menu

Jill Scott - The Light of the Sun (2011)

mijn stem
3,16 (16)
16 stemmen

Verenigde Staten
Soul
Label: Warner Bros.

  1. Blessed
  2. So in Love

    met Anthony Hamilton

  3. Shame

    met Eve en The A Group

  4. All Cried Out Redux

    met Doug E. Fresh

  5. Le BOOM Vent Suite
  6. So Gone (What My Mind Says)

    met Paul Wall

  7. Hear My Call
  8. Some Other Time
  9. Making You Wait
  10. Until Then (I Imagine)
  11. Missing You
  12. When I Wake Up
  13. Womanifesto
  14. Rolling Hills
  15. The Light of the Sun
  16. Love Soul Bounce *
  17. Quick *
  18. I Love You *
toon 3 bonustracks
zoeken in:
avatar van Reijersen
3,0
Het was even wachten nadat Jill Scott, Jilly from Philly, haar trilogie had afgerond. Maar in 2011 mogen we dan eindelijk gaan genieten van haar langverwacht nieuwe album; “The Light of the Sun.”
De zangeres die met “Beautifully Human” eigenlijk nog steeds haar beste album heeft gemaakt kon vaak vrij hoge verwachtingen niet helemaal inlossen. Hopelijk lukt dat nu weer wel. Muziekjaar 2011 is immers nog niet heel veel goede soulreleases rijk.

De opener is bijna een rapnummer. Jill laat haar stoere, maar tekstueel ook gevoelige kant zien in ‘Blessed’. De staccato manier van opzeggen/zingen van de tekst doet aanvoelen als een rap, een spoken word. En als Jill dan de noten zingend afmaakt dan kan het een bijzonder nummer genoemd worden. De goede, frisse productie helpt daar ook zeker bij.
Het volgende nummer was de eerste single van het album. Op ‘So in Love’ wordt Jill Scott bijgestaan door soulzanger Anthony Hamilton. En dat beide artiesten bijzonder begaafde vocalisten zijn dat hoor je er helemaal aan af. De stemmen van Jill en Anthony passen ook goed bij elkaar. Maar het nummer kabbelt te veel voort om echt interessant te worden. Uit deze combinatie had veel meer gehaald kunnen worden.
‘Shame’ kent een old-school vibe. Ik zeg een combo van de 80’s en 90’s. Lekker stoer nummer, vol energie gebracht door Jill. Dit nummer is wel wat te vergelijken met het nummer ‘Hate On Me’ van haar vorige plaat. Al moet ik eerlijk toegeven dat die een stuk interessanter bleef naarmate het nummer vorderde. Hum pand Bounce.
Nog een gast op het album is beatboxer Doug E. Fresh. De beste man horen we op ‘All Cried Out Redux’. Op zijn beatboxbeat zingt Jill Scott. Dit resulteert in een vrij kaal nummer, vrij rauw. En dat bevalt me wel. Jill kan zodoende haar vocale talenten uitbaten. En zingen kan mevrouw Scott natuurlijk zeker.
En dan zeg ik het nu meteen maar. Hier horen we het beste nummer van dit album. Negen minuten genieten van Jill Scott in het nummer ‘Le Boom Vent Suite’. En dat genieten ligt vooral in de erg sterke opbouw van het nummer. Van nul naar negen, erg goed gedaan. Op dit nummer komen muzikale pracht en vocale kracht perfect samen.
Het rustige tempo zet zich voort in ‘So Gone (What My Mind Says)’. Een mooi, rustig nummer. Leuke breaks. Maar het nummer mist wel wat spanning om echt heel interessant te blijven. En de toegevoegde rapper kan daar ook geen verandering in brengen.
En als je dan van nummers houdt waarin de vocalen de hoofdmoot hebben. Weinig, op de achtergrond zijnde, instrumentatie. Zeg maar een klein nummer. Dan zit je goed bij ‘Hear My Call’. Ja mensen, Jill Scott kán prachtig zingen. Dat bewijst ze met dit mooie nummer.
Een aanwezige productie vinden we dan eindelijk weer terug op ‘Some Other Time’. Een vrij standaard R&B beat waarop Jill Scott opvallend zich bediend van spoken word. Jill Scott houdt dus erg van afwisseling en probeert aardig wat dingen uit.
‘Quick’ doet zijn naam eer aan. Een nummer van 1 minuut 49 kan je natuurlijk niet lang noemen. Een vluggertje tussendoor dus. Niet heel bijzonder gedaan.
‘Making You Wait’ is aan de ene kant een typische Jill Scott song. Aan de andere kant is het een typische Jill Scott song waar ik niet van houd. Veel te geknepen gezongen door Jill, ik vind het stukken mooier als deze dame op de vollere manier zingt.
Op ‘Until Then (I Imagine)’ horen we Jill Scott tegen de bierkaai vechten. Want met hoeveel bezieling ze op dit nummer ook wil zingen. Ze kan simpelweg niet tegen uiterst saaie en ongeïnspireerde productie op boxen. Het nummer wordt zodoende saai en eigenlijk wat ongemakkelijk.
Het is wachten bij ‘Missing You’, maar eindelijk horen we dan Jill Scott. Probleem is alleen dat de intro je niet echt warm maakt voor iets moois. Het nummer is uiteindelijk ook erg rommelig. Teveel zanglijnen zijn door elkaar geproduceerd. De gastzanger voegt niet bijster veel toe en ook die overdreven gepitchte stemmetjes zijn té gemaakt. Wederom een zwak nummer. De vierde op rij.
Ook op ‘When I Wake Up’ gebeurt er weer heel weinig. Het kabbelt wel lekker voort voor zo nu en dan op de achtergrond, maar Jill Scott zou met dit nummer toch meer als dat gewild hebben. Zo nu en dan vast relaxed dit nummer, maar even vaak ook te saai. Aan het einde van het nummer hebben ze het geluid van een wekker die afgaat gedaan. Dat was wel nodig ook, want nu was ik toch wel bijna in slaap gevallen.
En we worden bij ‘Womanifesto’ weer op een stukje spoken word getrakteerd. Eerlijkheid dient me te zeggen dat Jill Scott dat altijd op een bevlogen manier doet. Alsof ze op een prachtig gedicht aan ons vertelt. Gevolgd door een bluesy zang. Heerlijk gedaan. Eveneens één van de beste nummers van dit album. En dan heb ik het dus over ‘Rolling Hills’. De afsluiter van deze plaat. Want ‘Womanifesto’ en ‘Rolling Hills’ lopen naadloos in elkaar over. Mooie afsluiter, had ze maar meer van dit soort nummers gemaakt.

Conclusie? Het komt wederom niet in de buurt van ‘Beautifully Human’. Jill lijkt die wereldplaat maar niet te willen overtreffen door ook nu weer met veel te veel middelmaat te komen. Dit is dus wederom een album geworden waarvan ik een paar nummers graag nog los beluister (Le Boom Ven Suite, Rolling Hills). Maar als geheel zal het niet snel meer ten gehore worden gebracht door mij.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:06 uur

geplaatst: vandaag om 18:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.