menu

Julia Stone - By the Horns (2012)

mijn stem
3,68 (94)
94 stemmen

Australië
Folk / Pop
Label: EMI

  1. Let’s Forget All the Things That We Say (3:34)
  2. Bloodbuzz Ohio (5:11)
  3. It’s All Okay (3:54)
  4. I’m Here, I’m Not Here (3:47)
  5. Justine (4:34)
  6. Break Apart (2:56)
  7. With the Light (3:21)
  8. I Want to Live Here (4:20)
  9. By the Horns (4:04)
  10. The Line That Ties Me (2:40)
  11. Here for the Night * (4:32)
  12. The River * (4:42)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 38:21 (47:35)
zoeken in:
4,0
Zeer knap album, straks nog eens beluisteren.
Haar versie van Bloodbuzz Ohio heeft zelfs wat weg van I'm On Fire van Bruce Springsteen.

avatar van sinusfiction
4,5
Goh, af en toe wordt je compleet verrast door een album. Ik had totaal geen verwachtingen en kwam via een twitterlink van nota bene Nico Dijkshoorn bij dit album terecht (ik had nog niet eerder van Julia Stone gehoord). En meteen vanaf de eerste luisterbeurt had ik een klik. De sfeer, de melancholische sound, haar ietwat breekbare stem.

Nu nog steeds tig luisterbeurten verder helemaal top. Hoop dit nog eens live mee te maken.

Haar versie van Bloodbuzz Ohio heeft zelfs wat weg van I'm On Fire van Bruce Springsteen.


Yep die associatie heb ik ook.

avatar van AOVV
3,5
De aparte, wat scherpe stem van Julia Stone openbaarde zich voor het eerst aan mij op de plaat ‘Down the Way’, die ze samen met haar broer Angus maakte. In 2010 was dat. Later dat jaar bracht zij ook haar solodebuut uit, ‘The Memory Machine’, een goeie plaat, dat zeker wel. Geen meesterwerk, net zoals deze nieuwe plaat, ‘By the Horns’, geen meesterwerk is, maar wel een goeie plaat.

De plaat trapt af met een sterk tweetal, ‘Let’s Forget All the Things That We Say’, dat meteen de toon zet voor de rest van het album, en ‘Bloodbuzz Ohio’, een erg smaakvolle cover van het nummer van The National. Julia heeft de basis van het nummer niet verloochend, maar er wel enkele eigen toetsen aan gegeven. Dit uit zich vooral in de blaasinstrumenten die je sporadisch hoort. De passage met de fluitjes is bijvoorbeeld erg mooi te noemen. De intensiteit van het origineel heeft plaats moeten ruimen voor een meer rustgevende invulling, maar het werkt. En dat is het belangrijkste.

‘It’s All Okay’ heeft een pianomotiefje dat me erg aan een ander nummer doet denken, al kan ik er niet op komen welk nummer dat dan precies is. Vervelend. Dat is dit nummer alleszins niet, vervelend. “And it’s all okay; cause love will find a way to be what love is”, zingt Julia, en daarmee lijkt de toon van dit album ook wel wat milder dan die van het debuut. Al betekent milder niet altijd lichtzinniger, of vrolijker. ‘I’m Here, I’m Not Here’ is wat dat betreft een statement. Mooi, sober nummer met weemoedige strijkers op de verre achtergrond. De blazers op het einde van het nummer doen me ook weer aan iets denken, trouwens.

Wie Justine is, dat weet ik niet, maar de tekst vertelt ons dat het iemand is die dicht bij Julia’s hart resideert. Een mooie, soms ontroerende, poëtische tekst. De muzikale ondersteuning is sober, maar doeltreffend (vooral het drumwerk). ‘Break Apart’ kent twee gezichten. De strofes klinken als een winterwandeling, het refrein bloeit open ergens midden mei. “Darling, we could use some honesty, honestly”. Fraaie woordspeling.

‘With the Light’ opent somber, gitaar en piano spelen samen onder één hoedje. De tekst van het nummer is simplistisch te noemen, ik vind het eerlijk gezegd één van de mindere nummers op het album. De drums staan me een beetje tegen. Ook ‘I Want to Live Here’ is geen hoogvlieger, maar best nog te pruimen. De sfeer is wederom somber, maar de tekst klinkt een beetje cliché, vind ik. Zinnetjes als “However you see what’s going on; however you judge what is right, what is wrong” klinken een beetje gekunsteld.

Het titelnummer daarentegen, is echt een pareltje. In dit nummer zitten in feite alle kwaliteiten van Julia. De intensiteit die haar stem kan dragen, de warme en sombere gloed tegelijk, een perfecte melange. Het nummer bouwt geduldig op naar een krachtige climax, met mooie achtergrondzang en rumoerige strijkers, om in alle stilte af te sluiten. Tekstueel vind ik het ook één van de strafste nummers, je kan de situatie zo voor je uitdenken.

‘The Line That Ties Me’ sluit het album in schoonheid af, en doet me een beetje aan het fragiele van Laura Marling denken, vooral het knappe refrein dan.

“I could call you my lover, call you a beast;
Call you the island, where faith doesn’t reach;
Call you a lion, call you a man;
You’re the line that ties me to things, I don’t understand.”

Een tekst die je ook wel van Laura Marling kan verwachten, dus de associatie is niet echt onlogisch.

‘By the Horns’ is een succesvolle opvolger voor ‘The Memory Machine’, en zeker geen stapje terug. Een stapje hoger zou ik het ook niet noemen, want een meesterwerk vind ik het zeker niet. Wel is het een mooi plaatje, met enkele erg knappe songs.

3,5 sterren

avatar van erwinz
Bijna geruisloos verschenen deze tweede soloplaat van Julia Stone, maar wat is het weer mooi. Ik hoor vaak dat Julia zonder haar broer Angus opeens vrij doorsnee klinkt, maar daar ben ik het niet mee eens. By The Horns kan zich meten met de beste platen in dit genre.

Lees mijn volledige recensie op: De krenten uit de pop: Julia Stone - By The Horns - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Erwin

avatar van IntoMusic
4,5
Mooie recensie Erwin en na het lezen totaal mee eens. M.n. de zin die alles samenvat: "...zo’n plaat die je eigenlijk altijd op kunt zetten en maar zelden stoort of verveelt." En inderdaad: als je er dan even lekker de tijd neemt voor dit album, hoor je pas echt welke kwaliteit Julia heeft opgeleverd.

avatar van muziekobsessie
hebben jullie de versie van let's forget met Benjamin Biolay gehoord. Echt fantastisch! Biolay begint voor mij(net als bij de meeste fransen en fransbelgen vraag maar!) de beste artiest vande afgelopen 15 jaar te worden, maar dat terzijde

avatar van IntoMusic
4,5
Precies, want hier hebben we het over de versie van Julia Stone... Laat het album nou ook van haar zijn

avatar van Zwaagje
RoyDeSmet schreef:
De vrouwelijke tweede stem op dit album zijn van Hannah Cohen, de vrouw die ook mee was met Julia op haar laatste tour.
Zij bracht dit jaar ook een album uit. Ligt qua stijl heel dicht in de buurt van Julia Stone vind ik zelf.

Hannah Cohen - Child Bride (2012)


Leuke nieuwe ontdekking voor mij; thx

avatar van heartofsoul
4,0
Vorig jaar op advies van mijn platenboer aangeschaft, omdat ik het album van Angus Stone zo goed vond, evenals Down the Way.

By te Horns is echter geheel andere koek. Het is tamelijk donker van toon en de songs zijn hier en daar niet vrij van enige melancholie. Dat kan ik heel goed hebben, en ik verheug mij al op de komende herfstdagen.

De instrumentatie vind ik over het algemeen verrassend en tamelijk spannend. Aan de stem van Julia moest ik even wennen, maar die vind ik nu heel mooi. Wellicht groeit het album nog voor mij, maar voorlopig heb ik er een fijne luisterplaat bij.

Erwin72
Wat een geweldig album van Julia Stone. Julia & Angus leveren prachtige muziek af maar solo kunnen ze er ook wat van. Ik kende het album al langer maar nu maar eens de sterren verdeeld.

4,0
Dit album een paar weken geleden pas aangeschaft. Angus & Julia Stone pas een paar jaar gekleden ontdekt en hun optreden op een festival in Duinkerken vond ik bijzonder goed. Toen ik deze cd voor een habbekrats zag liggen meegenomen, want hoe brengt Julia het eraf zonder broerlief. Juist in de combinatie van deze twee zit veel kracht en kwaliteit.
Het eerste album van Julia ken ik niet, dus dat kan ik niet vergelijken.
Ik vind het een goed album, zeker wel in de lijn van de muziek die ze samen ,met haar broer maakt. Maar dat kan ook bijna niet anders met haar stem en folkachtige muziek.
De nummers zijn mooi gearrangeerd en waar ik een beetje bang voor was , dat het te eentonig zou zijn zonder Angus valt reuze mee.
In dit soort muziek is het een prima album met mooie nummers. Een aanrader, zeker voor de fans van het duo.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:38 uur

geplaatst: vandaag om 16:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.