Ducoz schreef:Nou Masimo, je laat niet veel van het album heel he!
Ducoz schreef:
Ik heb nu 'Made a Date', Riding en Love is a Velvet Noose gehoord en die vind ik toch alleraardigst.
Maar - wellicht ligt dat allemaal slechts aan mij, want op andere sites krijgt 'ie, volgens mij, geen onaardige beoordelingen.
Ik heb ze nogmaals opgezet, en met al mijn 'Will' er iets in te horen, lukt dat me écht niet. Ik krijg er nog steeds de kriebels van (de intro van I Made a Date, met die
-zang en die
-gitaar), en voel me bovenal haast wat simplistisch door. Ik zeg niet dat de muziek simplistisch is, maar ik heb het gevoel alsof ik onder dwang in een (te kleine) zelfgebreide trui van m'n oma naar het orgel van de kerst-mis moet luisteren. (bijv. dat orgelige van 4.30 tot 5.00 is killing)
Daarbij vind ik de samenwerking tussen Oldham en Lavinia Blackwall, de zangeres van Trembling Bells, niet werken. Vaak dat standaard om de beurt een zinnetje zingen, waar ik altijd een flink Kinderen-voor-kinderen-complex van krijg, gaat er bij mij gewoon niet in. Hoewel erg schattig en zo, niet erg positief. Daarbij vind ik de songs zelf ook zwak, en blijft alles bijzonder voorspelbaar en saai en gruwelijk. Daar waar ik Ferrari In a Demolition Derby (voor anderen volgens mij juist favoriet?) bijvoorbeeld weer waardeloos vind, en weer met name het intro is echt érnstig. Tel daarbij de bijzonder zwakke instrumentatie, en al wat resteert is karig. Als er dan nog wat resteert.
Nogmaals, mijn overwegende gevoel blijft: brrrrrrrrr
Maar, natuurlijk, staat het je helemaal vrij dit goed te vinden, Duuc. Ik neem 't je niet kwalijk.