menu

De Kift - Vlaskoorts (1999)

mijn stem
4,08 (114)
114 stemmen

Nederland
Avant-Garde / Punk
Label: [PIAS]

  1. Almanak (3:15)
  2. Moeder (3:05)
  3. Orenmens (3:22)
  4. Muur Muur (2:28)
  5. Oude Tanden (2:25)
  6. P (3:01)
  7. Oe (2:58)
  8. Kom Mee (3:57)
  9. De Zon (3:45)
  10. Uitpuilende Ogen (3:19)
  11. Grijpstuivers (5:48)
  12. Rolfie (3:00)
  13. De Dorpsboom (2:56)
  14. Biggenfarandole (3:28)
  15. Vleermuis (2:12)
  16. Bierflessengroen (3:52)
totale tijdsduur: 52:51
zoeken in:
avatar van hoi123
5,0
Vlak buiten zo'n pittoresk Drenths dorpje dat iedereen wel kent, staat een huis.
Bewoond door een naamloze, eenzame boer. Verlaten door zijn hele familie.
Alleen zijn hond is er nog. Toevlucht zoekt hij in de drank.
Waanbeelden van wanhopigheid en dronkenschap is het gevolg.
Prachtige nummers is daar dan weer het gevolg van.

Onze hoofdpersoon loopt schreeuwend tegen voorbijgangers door het dorpje, versuft van de drank.
Gravend in het graf van zijn moeder en ruikend aan de aarde praat hij, zingt hij zacht voor zich uit.
Zijn overleden vrouw danst in de tuin en praat tegen hem.
Als hij zijn vrouw zo nog ziet, waarom de drank dan opgeven?

Tot in detail kunnen we zien wat ik hiervoor beschrijf. Zo goed wordt er hier sfeer gecreërd.

Fanfaretrompetten, gecombineerd met een punkgitaartje en spoken word.
Zo zou je De Kift kunnen beschrijven. Één van de enige Nederlandse bands die trots is op hun taal.
Ferry Heijne spreekt, ietwat plat, de mooiste dingen uit met de prachtigste teksten.
De koperblazers geven het vooroorlogse sfeertje dat de Kift zo meesterlijk kan creëren.
De punkgitaar snijdt daar ijzig doorheen en plaatst het kippenvel op plekken waar het nog niet is.

Maar het mooie, waar deze geweldige band echt in uitblinkt, is zijn fantastische teksten.
De surrealistische, poëtische maar toch vertellende teksten zijn echt meesterlijk.
Voorbeelden? Luister dit meesterlijke album van deze band zelf maar.
Vlaskoorts is namelijk één groot feest van vooroorlogse boerderijen, pratende honden, dansende doden, dreigende baspartijen, pijnlijke en snijdende gitaren en daarbovenop een dosis fanfare.
5 welverdiende sterren.

avatar van deric raven
4,0
Mijn eerste kennismaking met De Kift was het nummer De Maan.
Staande op het als sigarenkistje uitgebrachte Krankenhaus.
Deze eerste liefde is nooit overtroffen.
Al ben ik ze altijd blijven volgen.
De zang doet me sterk denken aan die van Andre Manuel.
Liefhebbers van deze sound moeten De Kraaien van hem eens beluisteren.

Vanaf de eerste tonen van Almanak heb ik het beeld van een dorpsomroeper voor me.
Iemand die op een groot plein het plaatselijke nieuws verkondigd.
Geboortes, huwelijken, sterfte door de pest.
Maar de pest is toch niet meer van deze tijd?
Wanen we ons in de middeleeuwen?
Dat gevoel krijg ik wel.

Op andere albums van De Kift is het punkgitaartje meer op de voorgrond.
Waardoor het gevoel van de krakerbeweging van begin jaren 80 opsteekt.
Nu is het puur een sfeergevend element.
Prima passend in het gecreëerde tijdsbeeld van vroeger.
Alsof het een eeuwenoud instrument is.

Ondanks het mooie verhalende effect van Vlaskoorts is dat tevens het grootste gemis.
Weg is de anarchie van voorheen.
Bijtende scherpe klanken die in je ziel kerven.
Maken plaats voor een in hout gesneden liefdesverklaring.
Romantiek in plaats van krankzinnigheid.
Verhalend past het zeker in de lijn van Krankenhaus.
Al had die een sterker effect als meeslepend hoorspel.
Onder het luisteren is er ruimte voor huishoudelijke karweitjes.

Natuurlijk blijven we een band als De Kift koesteren.
Ze zijn uniek in hun benadering.
Achtergrondmuziek bij een spannend ongeschreven theaterstuk.
Wachtend in het achterste van iemands brein.
Wachtend om geopenbaard te worden.

avatar van aerobag
4,5
Geschreven voor Super Tip-Topper

Ik heb het voor elkaar gebokst om 28 lentes rond te huppelen op deze aardbol, zonder ook maar ooit een fragment van een Kift nummer te horen. Toen ik dit album als tip kreeg van hoi123, had ik ook een heel ander beeld bij deze band dan hoe de eerste luisterbeurt bij mij binnen zou komen. Een zéér positieve verassing. De genretag ‘Avant-garde’ zette mij wat op het verkeerde been, maar de essentie van Vlaskoorts is ook niet gemakkelijk met een genre-tag te vangen. Poëzie fanfare-folk misschien, als je mij zou forceren het te labelen. Een oorsprong van de naam van het album legt misschien ook wel het een en ander uit. Een besmetting opgelopen door hardwerkende boeren met de handen in de vlas en drek waarbij de beoogde remedie een fles jenever was, maar dit enkel leidde tot een verdere verloedering in een koortsachtig beeld.

Een uitermate intrigerend aspect van deze plaat vind ik het doordringende karakter. Er is een constant spanningsveld merkbaar, gecreëerd door de insolente stem van Ferry Heijne enerzijds en de aangeschoten fanfare anderzijds. De thematiek van Vlaskoorts draagt ook bij aan dit spanningsveld. Door het album heen wordt met spoken word passages de impact van een uit elkaar vallend gezin uit de doeken gedaan. Het doet wat mistroostig aan, maar is daarom niet minder schoon. Het werkt juist die Nederlandse puurheid en nuchter-maar-toch-ook-weer-niet mentaliteit in de hand.

Het gehele album is sterk en vraagt de volle aandacht, maar een paar nummers vallen extra op. Almanak is een gedroomde opener, de blazers van de fanfare vullen gelijk de muzikale straten en plaatsen het album in de juiste context. Orenmens verloopt als een weemoedige waltz. De beklaagde stem van de zanger past perfect bij de begeleidende muziek, een hoogtepunt op het album. Kom Mee is een krachtig ingetogen verhaal. Rolfie is een meeslepend en ietwat bizar verhaal over een pratende hond met creatieve zang-uitspattingen en een spannende begeleiding van een pakkende gitaarmelodie. Overigens vind ik het mannenkoor wat op meerdere nummers hoorbaar is ook een zeer geslaagde toevoeging. Bierflessengroen is een zeer waardige afsluiter, met de opzwellende melancholische instrumentatie en de uitdovende stem van Heijne op het einde. Je zou het doek bijna kunnen horen vallen na de laatste tonen van dit theatrale en magistrale album. Dat dit van Nederlandse bodem komt.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:16 uur

geplaatst: vandaag om 01:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.