinig liedje.
Laten we eens kijken naar de nog niet eerdere uitgebrachte liedjes. Only a Northern Song is een Harrison-liedje afkomstig uit de opnamesessies voor Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Het is psychedelisch, maar helaas op een nogal rommelige manier. Het klinkt alsof ze er heel willekeurig maar wat instrumenten doorheen hebben laten spelen. Het nummer is meespelend, maar weet me te weinig te pakken, en George heeft ook weleens beter gezongen. Nog geen voltreffer dus, hoewel het wel wat heeft... Wat mij betreft echter terecht restmateriaal.
All Together Now is een typisch McCartney-liedje en komt uit de Magical Mystery Tour-sessies. McCartney schrijft wel vaker erg simpele vrolijke liedjes, wat ik op zich niet zo erg vind, maar deze gaat daar wel erg ver in, het klinkt namelijk gewoon als een kinderliedje. Ik word er maar flauw van, en dat lijkt me een averechts effect. Leuk dat Paul liedjes voor alle leeftijden zingt, hij zingt het wellicht ook voor z'n eigen kinderen, maar van mij hoeft zoiets niet op de Beatles-platen.
Hey Bulldog is grotendeels een Lennon-compositie de tijdens het filmen van de Lady Madonna-clip spontaan is opgenomen. Origineel was de tekst 'bullfrog' maar aangzien Paul, ook heel spontaan, als een hond begon te blaffen, zo midden in het nummer, ging Lennon 'bulldog' ipv 'bullfrog' zingen. Het is een geinig liedje, met een leuke rol voor de piano, maar net als Only a Northern Song weet het me niet echt te pakken. De coupletten vind ik vrij saai, en de refreinen... tja, ze missen gewoon iets, kan er de vinger niet op leggen. Wellicht de Beatles-magie. Voor mij in ieder geval ook duidelijk een B-kantje.
Gelukkig is er nog It's All Too Much om de eer te redden. Weer een psychedelisch liedje van Harrison, maar deze weet me wél te pakken. Leuke inventieve instrumentatie met o.a. dat orgel, George vind ik hier veel fijner zingen, en dit is gewoon een fijn pakkend liedje! Het liedje dat me het meeste aanspreekt van het hele album. Erg meeslepend weer, maar nu op een goede manier. Leuk blazertje komt er op een gegeven moment ook langs. Dit nummer was oorspronkelijk opgenomen vlak voor Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band werd uitgebracht, en zou op het album daarna verschijnen: Magical Mystery Tour. Uiteindelijk ging dat dus niet door, en kwam het hier op terecht. Gelukkig maar, tenminste nog iets goed hierop (alhoewel, aan de andere kant geeft het een reden om dit te kopen, anders had ik hem gewoon links kunnen laten liggen).
Na de Beatles-nummers krijgen we de soundtrack van George Martin, wat ook precies klinkt als hoe het bedoeld is: ter ondersteuning van een film. Ik kan me goed voorstellen dat het met beeld erbij erg goed werkt, maar daardoor kan het dus minder goed op zichzelf staan. Het klinkt ook als typische animatiefilmmuziek van die tijd (denk aan Disney). Veel strijkers. Er komen ook leuke melodietjes langs, en het zit allemaal prima in elkaar. Ik kan er dan ook prima naar luisteren, maar voor mij niet iets om vaak op te zetten. Overigens ook best leuk gedaan hoe een paar keer Beatles-muziek erin is verwerkt.
Als geheel werkt het album totaal niet voor me. Een paar oude liedjes die niet heel goed zijn, wat nieuwe liedjes die op een uitzondering na ook maar matig zijn, en dan nog wat filmmuziek die nauwelijks op zichzelf kan staan, en weinig herbeluisterwaarde heeft. Maakt het een rommelig geheel, met weinig momenten waar ik van kan genieten. Daarom kom ik toch tot maar twee sterren, helaas.