Bløf - Het Eind van het Begin (2004)

Nu ik weer!

Eigenlijk was ik gewoon benieuwd naar de reden van je lange en passievolle Blof shouts. Ik ben er verder niet tegen hoor, altijd mooi als mensen van een band houden, ook al zou dat Fransie Bauer zijn. Verder ben ik geen Blof hater en heb ik hier ook geen lage scores aan ze uitgedeeld. Blof is goed in wat ze doen, je weet wat je krijgt, ze zullen nooit echt experimenteren of verrassen, dan wel omdat ze precies blij zijn met wat ze doen, dan wel omdat ze hun fans niet willen laten schrikken. De muziek zit competent in elkaar maar nooit rockt het écht en nooit is het briljant. De teksten vind ik nogal gemaakt, al is dat een kwestie van smaak. Verder heb ik respect voor Blof, een stel jongens uit Zeeland die door keihard werken en doorzetten misschien wel de meest succesvolle band ooit van Nederland zijn geworden. Dat vind ik gaaf, petje af.

Ja, en dat experimenteren (bijvoorbeeld Umoja (prima), en zekere zin albums als April en Oktober (vind ik niks aan) ) gebeurt ook nog wel en op het laatste album Alles blijft anders wordt er toch ook behoorlijk het pedaal flink ingetrapt inzake rock. Dat wil zeggen, er zijn naar verhouding veel meer rocksongs dan minder stevige nummers.

Is daarom ook een zeer aangenaam album om naar te luisteren. Als ik mag pleiten en Pascal Jakobsen onder vier ogen te spreken zou krijgen, zou ik adviseren op die weg door te blijven gaan. Live is het trouwens ook alleraardigst stevig, ik kan het oprecht aanbevelen.

Ik heb ze twee keer live gezien, en muzikaal zit het allemaal wel aardig , maar ik kan echt niets met de zang en de teksten. Het doet me echt nul komma nul....

Maar komt dat nu omdat de teksten letterlijk verstaanbaar zijn? En bij engelse teksten je/we ons meer moeite moeten doen om ze letterlijk te begrijpen.
Het is toch zoals de Musician al eerder terecht opmerkte dat je bij een waardeloze engelse tekst makkelijk een oortje dichtknijpt. Teminste dat doe ik. En er zijn heel wat engelstalige teksten die daar in aanmerking voor komen.

Ik ben absoluut liefhebber van Nederlandstalige muziek, dus dat is het niet. Ik vind de stam van Pascal niet echt bijster bijzonder, dat zal de hoofreden zijn. Komt nog bij dat ik veel van deze band op elkaar vind lijken. Verveeld me dus snel

Met Nederlandstalige muziek heb ik maar weinig, en het doet mij vooral denken aan de overbekende smartlap. Maar als er een nummer van Blof op de radio vorbij komt vind ik het altijd lekker om te horen. Vandaag kwam ik bij de kringloop deze in 2 cd versie tegen voor maar 1.99, en heb hem gelijk maar meegenomen. De singles ken ik stuk voor stuk en zijn super. Cd 2 met ballads zijn ook leuk, maar mij gaat het om cd 1, en meer hoef ik ook niet te kennen van Blof! Voor mij de de perfecte Nederlandstalige band, die heerlijk wegrockt! ?

Op de een of andere manier, heb er geen concrete verklaring voor, is deze muziek muziek voor mij met het verstrijken der tijd minder en minder prettig geworden om naar te luisteren.
Natuurlijk, muzikale smaak kan veranderen door het leren ontdekken van andere stijlen en artiesten, maar daar zit het hem denk ik toch niet in.
"Iets" maakt deze muziek voor mij slechts beperkt houdbaar......Benieuwd of anderen dit herkennen. Heb de oorspronkelijke score van 4,5 teruggebracht naar 3.

Dit herken ik zeker! Voor mij ligt het denk ik ook aan het feit dat ik de stam van de zanger minder goed trek na een of twee nummers. iets wat ik bij andere Nederlandse zangers niet heb. (Boudewijn de Groot en Frank Boeijen kan ik prima avonden lang horen met groot luisterplezier)

Maar ook de nummers van Bløf vind ik veelal saai worden, dus die combinatie is dan waarschijnlijk fataal.

Thanx, dat zou inderdaad het voor een (groot) deel kunnen verklaren. Frank Boeijen, Boudewijn de Groot, maar ook Doe Maar, ze weten me allemaal nog op een goede manier te raken.