Anouk - Together Alone (1997)

EVANSHEWSON, je kraamt nu toch echt onzin uit. Anouk is een prima rockzangeres die al verschillende jaren goede muziek maakt. Ik heb Anouk meerdere malen live aan het werk gezien. Haar optredens zijn altijd dik in orde en meest van tijd gaat tijdens haar concert "het dak eraf"!! Met andere woorden: ik heb veel respect voor deze Haagse dame en ik hoop dat wij Nederlanders nog lang van haar muziek kunnen genieten.

Wat mij betreft nog steeds het beste album van Anouk. Zo zie je maar weer dat veel artiesten nooit meer het nivo van hun debuut album kunnen evenaren. Beetje jammer. Maar voor dit album krijgt ze van mij wel een dikke 4,5

Tja, sorry Hans, ik vind dit gewoon tienermuziek net als Bon Jovi, Bryan Adams enzomeer... dit raakt me absoluut niet, echt niet.

Naar mijn mening is dit het enige echt goede album van Hollandse Anouk.
Ik vind dit album juist wel een aantal volwassen pop songs bevatten zoals b.v. Mood Indigo, Together Alone (mooie overgang van rust naar hysterie) en Sacrifice. Nobody's wife vind ik nog steeds gewoon een heerlijke meezinger, zelfs als man zijnde haha.
It's all so hard is dan wel weer een slap nummer. Time is a Jailer vind ik net zoals sommigen al opmerkten zeer sterk en een beetje jazzy.
De rest is ook goed te verteren.

4* voor ondermeer de goede jeugdherinneringen.

Hoe goed moet je het doen als Nederlandse artiest op Musicmeter. Belachelijk lage score, dit prima debuutalbum met een paar echt voortreffelijke tracks.

Zo goed, bijvoorbeeld.

De nummers die ik hiervan ken borduren voort op de Amerikaanse jaren '90 rock van een bv. een Melissa Etheridge en daar heb ik persoonlijk niet veel mee. Het is zeker niet slecht, maar als de muziek mij niet aangrijpt, dan kan ik er ook geen hoge stem aan kwijt.

Echt een goed debuut album, met drie hits erop. Behoorlijke stevige nummers, met hier en daar een ballad. Anouk heeft een krachtig stemgeluid, met een heel herkenbare sound.

Niemand vindt Sacrifice mooi?

Is toch liefst 25 maal gekozen bij favoriete tracks, dus dat zal wel meevallen...

Ik ben het helemaal met je eens Evan. Zwaar overschatte nep-rock. Gejat aan alle kanten.

Ik herinner me Anouk in het voorprogramma van de Earring. Band moest duidelijk nog veel bijleren, maar zij stond er en is er blijven staan. Ik koop nooit snel cd's, maar haar debuut moest ik hebben. Het was de enige cd die ik mij me had tijdens een verblijf in een ziekenhuis destijds en het verveelde geen moment. Wat mij betreft druipt de echtheid er vanaf. Je moet haar eens zien oefenen naast een pianootje. Kippenvel. Hetzelfde geldt voor deze plaat, voor mij nog steeds haar beste. Barry en George, maar vooral Anouk zelf hebben goed en brutaal werk afgeleverd. Blues, (sixties)rock, pop, jazz zelfs hier en daar, alweer een debuut album waar ik mijn petje voor afneem.

Anouk heeft een goede strot, maar de songs boeien me echter niet tot weinig. Ken dan wel alleen de singles, maar ze zijn net een beetje te gemaakt.

Ze zingt trouwens: "Never gonna be nobody's wife", dat zou dus betekenen dat ze ooit we eens iemands vrouw zal zijn. Denk niet dat dat de opzet van dat liedje was. Okay miereneukerij maar toch.....
Hey, ze is toch getrouwd dus het is wel uitgekomen.

"I will never gonna be nobody's wife...."

Wie legt mij uit wat ze hier nou mee bedoelt???

Volgens mij moet je de 2 negatieven wegstrepen en tot een positief maken
dus always gonna be somebody's wife....

Stomme tekst mocht het zo zijn, want dan begrijp ik die woede in haar nummer niet..

goed debuut en om Nobody's wife kun je natuurlijk niet heen

Lexicon Devil, misschien verandert je interpretatie als je er "I will never gonna be alone" van maakt. Vrij vertaalt zegt ze volgens mij; "Ik zal nooit niemands vrouw zijn." Als je er dus "Ik zal nooit alleen zijn" van maakt, klinkt het al een stuk logischer denk ik.De keuze voor de woorden nobody's wife maakt het idd wel een vreemde, hoewel correcte zin.

de beste plaat van anouk

Samen met opvolger "Urban Sollitude" het beste album van Anouk, waarna het kwalitatief langzaamaan bergafwaarts gaat door gebrek aan goede songs.
Maar dit album van de Haagse rockdame, geproduced en mede geschreven door streekgenoot Barry Hay (Golden Earring), mag nog steeds gehoord worden, vooral vanwege de uitstekende zang van Anouk zelf. De eerste 3 nummers en "Sacrifice" vind ik de beste nummers hierop.

Fantastisch debuut van deze Haagse zangeres. Het enige nummer wat ik echt heel slecht vind is Pictures On Your Skin, zelden een nummer gehoord wat zo overgeproduceerd is. De verloren klassieker van dit album vind ik My Life, ik heb wel eens een liveversie gehoord die zo ontzettend goed is en waardoor je je afvraagt waarom dit niet een zangeres is die wereldwijd scoort. En neem alsjeblieft ook eens een bluessplaat op!

Tja, dEUS vind ik nog een klasse hoger, maar scoort ook niet wereldwijd, hun muziek is gewoon te eigenzinnig voor de massa.
Moest Anouk een Amerikaanse zijn, zou ze wel wereldwijd succes boeken maar dan klinkt haar muziek nog meer standaard dan de laatste tijd het geval is.
Anouk werd een aantal jaren geleden een Amerikaanse platencontract aangeboden, maar dat is afgesprongen omdat, Anouk kennende, zij te eigenwijs is en niet wil schikken naar de eisen van de platenfirma.
En inderdaad zou Anouk een stevige bluesplaat moeten opnemen, de laatste tijd is haar muziek slappe hap geworden.

Zo goed ze live klinkt, zo bloedeloos klinkt het bij haar altijd op de plaat. En vooral de laatste paar cd's kun je zo schikken onder 'Dertien-in-een-dozijn hitparaderock'.


Tsja, ze ontslaat ook zonder wikken en wegen even heel haar begeleidingsband in 1 keer. Lijkt me niet zo'n aangenaam figuur in de omgang.

Deze cd vind ik redelijk, maar hier en daar nogal gekunsteld. Vocaal moet ze nog erg groeien hierop en, zoals vaak bij Anouk, er wordt nogal schaamteloos geplundert uit de schatkisten van de muziekgeschiedenis. It's So Hard lijkt zoveel op Fleetwood Mac's Go Your Own Way dat je bijna van plagiaat kan spreken.

Heel simpel: in elk ander land vindt je vele zangeressen die beter zijn!
Mijn mening: zwaar overschat, deze mevrouw.

Tja, Rihanna en Paris Hilton scoren wel wereldwijd maar zijn dat daarom betere zangeressen dan Anouk? Succes en kwaliteit hebben nu eenmaal geen moer met elkaar te maken.
Ik ben het wel eens met Wolfgang1975 dat "Pictures on Your Skin" overgeproduceerd is, ik vind het ook het zwakste nummer op dit album. Na nogmaals de eerste twee albums van Anouk beluisterd te hebben lijkt het debuut mij iets minder goed geproduceerd en evenwichtig dan haar volgende, vandaar dat ik deze iets lager quoteer.
"It's So Hard" deed mij niet dadelijk denken aan "Go Your Own Way" van Fleetwood Mac, al heeft het wel iets van weg. Eén van haar latere hits nl. "Girl" deed mij meer denken aan een ander nummer, "London Calling" van the Clash, vanwege het ritme.

precies! ... ze heeft geen enkel kans in engels talige landen.

oh wat moest ik erg hard lachen toen ik die zin las!

@ TerryA
Anouk had toch opnames gedaan in de VS in 2001. Onderhandelingen met haar Amerikaanse platenlabel werden met echter met slaande ruzie afgebroken. Anouk is nu eenmaal geen aangenaam persoon om daarmee samen te werken, wat wijst op het feit dat zij haar begeleidingsband heeft ontslagen.
Inderdaad is het erg moeilijk voor een niet-Engelstalige (en zelfs voor een Brit) om door te breken in de VS en dat de Engelse uitspraak van Anouk niet perfect is, ga ik ook akkoord. Er is bij mijn weten maar één niet-Engelstalige band die wereldwijd gigantisch succes heeft kunnen boeken met Engelstalig materiaal en dat is Abba (maar Abba was dan ook een klasse apart).
Verder ben ik het volledig eens met kaztor. Live kan Anouk goed overweg, op plaat klinkt ze de laatste tijd alsmaar bloedelozer.

Weer eens gedraaid want het is Anouk week in mijn auto. Toch blijven de eerste 2 cd's het beste. Vooral Together Alone en Fluid Conduction zijn de uitspringers wat mij betreft. Ze klinkt nog wel een beetje ongewennig. Maar bij Urban Sollitude is het helemaal los. Live is Anouk ook werelds goed.

Hmm vind dit toch wel samen met Urban Solitude haar beste.
De songs zijn goed, niet van bijzonder hoge kwaliteit, met uitzondering van een paar nummers..
'Sacrifice' en 'Nobody's wife' zijn natuurlijk wel top nummers..
'Pictures on your skin' is wel een verschrikkelijk poppy nummer, maar desalniettemin heerlijk om te luisteren (wel lichtelijk een guilty pleasure)..

'Mood indigo' is ook nog wel een fijn nummer.. De rest van de nummers is goed aan te horen, maar niet veel bijzonders.

Hm nu ik het zo bekijk denk ik dat ik Urban Solitude toch wel net iets beter vind.

Laat het nu even op een 3,0 - 3,5 hangen

Mood Indigo is duidelijk het beste nummer van dit album. Je hoort er duidelijk de Golden Earring doorheen, maar dat is meer dan logisch. Van mij had anouk wel een aantal golden Earring klassiekers mogen uit voeren. Ze heeft de strot voor een Radar Love of She Flies On Strange Wings. Wel jammer dat deze samenwerking maar van korte duur was

Ten tijde van haar doorbraak naar het concert in Tivoli geweest, wat was ze toen goed en nog natuurlijk (zonder al die tatoeages).

Ze deed nog een heuse bluesjam en ze zong nog toen nog graag in haar beha, was helemaal niks mis mee.

Ik volg haar nog wel maar na haar sterke debuutalbum lijken alle kunstjes al gedaan (net zoals Kane)

Maar die stem blijft geweldig

Dan met name jammer voor de Earring jongens? Anouk heeft na Together Alone nog een aantal kwalitatief goede albums afgeleverd.