menu

Robert Glasper Experiment - Black Radio (2012)

mijn stem
3,35 (37)
37 stemmen

Verenigde Staten
Jazz
Label: Blue Note

  1. Lift Off / Mic Check (3:57)

    met Shafiq Husayn

  2. Afro Blue (5:07)

    met Erykah Badu

  3. Cherish the Day (5:57)

    met Lalah Hathaway

  4. Always Shine (5:22)

    met Lupe Fiasco en Bilal

  5. Gonna Be Alright (F.T.B.) (6:10)

    met Ledisi

  6. Move Love (3:18)

    met KING

  7. Ah Yeah (5:08)

    met Musiq Soulchild en Chrisette Michele

  8. Consequence of Jealously (6:07)

    met Meshell Ndegeocello

  9. Why Do We Try (6:30)

    met Stokely Williams

  10. Black Radio (5:25)

    met Mos Def

  11. Letter to Hermoine (4:51)

    met Bilal

  12. Smells Like Teen Spirit (7:24)
totale tijdsduur: 1:05:16
zoeken in:
avatar van shaadiq haynes
4,0
Aanrader!

avatar van kemm
3,0
Met een gastenlijst vergelijkbaar op HardGroove van trompettist Roy Hargrove, is deze plaat eveneens een gooi naar het ultieme crossoveralbum tussen jazz, soul, funk en hiphop. Met dat kleine, niet onbelangrijke verschil dat Robert Glasper vanuit de piano vertrekt, wat gelijk al een heel andere sound creëert. Gelukkig weet hij net als zijn collega niet in opgewarmde cliché’s te vervallen. Black Radio vermijdt veelal een softe uitwerking en brengt een sterk uitgedacht prikkelend geluid. Het zijn echter vooral de goede vibes waar dit album op teert. Het songmateriaal is steeds bovenmaats, maar te weinig nummers maken een impact en geven zo een weinig memorabel beeld van het project. Het blijft heerlijk vingerknippen en hoofdschudden, maar tot een hoger niveau komt het zelden. Zo houd je van deze sterk gekleurde muziek slechts een gezellig zondagmiddagproduct over. Ware het niet dat de plaat teveel dode momenten kent in onnodige intermezzo’s of outro’s. Het vingerknippen vervalt dan voor lange seconden in een ongemakkelijk heen en weer schuiven en plots kan je op zondag alleen nog maar aan de nakende maandag denken. Misschien onderdeel van het “radio-concept”, maar het enige dat dit doet is de middelmatige songwriting extra in de verf zetten. Eens men klaar is met de onderbrekingen is het wel het spel van Glasper en zijn gasten zelf dat schittert! Vooral wanneer de piano duidelijk van zich laat horen of de geleverde zang ietwat apart is zoals bij een Erykah Badu, Meshell Ndegeocello of Stokley Williams, komen we soms dicht bij magie. Het doet je afvragen waarom er met zulke ingrediënten zulk een gemiddelde taart uit de oven is gekomen...

avatar van unaej
2,0
Als dit nog jazz heet, dan ben ik... "Wansmakelijk kitsch", was dat hier geen genre-aanduiding?

avatar van Angelo
3,5
Of deze muziek geschikt is voor op de zwarte radio betwijfel ik; daarvoor is het karakter van dit album veel te eigenzinnig en misschien zelfs te experimenteel. Black Radio is dan ook voornamelijk een fijn geesteskind van Robert Glasper(‘s) Experiment. ’t Zal hem vast in de toevoeging zitten van het woord experiment, dat erop duidt dat Glasper (en zijn band) zich wil(len) profileren als meer dan alleen een jazzartiest, of een jazzband. Dat verklaart de invloeden van soul tot aan hip-hop. Tot op zekere hoogte zijn de heren daar prima in geslaagd. Oké, af en toe bekruipt het gevoel dat sommige nummers net iets te lang zijn uitgesponnen, en dat er soms wat te veel de nadruk wordt gelegd op hoe complex de arrangementen wel niet zijn (of zouden moeten zijn), waardoor menig gastartiest ook echt niet meer is dan een gastartiest. Niet dat dat per se een ramp is, want de vocalen van bijvoorbeeld Ledisi of Lalah Hathaway hadden - wat mij betreft - best geschrapt mogen worden. Zij weten duidelijk geen raad met deze fusionachtige muziek en zijn nogal storend. Dan hoor ik liever de instrumentale versies. Erykah Badu, Mos Def en Bilal daarentegen, leveren met hun vocalen wél een meerwaarde op Black Radio. Vooral de loungeachtige productie van Afro Blue is er zo eentje die je zeker niet mag missen. Ondanks dat de meeste nummers niet beklijven, uitzonderingen daargelaten, is het album solide, mooi in elkaar gezet, en valt hij goed weg te luisteren. Prima voor op de zondagochtend, of anders voor de avonduren.

avatar van Shelter
3,5
Afro blue is het beste nummer, maar de rest luistert ooh lekker weg. Het is minder jazz te noemen Dan hip hop naar mijn mening. Ondanks dat er weinig rap is zijn het toch veelal hip hop beats met wat jazz en soul geluidjes er door. Met wat meer volle soul beats a la Pete rock en meer zangeressen in het straatje Erika baduh was het hoger uitgevallen nu 3,5 ster.

4,0
Mooie uitgebreide verslagen hierboven. En jammergenoeg ook een bericht dat naar mijn mening ietwat kort door de bocht is (kitsch?).

Mijn ervaring:
Ik heb via mijn werk bij Radio 6 Soul & Jazz kennis gemaakt met zijn eerdere muziek. Maar met dit fusion album schudt hij mij als soul en neo-soul liefhebber echt even goed wakker. De dromerige en hypnotiserende solo's in uitgebreide r&b-achtige stukken doen mij oren goed, maar maakt mijn oriëntatie ietwat in de war. Oren die strakke hiphop beats en zoete stemmen gewend zijn in radiovriendelijke (en clubvriendelijke) pop-arrangementen van circa 3,5 minuut. De weg kwijt raken (gewenning?) in muziek is iets wat ik heb leren waarderen. Mede door de Robert Glasper Experiment, maar ook zeker Gregory Porter verdient hierin zijn credits.

Live is de muziek nog hypnotiserender (spellingcheck). Zonder alle gastvocalen neemt Casey Benjamin alle teksten voor zijn rekening met behulp van een vocoder. Ik vind het heerlijk. In intieme setting gehoord in Engeland, wow! Op North Sea Jazz had ik helaas niet de tijd om een heel optreden te horen maar heb een half uur lang genoten.

Is het r&b, soul, neo-soul of jazz? I weet het niet, ik wil het niet weten. Hij heeft me wat geleerd, dat kan ik met zekerheid zeggen. Daarnaast heeft hij Bilal, Lalah Hathaway, Ledisi, Erykah Badu, Mos Def en Musiq Soulchild (vroeger groot fan) weer even in een prachtige setting voorgeschoteld.

Favoriete nummers: 'Afro Blue' met Erykah Badu en 'Ah Yeah' met Musiq Soulchild en Chrisette Michele.

Vier sterren.

avatar van Dirruk
3,5
Erykah Badu komt niet op deel 2 van Black Radio. Jammer, Afro Blue is een van de betere tracks van dit album.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:59 uur

geplaatst: vandaag om 13:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.