menu

Lenny Kravitz - Mama Said (1991)

mijn stem
3,68 (434)
434 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Virgin

  1. Fields of Joy (4:03)

    met Slash

  2. Always on the Run (3:57)

    met Slash

  3. Stand by My Woman (4:16)
  4. It Ain't over 'Til It's Over (3:55)
  5. More Than Anything in This World (3:43)
  6. What Goes Around Comes Around (4:40)
  7. The Difference Is Why (4:48)
  8. Stop Draggin' Around (2:37)
  9. Flowers for Zoë (2:45)
  10. Fields of Joy [Reprise] (3:57)
  11. All I Ever Wanted (4:04)
  12. When the Morning Turns to Night (2:58)
  13. What the Fuck Are We Saying? (5:10)
  14. Butterfly (1:45)
  15. Light Skin Girl from London * (2:43)
  16. I'll Be Around * (2:56)
  17. Always on the Run [Instrumental] * (3:55)
  18. It Ain't Over 'Til It's Over [12" Remix Instrumental] * (4:38)
  19. It Ain't Over 'Til It's Over [12" Extended / Dub Version] * (8:08)
  20. Riding on the Wings of My Lord [Rough Demo] * (3:02)
  21. It Ain't Over 'Til It's Over [Home Demo] * (2:05)
  22. What the Fuck Are We Saying? [Home Demo] * (3:36)
  23. The Difference Is Why [Home Demo] * (3:53)
  24. Riding on the Wings of My Lord [Funky Vocal] * (3:39)
  25. Riding on the Wings of My Lord [Instrumental] * (3:02)
  26. Framed, Lying, Crying [Instrumental Segue] * (0:23)
  27. Stand by My Woman [Instrumental] * (4:19)
  28. Stop Draggin' Around [Live in Rotterdam] * (3:06)
  29. Always on the Run [Live in Rotterdam] * (5:25)
  30. Fields of Joy [Live in Rotterdam] * (4:19)
  31. Stand by My Woman [Live in Rotterdam] * (4:59)
  32. More Than Anything in This World [Live in Rotterdam] * (8:15)
  33. Always on the Run [Live in Japan] * (5:20)
  34. Stop Draggin' Around [Live in Japan] * (3:06)
  35. What the Fuck Are We Saying? [Live in Japan] * (5:19)
toon 21 bonustracks
totale tijdsduur: 52:38 (2:18:46)
zoeken in:
avatar van lennon
4,0
caravelle schreef:
(na Circles).


Dat wordt ook wel meteen bevestigt, want de titel is Circus (Ik neem aan dat je daar op doelt)

avatar van caravelle
Zeker Lennon. Ik had mijn huiswerk beter moeten doen. Overigens vind ik het nummer Rock and Roll is dead geweldig. Na deze lp kan je trouwens R&R vervangen door Lenny Kravitz. Letterlijk dan.

avatar van lennon
4,0
^ Tja dat blijft toch smaak.. Ik vind Circus op sommige momenten lekker rauw, maar haalt het niveau van zijn voorgangers inderdaad niet.

Echter met "5" leverde ie toch wel weer een heel lekkere plaat af. Daarna kakt het wat in, maar elk album heeft toch nog wat boeiends (zelfs op Baptism staan er nog een paar)

Maar ja, als je zegt het kabbelt wat voort op wat het ooit was... moet ik je wel gelijk geven

avatar van IntoMusic
4,0
En ja hoor: zoals al verwacht is de deluxe 21th anniversary edition van dit album ook uit. Net als zijn debut betreft het een 2-disc editie met 21 bonustracks, waaronder 5 live tracks opgenomen in Rotterdam. Zal de extra tracks even op MuMe zetten, maar zeker een must-have/hear voor de fans.
Let op: de [Home Demo]-tracks zijn van slechtere opname. Het geeft wel een 'oortje' in de keuken hoe zijn nummers zijn ontstaan.

Vooral de uitwerking van Riding on the wings of my lord is erg lekker: van demo naar funky uiteindelijk in een heerlijke orgal-instrumental track, waarin je zelf de simpele tekst op een gegeven moment mee zit te zingen .

avatar van dennisversteeg
4,5
Ik heb de Deluxe versie aangeschaft. Mama Said was altijd al mijn favoriete Kravitz album en de extra tracks zag ik wel zitten. Een deel van de (uitstekende) extra tracks had ik al, omdat ik destijds de CD-singles heb gekocht, de andere extra tracks zijn zeer de moeite waard.

Mijn persoonlijke hoogtepunt wordt gevormd door de 5 live tracks uit Rotterdam. Ik was als 18-jarige bij dat concert en het staat nog steeds in mijn geheugen gegrift als 1 van mijn meest memorabele concertherinneringen. Ik kan bijna niet geloven dat dat alweer ruim 20 jaar geleden is..

Enige puntje van kritiek: het boekje bij deze uitgave prima is verzorgd met veel foto's en bare-bones informatie, maar bij dit soort releases vind ik het een toegevoegde waarde als er een uitgebreid boekje bij zit met dingen als track-by-track besprekeningen, herinneringen aan de de opnameperiode door betrokkenen of ten minste een goed geschreven stuk door een goede muziekjournalist. En er is nagenoeg niks van dat.

avatar van Ronald5150
3,5
Na het fantastische debuut "Let Love Rule" komt Lenny Kravitz met "Mama Said" gewoon weer met een prima album. Toch vind ik deze wel een stuk minder dan "Let Love Rule". De eerste vier nummers zijn in ieder geval fantastisch. Gitarist Slash versterkt de gelederen op "Fields of Joy" en "Always on the Run" en dat zorgt voor een stevig rockgeluid. "Stand By My Woman" en "It Ain't Over 'Til It's Over" zijn mooie nummers in lijn met het debuut. In principe zet Kravitz dat geluid door op de rest van de plaat, maar ze voelen minder sterk aan. Meer van hetzelfde, teveel nadruk op het retrogevoel en dat gaat na verloop van tijd licht tegenstaan. Ook waagt hij zich aan vocale excessen, zoals "All I Ever Wanted" en dat vind ik gewoon niet mooi. Al met al is "Mama Said" een prima tweede plaat van Lenny Kravitz. Hij bevestigt hiermee zijn talent dat hij op "Let Love Rule" ten toon spreidde, maar het algehele niveau van het debuut wordt niet gehaald. Geen schande hoor, "Mama Said" is een plaat waar ik graag naar luister.

avatar van FrodoK
2,5
Ongelooflijk dat ik een plaat met Fields of Joy, Always on the run, Stand by My Woman, It Ain't over 'Til It's Over toch maar 2,5 ster krijgt. Net zo ongelooflijk als dat deze nummers samen met de rest op één album staan...
Sorry, maar met die overige nummers kan ik bijzonder weinig.

avatar van Funky Bookie
4,0
Altijd lastig om een plaat als Let Love Rule op te volgen, maar het is Lenny prima gelukt. De plaat begint ijzersterk en op het titelnummer laat ie horen dat hij lekker kan rocken. Het middenstuk wordt me dan iets te zoet en te rustig en dat kost 1*.
Het slot is weer sterk, waardoor je een positief gevoel aan de plaat overhoudt.

avatar van adri1982
3,5
Best een goed album van Lenny Kravitz, maar minder goed dan zijn voorganger 'Let love rule' uit 1989.
Het album 'Mama said' heeft wel als twee sterke openers: 'Fields of joy', een prachtige ballad en 'Always on the run' (met een zeer goede gitaarsolo van Slash), maar 'Stand by my woman' vind ik wat slapjes. 'It ain't over 'til it's over' is daarin tegen wel weer een mooi nummer. Bij 'What goes around comes around' krijg ik het idee dat Lenny Kravitz veel naar Curtis Mayfield heeft geluisterd (het nummer doet me denken aan 'Supafly'). In 'The difference is why' is door het gitaarwerk duidelijk het Kravitz-gehalte duidelijk te horen, en ook the reprise van 'Fields of joy' is goed gedaan, evenals 'What the fuck are we saying'.
De rest op dit album is wat minder. 3,5*.

avatar van beachlicious
4,0
Klassieker en voor mij zijn beste album, ondanks dat ik Let love rule ook baanbrekend vond.

avatar van JohnnyVergerFan
3,5
Lang geleden maar nu weer eens opgezet. Toen dit album net uitkwam was ik toch zeker onder de indruk van deze Mama Said. Dat ben ik nu wel een stuk minder.

De rockers staan nog steeds als een huis en de openers bieden een geweldig vooruitzicht. Vooral ook door gitaarvriend Slash. Maar dat wordt door de verschillende ballads te snel en te lang ("The Difference Is Why") de kop ingedrukt. Op kant B gloort weer hoop als "Stop Draggin' Around" wordt ingezet. Maar ook dan helaas wel weer hetzelfde verval. Gelukkig heeft deze plaatkant wel meer opstekers. "All I Ever Wanted" kan ik goed hebben. En "When The Morning Turns To Light" heeft een fijne referentie aan Jimi Jendrix.
"What The Fuck Are We Saying" duurt misschien iets te lang, een compactere uitvoering had de plaat tot een mooier, sterker einde gebracht met het lieflijke "Butterfly" als acceptabele afsluiter.

Niet meer de impact van toen maar voor een flink gedeelte nog zeer genietbaar.
We gaan "Let Love Rule" maar weer eens opzoeken.

avatar van Rinus
3,0
In mijn oren een vreselijk wisselvallig album. Er staan goede nummers op, maar ook missers. De sterke nummers trekken het voor mij naar 3 sterren.

avatar van Dibbel
Lenny Kravitz is ook zo'n artiest waarvan het eerste album wel altijd het beste zal blijven.
Deze opvolger van dat debuut is echter ook niet verkeerd.
De eerste 4 nummers zijn sowieso OK.
Always On The Run is zelfs zijn grootste hit geweest in Nederland (nr. 5 in mei 1991). Ook It Ain't Over Until It's Over, Fields Of Joy en What The Fuck Are We Saying (zingt ook zo lekker mee) werden hits.
Daarna zakt het album wat in zonder dat het ergens slecht wordt. Maar What Goes Around vind ik wel een beetje irritant.
De reprise van Fields of Joy had je dan als laatste nummer verwacht, niet ergens in het midden.
Heel aardig album dus en wordt vervolgd.

avatar van Robje1968
3,5
Omdat ik enthousiast was over zijn eerste CD, besloot ik na het uitkomen van "Mama said" om die direct aan te schaffen.
De singles "Always on the run" en "It Ain't over 'Til It's Over" klinken als een klok.
De overige nummers zijn niet slecht, maar mis de echte power en rock van zijn eerste album.
Na het uitkomen en luisteren van "Are you gonna go my way" was ik klaar met Lenny.
Ik heb geen andere albums van hem meer beluisterd, maar gevoelsmatig denk ik dat voor hem de eerste "klap" ook meteen de beste was.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:25 uur

geplaatst: vandaag om 06:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.