Wolfgang1975 schreef:
De verloren klassieker van dit album vind ik My Life, ik heb wel eens een liveversie gehoord die zo ontzettend goed is en waardoor je je afvraagt waarom dit niet een zangeres is die wereldwijd scoort. En neem alsjeblieft ook eens een bluessplaat op!
Zo goed ze live klinkt, zo bloedeloos klinkt het bij haar altijd op de plaat. En vooral de laatste paar cd's kun je zo schikken onder 'Dertien-in-een-dozijn hitparaderock'.
LucM schreef:
Anouk werd een aantal jaren geleden een Amerikaanse platencontract aangeboden, maar dat is afgesprongen omdat, Anouk kennende, zij te eigenwijs is en niet wil schikken naar de eisen van de platenfirma.
Tsja, ze ontslaat ook zonder wikken en wegen even heel haar begeleidingsband in 1 keer. Lijkt me niet zo'n aangenaam figuur in de omgang.
Deze cd vind ik redelijk, maar hier en daar nogal gekunsteld. Vocaal moet ze nog erg groeien hierop en, zoals vaak bij Anouk, er wordt nogal schaamteloos geplundert uit de schatkisten van de muziekgeschiedenis. It's So Hard lijkt zoveel op Fleetwood Mac's Go Your Own Way dat je bijna van plagiaat kan spreken.